Complete Works of Homer

Home > Fantasy > Complete Works of Homer > Page 599
Complete Works of Homer Page 599

by Homer


  τρέψεν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης ὄσσε φαεινώ, 645

  ἀλλὰ κατ' αὐτοὺς αἰὲν ὅρα καὶ φράζετο θυμῷ,

  πολλὰ μάλ' ἀμφὶ φόνῳ Πατρόκλου μερμηρίζων,

  ἢ ἤδη καὶ κεῖνον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ

  αὐτοῦ ἐπ' ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι φαίδιμος Ἕκτωρ

  χαλκῷ δῃώσῃ, ἀπό τ' ὤμων τεύχε' ἕληται, 650

  ἦ ἔτι καὶ πλεόνεσσιν ὀφέλλειεν πόνον αἰπύν.

  ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι

  ὄφρ' ἠὺ̈ς θεράπων Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος

  ἐξαῦτις Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα χαλκοκορυστὴν

  ὤσαιτο προτὶ ἄστυ, πολέων δ' ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο. 655

  Ἕκτορι δὲ πρωτίστῳ ἀνάλκιδα θυμὸν ἐνῆκεν:

  ἐς δίφρον δ' ἀναβὰς φύγαδ' ἔτραπε, κέκλετο δ' ἄλλους

  Τρῶας φευγέμεναι: γνῶ γὰρ Διὸς ἱρὰ τάλαντα.

  ἔνθ' οὐδ' ἴφθιμοι Λύκιοι μένον, ἀλλὰ φόβηθεν

  πάντες, ἐπεὶ βασιλῆα ἴδον βεβλαμμένον ἦτορ 660

  κείμενον ἐν νεκύων ἀγύρει: πολέες γὰρ ἐπ' αὐτῷ

  κάππεσον, εὖτ' ἔριδα κρατερὴν ἐτάνυσσε Κρονίων.

  οἳ δ' ἄρ' ἀπ' ὤμοιιν Σαρπηδόνος ἔντε' ἕλοντο

  χάλκεα μαρμαίροντα, τὰ μὲν κοίλας ἐπὶ νῆας

  δῶκε φέρειν ἑτάροισι Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός. 665

  καὶ τότ' Ἀπόλλωνα προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς:

  εἰ δ' ἄγε νῦν φίλε Φοῖβε, κελαινεφὲς αἷμα κάθηρον

  ἐλθὼν ἐκ βελέων Σαρπηδόνα, καί μιν ἔπειτα

  πολλὸν ἀπὸ πρὸ φέρων λοῦσον ποταμοῖο ῥοῇσι

  χρῖσόν τ' ἀμβροσίῃ, περὶ δ' ἄμβροτα εἵματα ἕσσον: 670

  πέμπε δέ μιν πομποῖσιν ἅμα κραιπνοῖσι φέρεσθαι

  ὕπνῳ καὶ θανάτῳ διδυμάοσιν, οἵ ῥά μιν ὦκα

  θήσουσ' ἐν Λυκίης εὐρείης πίονι δήμῳ,

  ἔνθά ἑ ταρχύσουσι κασίγνητοί τε ἔται τε

  τύμβῳ τε στήλῃ τε: τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων. 675

  ὣς ἔφατ', οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἀπόλλων.

  βῆ δὲ κατ' Ἰδαίων ὀρέων ἐς φύλοπιν αἰνήν,

  αὐτίκα δ' ἐκ βελέων Σαρπηδόνα δῖον ἀείρας

  πολλὸν ἀπὸ πρὸ φέρων λοῦσεν ποταμοῖο ῥοῇσι

  χρῖσέν τ' ἀμβροσίῃ, περὶ δ' ἄμβροτα εἵματα ἕσσε: 680

  πέμπε δέ μιν πομποῖσιν ἅμα κραιπνοῖσι φέρεσθαι,

  ὕπνῳ καὶ θανάτῳ διδυμάοσιν, οἵ ῥά μιν ὦκα

  κάτθεσαν ἐν Λυκίης εὐρείης πίονι δήμῳ.

  Πάτροκλος δ' ἵπποισι καὶ Αὐτομέδοντι κελεύσας

  Τρῶας καὶ Λυκίους μετεκίαθε, καὶ μέγ' ἀάσθη 685

  νήπιος: εἰ δὲ ἔπος Πηληϊάδαο φύλαξεν

  ἦ τ' ἂν ὑπέκφυγε κῆρα κακὴν μέλανος θανάτοιο.

  ἀλλ' αἰεί τε Διὸς κρείσσων νόος ἠέ περ ἀνδρῶν:

  ὅς τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην

  ῥηϊδίως, ὅτε δ' αὐτὸς ἐποτρύνῃσι μάχεσθαι: 690

  ὅς οἱ καὶ τότε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἀνῆκεν.

  ἔνθα τίνα πρῶτον τίνα δ' ὕστατον ἐξενάριξας

  Πατρόκλεις, ὅτε δή σε θεοὶ θάνατον δὲ κάλεσσαν;

  Ἄδρηστον μὲν πρῶτα καὶ Αὐτόνοον καὶ Ἔχεκλον

  καὶ Πέριμον Μεγάδην καὶ Ἐπίστορα καὶ Μελάνιππον, 695

  αὐτὰρ ἔπειτ' Ἔλασον καὶ Μούλιον ἠδὲ Πυλάρτην:

  τοὺς ἕλεν: οἳ δ' ἄλλοι φύγαδε μνώοντο ἕκαστος.

  ἔνθά κεν ὑψίπυλον Τροίην ἕλον υἷες Ἀχαιῶν

  Πατρόκλου ὑπὸ χερσί, περὶ πρὸ γὰρ ἔγχεϊ θῦεν,

  εἰ μὴ Ἀπόλλων Φοῖβος ἐϋδμήτου ἐπὶ πύργου 700

  ἔστη τῷ ὀλοὰ φρονέων, Τρώεσσι δ' ἀρήγων.

  τρὶς μὲν ἐπ' ἀγκῶνος βῆ τείχεος ὑψηλοῖο

  Πάτροκλος, τρὶς δ' αὐτὸν ἀπεστυφέλιξεν Ἀπόλλων

  χείρεσσ' ἀθανάτῃσι φαεινὴν ἀσπίδα νύσσων.

  ἀλλ' ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος, 705

  δεινὰ δ' ὁμοκλήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:

  χάζεο διογενὲς Πατρόκλεες: οὔ νύ τοι αἶσα

  σῷ ὑπὸ δουρὶ πόλιν πέρθαι Τρώων ἀγερώχων,

  οὐδ' ὑπ' Ἀχιλλῆος, ὅς περ σέο πολλὸν ἀμείνων.

  ὣς φάτο, Πάτροκλος δ' ἀνεχάζετο πολλὸν ὀπίσσω 710

  μῆνιν ἀλευάμενος ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνος.

  Ἕκτωρ δ' ἐν Σκαιῇσι πύλῃς ἔχε μώνυχας ἵππους:

  δίζε γὰρ ἠὲ μάχοιτο κατὰ κλόνον αὖτις ἐλάσσας,

  ἦ λαοὺς ἐς τεῖχος ὁμοκλήσειεν ἀλῆναι.

  ταῦτ' ἄρα οἱ φρονέοντι παρίστατο Φοῖβος Ἀπόλλων 715

  ἀνέρι εἰσάμενος αἰζηῷ τε κρατερῷ τε

  Ἀσίῳ, ὃς μήτρως ἦν Ἕκτορος ἱπποδάμοιο

  αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης, υἱὸς δὲ Δύμαντος,

  ὃς Φρυγίῃ ναίεσκε ῥοῇς ἔπι Σαγγαρίοιο:

  τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων: 720

  Ἕκτορ τίπτε μάχης ἀποπαύεαι; οὐδέ τί σε χρή.

  αἴθ' ὅσον ἥσσων εἰμί, τόσον σέο φέρτερος εἴην:

  τώ κε τάχα στυγερῶς πολέμου ἀπερωήσειας.

  ἀλλ' ἄγε Πατρόκλῳ ἔφεπε κρατερώνυχας ἵππους,

  αἴ κέν πώς μιν ἕλῃς, δώῃ δέ τοι εὖχος Ἀπόλλων. 725

  ὣς εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις ἔβη θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν,

  Κεβριόνῃ δ' ἐκέλευσε δαί̈φρονι φαίδιμος Ἕκτωρ

  ἵππους ἐς πόλεμον πεπληγέμεν. αὐτ
ὰρ Ἀπόλλων

  δύσεθ' ὅμιλον ἰών, ἐν δὲ κλόνον Ἀργείοισιν

  ἧκε κακόν, Τρωσὶν δὲ καὶ Ἕκτορι κῦδος ὄπαζεν. 730

  Ἕκτωρ δ' ἄλλους μὲν Δαναοὺς ἔα οὐδ' ἐνάριζεν:

  αὐτὰρ ὃ Πατρόκλῳ ἔφεπε κρατερώνυχας ἵππους.

  Πάτροκλος δ' ἑτέρωθεν ἀφ' ἵππων ἆλτο χαμᾶζε

  σκαιῇ ἔγχος ἔχων: ἑτέρηφι δὲ λάζετο πέτρον

  μάρμαρον ὀκριόεντα τόν οἱ περὶ χεὶρ ἐκάλυψεν, 735

  ἧκε δ' ἐρεισάμενος, οὐδὲ δὴν χάζετο φωτός,

  οὐδ' ἁλίωσε βέλος, βάλε δ' Ἕκτορος ἡνιοχῆα

  Κεβριόνην νόθον υἱὸν ἀγακλῆος Πριάμοιο

  ἵππων ἡνί' ἔχοντα μετώπιον ὀξέϊ λᾶϊ.

  ἀμφοτέρας δ' ὀφρῦς σύνελεν λίθος, οὐδέ οἱ ἔσχεν 740

  ὀστέον, ὀφθαλμοὶ δὲ χαμαὶ πέσον ἐν κονίῃσιν

  αὐτοῦ πρόσθε ποδῶν: ὃ δ' ἄρ' ἀρνευτῆρι ἐοικὼς

  κάππεσ' ἀπ' εὐεργέος δίφρου, λίπε δ' ὀστέα θυμός.

  τὸν δ' ἐπικερτομέων προσέφης Πατρόκλεες ἱππεῦ:

  ὢ πόποι ἦ μάλ' ἐλαφρὸς ἀνήρ, ὡς ῥεῖα κυβιστᾷ. 745

  εἰ δή που καὶ πόντῳ ἐν ἰχθυόεντι γένοιτο,

  πολλοὺς ἂν κορέσειεν ἀνὴρ ὅδε τήθεα διφῶν

  νηὸς ἀποθρῴσκων, εἰ καὶ δυσπέμφελος εἴη,

  ὡς νῦν ἐν πεδίῳ ἐξ ἵππων ῥεῖα κυβιστᾷ.

  ἦ ῥα καὶ ἐν Τρώεσσι κυβιστητῆρες ἔασιν. 750

  ὣς εἰπὼν ἐπὶ Κεβριόνῃ ἥρωϊ βεβήκει

  οἶμα λέοντος ἔχων, ὅς τε σταθμοὺς κεραί̈ζων

  ἔβλητο πρὸς στῆθος, ἑή τέ μιν ὤλεσεν ἀλκή:

  ὣς ἐπὶ Κεβριόνῃ Πατρόκλεες ἆλσο μεμαώς.

  Ἕκτωρ δ' αὖθ' ἑτέρωθεν ἀφ' ἵππων ἆλτο χαμᾶζε. 755

  τὼ περὶ Κεβριόναο λέονθ' ὣς δηρινθήτην,

  ὥ τ' ὄρεος κορυφῇσι περὶ κταμένης ἐλάφοιο

  ἄμφω πεινάοντε μέγα φρονέοντε μάχεσθον:

  ὣς περὶ Κεβριόναο δύω μήστωρες ἀϋτῆς

  Πάτροκλός τε Μενοιτιάδης καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ 760

  ἵεντ' ἀλλήλων ταμέειν χρόα νηλέϊ χαλκῷ.

  Ἕκτωρ μὲν κεφαλῆφιν ἐπεὶ λάβεν οὐχὶ μεθίει:

  Πάτροκλος δ' ἑτέρωθεν ἔχεν ποδός: οἳ δὲ δὴ ἄλλοι

  Τρῶες καὶ Δαναοὶ σύναγον κρατερὴν ὑσμίνην.

  ὡς δ' Εὖρός τε Νότος τ' ἐριδαίνετον ἀλλήλοιιν 765

  οὔρεος ἐν βήσσῃς βαθέην πελεμιζέμεν ὕλην

  φηγόν τε μελίην τε τανύφλοιόν τε κράνειαν,

  αἵ τε πρὸς ἀλλήλας ἔβαλον τανυήκεας ὄζους

  ἠχῇ θεσπεσίῃ, πάταγος δέ τε ἀγνυμενάων,

  ὣς Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ ἐπ' ἀλλήλοισι θορόντες 770

  δῄουν, οὐδ' ἕτεροι μνώοντ' ὀλοοῖο φόβοιο.

  πολλὰ δὲ Κεβριόνην ἀμφ' ὀξέα δοῦρα πεπήγει

  ἰοί τε πτερόεντες ἀπὸ νευρῆφι θορόντες,

  πολλὰ δὲ χερμάδια μεγάλ' ἀσπίδας ἐστυφέλιξαν

  μαρναμένων ἀμφ' αὐτόν: ὃ δ' ἐν στροφάλιγγι κονίης 775

  κεῖτο μέγας μεγαλωστί, λελασμένος ἱπποσυνάων.

  ὄφρα μὲν Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει,

  τόφρα μάλ' ἀμφοτέρων βέλε' ἥπτετο, πῖπτε δὲ λαός:

  ἦμος δ' Ἠέλιος μετενίσετο βουλυτὸν δέ,

  καὶ τότε δή ῥ' ὑπὲρ αἶσαν Ἀχαιοὶ φέρτεροι ἦσαν. 780

  ἐκ μὲν Κεβριόνην βελέων ἥρωα ἔρυσσαν

  Τρώων ἐξ ἐνοπῆς, καὶ ἀπ' ὤμων τεύχε' ἕλοντο,

  Πάτροκλος δὲ Τρωσὶ κακὰ φρονέων ἐνόρουσε.

  τρὶς μὲν ἔπειτ' ἐπόρουσε θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ

  σμερδαλέα ἰάχων, τρὶς δ' ἐννέα φῶτας ἔπεφνεν. 785

  ἀλλ' ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος,

  ἔνθ' ἄρα τοι Πάτροκλε φάνη βιότοιο τελευτή:

  ἤντετο γάρ τοι Φοῖβος ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ

  δεινός: ὃ μὲν τὸν ἰόντα κατὰ κλόνον οὐκ ἐνόησεν,

  ἠέρι γὰρ πολλῇ κεκαλυμμένος ἀντεβόλησε: 790

  στῆ δ' ὄπιθεν, πλῆξεν δὲ μετάφρενον εὐρέε τ' ὤμω

  χειρὶ καταπρηνεῖ, στρεφεδίνηθεν δέ οἱ ὄσσε.

  τοῦ δ' ἀπὸ μὲν κρατὸς κυνέην βάλε Φοῖβος Ἀπόλλων:

  ἣ δὲ κυλινδομένη καναχὴν ἔχε ποσσὶν ὑφ' ἵππων

  αὐλῶπις τρυφάλεια, μιάνθησαν δὲ ἔθειραι 795

  αἵματι καὶ κονίῃσι: πάρος γε μὲν οὐ θέμις ἦεν

  ἱππόκομον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν,

  ἀλλ' ἀνδρὸς θείοιο κάρη χαρίεν τε μέτωπον

  ῥύετ' Ἀχιλλῆος: τότε δὲ Ζεὺς Ἕκτορι δῶκεν

  ᾗ κεφαλῇ φορέειν, σχεδόθεν δέ οἱ ἦεν ὄλεθρος. 800

  πᾶν δέ οἱ ἐν χείρεσσιν ἄγη δολιχόσκιον ἔγχος

  βριθὺ μέγα στιβαρὸν κεκορυθμένον: αὐτὰρ ἀπ' ὤμων

  ἀσπὶς σὺν τελαμῶνι χαμαὶ πέσε τερμιόεσσα.

  λῦσε δέ οἱ θώρηκα ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων.

  τὸν δ' ἄτη φρένας εἷλε, λύθεν δ' ὑπὸ φαίδιμα γυῖα, 805

  στῆ δὲ ταφών: ὄπιθεν δὲ μετάφρενον ὀξέϊ δουρὶ

  ὤμων μεσσηγὺς σχεδόθεν βάλε Δάρδανος ἀνὴρ

  Πανθοί̈δης Εὔφορβος, ὃς ἡλικίην ἐκέκαστο

  ἔγχεί̈ θ' ἱπποσύνῃ τε πόδεσσί τε καρπαλίμοισι:

  καὶ γὰρ δὴ τότε φῶτας ἐείκοσι βῆσεν ἀφ' ἵππων 810

  πρῶτ' ἐλθὼν σὺν ὄχεσφι διδασκόμενος πολέμοιο:

  ὅς τοι πρῶτος ἐφῆκε βέλος Πατρόκλεες ἱππεῦ

  �
�ὐδὲ δάμασσ': ὃ μὲν αὖτις ἀνέδραμε, μίκτο δ' ὁμίλῳ,

  ἐκ χροὸς ἁρπάξας δόρυ μείλινον, οὐδ' ὑπέμεινε

  Πάτροκλον γυμνόν περ ἐόντ' ἐν δηϊοτῆτι. 815

  Πάτροκλος δὲ θεοῦ πληγῇ καὶ δουρὶ δαμασθεὶς

  ἂψ ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρ' ἀλεείνων.

  Ἕκτωρ δ' ὡς εἶδεν Πατροκλῆα μεγάθυμον

  ἂψ ἀναχαζόμενον βεβλημένον ὀξέϊ χαλκῷ,

  ἀγχίμολόν ῥά οἱ ἦλθε κατὰ στίχας, οὖτα δὲ δουρὶ 820

  νείατον ἐς κενεῶνα, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε:

  δούπησεν δὲ πεσών, μέγα δ' ἤκαχε λαὸν Ἀχαιῶν:

  ὡς δ' ὅτε σῦν ἀκάμαντα λέων ἐβιήσατο χάρμῃ,

  ὥ τ' ὄρεος κορυφῇσι μέγα φρονέοντε μάχεσθον

  πίδακος ἀμφ' ὀλίγης: ἐθέλουσι δὲ πιέμεν ἄμφω: 825

  πολλὰ δέ τ' ἀσθμαίνοντα λέων ἐδάμασσε βίηφιν:

  ὣς πολέας πεφνόντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν

  Ἕκτωρ Πριαμίδης σχεδὸν ἔγχεϊ θυμὸν ἀπηύρα,

  καί οἱ ἐπευχόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:

  Πάτροκλ' ἦ που ἔφησθα πόλιν κεραϊξέμεν ἁμήν, 830

  Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας

  ἄξειν ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν

  νήπιε: τάων δὲ πρόσθ' Ἕκτορος ὠκέες ἵπποι

  ποσσὶν ὀρωρέχαται πολεμίζειν: ἔγχεϊ δ' αὐτὸς

  Τρωσὶ φιλοπτολέμοισι μεταπρέπω, ὅ σφιν ἀμύνω 835

  ἦμαρ ἀναγκαῖον: σὲ δέ τ' ἐνθάδε γῦπες ἔδονται.

  ἆ δείλ', οὐδέ τοι ἐσθλὸς ἐὼν χραίσμησεν Ἀχιλλεύς,

 

‹ Prev