Ἀργείων, οἵ τῆμος ὀϊζυρῶς πονέοντο
415 μαρνάμενοι περὶ τεῖχος, ὅπερ πάρος αὐτοὶ ἔδειμαν
νηῶν ἔμμεναι ἕρκος ἐϋσθενέων θ᾽ ἅμα λαῶν
ἐν πολέμῳ: τὸ δ᾽ ἄρ᾽ ἤδη ὑπ᾽ Εὐρυπύλοιο χέρεσσι
μέλλεν ἀμαλδύνεσθαι ἐρειπόμενον ποτὶ γαίῃ,
εἰ μὴ ἄρ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε κραταιοῦ Τυδέος υἱὸς
420 βαλλόμεν᾽ ἕρκεα μακρά: θοῆς δ᾽ ἄφαρ ἔκθορε νηός,
θαρσαλέως δ᾽ ἐβόησεν, ὅσον χάδε οἱ κέαρ ἔνδον:
‘ὦ φίλοι, ἦ μέγα πῆμα κυλίνδεται Ἀργείοισι
σήμερον: ἀλλ᾽ ἄγε θάσσον ἐς αἰόλα τεύχεα δύντες
ἴομεν ἐς πολέμοιο πολυκμήτοιο κυδοιμόν:
425 ἤδη γὰρ πύργοισιν ἐφ᾽ ἡμετέροισι μάχονται
Τρῶες ἐϋπτόλεμοι, τοὶ δὴ τάχα τείχεα μακρὰ
ῥηξάμενοι πυρὶ νῆας ἐνιπρήσουσι μάλ᾽ αἰνῶς:
νῶϊν δ᾽ οὐκέτι νόστος ἐελδομένοις ἀνὰ θυμὸν
ἔσσεται: ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ὑπέρ μόρον αἶψα δαμέντες
430 κεισόμεθ᾽ ἐν Τροίῃ, τεκέων ἑκὰς ἠδὲ γυναικῶν.’
ὣς φάτο: τοὶ δ᾽ ὤκιστα θοῆς ἐκ νηὸς ὄρουσαν
πανσυδίῃ: πάντας γὰρ ἕλε τρόμος εἰσαΐοντας
νόσφι Νεοπτολέμοιο δαΐφρονος, οὕνεκ᾽ ἐῴκει
πατρὶ φίλῳ μέγα κάρτος: ἔρως δέ οἱ ἔμπεσε χάρμης.
435 καρπαλίμως δ᾽ ἵκοντο ποτὶ κλισίην Ὀδυσῆος:
ἡ γὰρ ἔην ἄγχιστα νεὼς κυανοπρώροιο:
πολλὰ δ᾽ ἄρ᾽ ἐξημοιβὰ παραυτόθι τεύχεα κεῖτο,
ἠμὲν Ὀδυσσῆος πυκιμήδεος ἠδὲ καὶ ἄλλων
ἀντιθέων ἑτάρων, ὁπόσα κταμένων ἀφέλοντο.
440 ἔνθ᾽ ἐσθλὸς μὲν ἔδυ καλὰ τεύχεα, τοὶ δὲ χέρεια
δῦσαν, ὅσοις ἀλαπαδνὸν ὑπὸ κραδίῃ πέλεν ἦτορ:
αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς δύσαθ᾽ ἅ οἱ Ἰθάκηθεν ἕποντο:
δῶκε δὲ Τυδείδῃ Διομήδεϊ κάλλιμα τεύχη
κεῖνα, τὰ δὴ Σώκοιο βίην εἴρυσσε πάροιθεν:
445 υἱὸς δ᾽ αὖτ᾽ Ἀχιλῆος ἐδύσατο τεύχεα πατρός,
καί οἱ φαίνετο πάμπαν ἀλίγκιος: ἀμφὶ δ᾽ ἐλαφρὰ
Ἡφαίστου παλάμῃσι περὶ μελέεσσιν ἀρήρει,
καίπερ ἐόνθ᾽ ἑτέροισι πελώρια: τῷ δ᾽ ἅμα πάντα
φαίνετο τεύχεα κοῦφα: κάρη γε μὲν οὔτι βάρυνε
πήληξ οὐ παλάμῃσιν ἐπέβρισεν δόρυ μακρὸν
450 Πηλιάς, ἀλλά ἑ χερσὶ καὶ ἠλίβατόν περ ἐοῦσαν
ῥηιδίως ἀνάειρεν ἔθ᾽ αἵματος ἰσχανόωσαν.
Ἀργείων δέ μιν ὅσσοι ἐπέδρακον, οὔτι δύναντο
καίπερ ἐελδόμενοι σχεδὸν ἐλθέμεν, οὕνεκ᾽ ἄρ᾽ αὐτοὺς
πᾶν περὶ τεῖχος ἔτειρε βαρὺς πολέμοιο κυδοιμός:
455 ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἀν᾽ εὐρέα πόντον ἐρημαίῃ περὶ νήσῳ
ἀνθρώπων ἀπάτερθεν ἐεργμένοι ἀσχαλόωσιν
ἀνέρες, οὕς τ᾽ ἀνέμοιο καταιγίδες ἀντιόωσαι
εἴργουσιν μάλα πολλὸν ἐπὶ χρόνον, οἱ δ᾽ ἀλεγεινοὶ
νηὶ περιτρωχῶσι, καταφθινύθει δ᾽ ἄρα πάντα
460 ἤια, τειρομένοισι δ᾽ ἐπιπνεύσῃ λιγὺς οὖρος:
ὣς ἄρ᾽ Ἀχαιῶν ἔθνος ἀκηχέμενον τὸ πάροιθεν
ἀμφὶ Νεοπτολέμοιο βίῃ κεχάροντο μολόντι
ἐλπόμενοι στονόεντος ἀναπνεύσειν καμάτοιο.
ὄσσε δέ οἱ μάρμαιρεν ἀναιδέος εὖτε λέοντος,
465 ὅς τε κατ᾽ οὔρεα μακρὰ μέγ᾽ ἀσχαλόων ἐνὶ θυμῷ
ἔσσυται ἀγρευτῇσιν ἐναντίον, οἵ τέ οἱ ἤδη
ἄντρῳ ἐπεμβαίνωσιν ἐρύσσασθαι μεμαῶτες
σκύμνους οἰωθέντας ἑῶν ἀπὸ τῆλε τοκήων
βήσσῃ ἐνὶ σκιερῇ, ἑ δ᾽ ἄρ᾽ ὑψόθεν ἔκ τινος ἄκρης
470 ἀθρήσας ὀλοοῖσιν ἐπέσσυται ἀγρευτῇσι
σμερδαλέον βλοσυρῇσιν ὑπαὶ γενύεσσι βεβρυχώς:
ὥς ἄρα φαίδιμος υἱὸς ἀταρβέος Αἰακίδαο
θυμὸν ἐπὶ Τρώεσσιν ἐϋπτολέμοισιν ὄρινεν:
οἴμησεν δ᾽ ἄρα πρῶτον, ὅπῃ μάλα δῆρις ὀρώρει
475 ἄμ πεδίον: τῇ γάρ φρεσὶν ἔλπετο τεῖχος Ἀχαιῶν
ῥηίτερον δηΐοισι κατὰ κλόνον ἐσσυμένοισιν,
οὕνεκ᾽ ἀκιδνοτέρῃσιν ἐπάλξεσιν ἠρήρειστο.
σὺν δέ οἱ ἄλλοι ἔβαν μέγα μαιμώωντες Ἄρηι:
εὗρον δ᾽ Εὐρύπυλον κρατερόφρονα, τῷ δ᾽ ἅμ᾽ ἑταίρους
480 πύργῳ ἐπεμβεβαῶτας, ὀϊομένους περὶ θυμῷ
ῥήξειν τείχεα μακρὰ καὶ Ἀργείους ἀπολέσσειν
πανσυδίῃ: τοῖς δ᾽ οὔτι θεοὶ τελέεσκον ἐέλδωρ:
ἀλλά σφεας Ὀδυσεύς τ᾽ ἠδὲ σθεναρὸς Διομήδης
ἰσόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντεὺς
485 ἄψ ἀπὸ τείχεος ὦσαν ἀπειρεσίοις βελέεσσιν.
ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἀπὸ σταθμοῖο κύνες μογεροί τε νομῆες
κάρτεϊ καὶ φωνῇ κρατεροὺς δεύουσι λέοντας
πάντοθεν ἐσσύμενοι, τοὶ δ᾽ ὄμμασι γλαυκιόωντες
στρωφῶντ᾽ ἔνθω καὶ ἔνθα λιλαιόμενοι μέγα θυμῷ
490 πόρτιας ἠδὲ βόας μετὰ γαμφηλῇσι λαφύξαι,
ἀλλὰ καὶ ὣς εἴκουσι κυνῶν ὑπὸ καρτεροθύμων
σευόμενοι, μάλα γάρ σφιν ἐπαΐσσουσι νομῆες:
βαιόν, ὅσον τις ἵησι χερὸς περιμήκεα λᾶαν:
οὐ γὰρ Τρῶας ἔα νηῶν ἀπονόσφι φέβεσθαι
495 Εὐρύπυλος, δηίων δὲ μάλα σχεδὸν ὀτρύνεσκε
μίμνειν, εἰσόκε νῆας ἕλῃ καὶ πάντας ὀλέσσῃ
Ἀργείους: Ζεὺς γάρ οἱ ἀπειρέσιον βάλε κάρτος.
αὐτίκα δ�
�� ὀκριόεσσαν ἑλὼν καὶ ἀτειρέα πέτρην
ἧκεν ἐπεσσυμένως κατὰ τείχεος ἠλιβάτοιο:
500 σμερδαλέον δ᾽ ἄρα πάντα περιπλατάγησε θέμεθλα
ἕρκεος αἰπεινοῖο: δέος δ᾽ ἕλε πάντας Ἀχαιοὺς
τείχεος ὡς ἤδη συνοχωκότος ἐν κονίῃσιν.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἀπόρουσαν ἀταρτηροῖο κυδοιμοῦ,
ἀλλ᾽ ἔμενον θώεσσιν ἐοικότες ἠὲ λύκοισι,
505 μήλων ληιστῆρσιν ἀναιδέσιν, οὕς τ᾽ ἐν ὄρεσσιν
ἄντρων ἐξελάσωσιν ὁμῶς κυσὶν ἀγροιὼται
ἱέμενοι σκύμνοισι φόνον στονόεντα βαλέσθαι
ἐσσυμένως, τοὶ δ᾽ οὔτι βιαζόμενοι βελέεσσι
χάζοντ᾽, ἀλλὰ μένοντες ἀμύνουσιν τεκέεσσιν:
510 ὥς οἵ ἀμυνόμενοι νηῶν ὕπερ ἠδὲ καὶ αὐτῶν
μίμνον ἐν ὑσμίνῃ: τοῖς δ᾽ Εὐρύπυλος θρασυχάρμης
ἠπείλει μέγα πᾶσι νεῶν προπάροιθε θοάων:
‘ἆ δειλοὶ καὶ ἄναλκιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸν ἔχοντες,
οὐκ ἄν δὴ βελέεσσι νεῶν ἄπο ταρβήσαντα
515 ἠλάσατ᾽, εἰ μὴ τεῖχος ἐμὴν ἀπέρυκεν ὁμοκλήν:
νῦν δέ μοι εὖτε λέοντι κύνες πτώσσοντες ἐν ὕλῃ
μάρνασθ᾽ ἔνδον ἐόντες ἀλευόμενοι φόνον αἰπύν:
ἤν δέ ποτ᾽ ἐκ νηῶν ἐς Τρώιον οὖδας ἵκησθε,
ὡς τὸ πάρος μεμαῶτες ἐπὶ μόθον, οὔ νύ τις ὑμέας
520 ῥύσεται ἐκ θανάτοιο δυσηχέος, ἀλλ᾽ ἅμα πάντες
κείσεσθ᾽ ἐν κονίῃσιν ἐμεῦ ὕπο δῃωθέντες.’
ὣς ἔφατ᾽ ἀκράαντον ἱεὶς ἔπος: οὐδέ τι ᾔδη
ὅττι ῥά οἱ μέγα πῆμα κυλίνδετο βαιὸν ἄπωθεν
χερσὶ Νεοπτολέμοιο θρασύφρονος, ὅς μιν ἔμελλε
525 δάμνασθ᾽ οὐ μετὰ δηρὸν ὑπ᾽ ἔγχεϊ μαιμώωντι
οὐδὲ μὲν οὐδὲ τότ᾽ ἔσκεν ἄτερ κρατεροῖο πόνοιο,
ἀλλ᾽ ἄρα Τρῶας ἔναιρεν ἀφ᾽ ἕρκεος: οἱ δ᾽ ἐφέβοντο
βαλλόμενοι καθύπερθε: περικλονέοντο δ᾽ ἀνάγκῃ
Εὐρυπύλῳ: πάντας γὰρ ἀνιηρὸν δέος ᾕρει:
530 ὡς δ᾽ ὅτε νηπίαχοι περὶ γούνασι πατρὸς ἑοῖο
πτώσσουσι βροντὴν μεγάλου Διὸς ἀμφὶ νέφεσσι
ῥηγνυμένην, ὅτε δεινὸν ἐπιστοναχίζεται αἰθήρ:
ὣς ἄρα Τρώιοι υἷες ἐν ἀνδράσι Κητείοισιν
ἀμφὶ μέγαν βασιλῆα Νεοπτόλεμον φοβέοντο
535 πᾶν θ᾽ ὅ τι χερσὶν ἕηκεν: ἐς ἰθὺ γὰρ ἔπτατο πῆμα,
δυσμενέων κεφαλῇσι φέρον πολύδακρυν Ἅρηα.
οἱ δ᾽ ἄρ᾽ ἀμηχανὶῃ βεβολημένοι ἔνδοθεν ἦτορ
Τρῶες ἔφαντ᾽ Ἀχιλῆα πελώριον εἰσοράασθαι
αὐτὸν ὁμῶς τεύχεσσι: καὶ ἀμφασίην ἀλεγεινὴν
540 κεῦθον ὑπὸ κραδίῃ, ἵνα μὴ δέος αἰνὸν ἵκηται
ἐς φρένα Κητείων μηδ᾽ Εὐρυπύλοιο ἄνακτος:
αὐτοῦ δ᾽ ἄλλοθεν ἄλλος ἀπειρέσιον τρομέοντες
μεσσηγὺς κακότητος ἔσαν κρυεροῦ τε φόβοιο:
αἰδὼς γὰρ κατέρυκεν ὁμῶς καὶ δεῖμ᾽ ἀλεγεινόν.
545 ὡς δ᾽ ὅτε παιπαλόεσσαν ὁδὸν κάτα ποσσὶν ἰόντες
ἀνέρες ἀθρήσωσιν ἀπ᾽ οὔρεος ἀΐσσοντα
χείμαρρον, καναχὴ δὲ περιβρομέει περὶ πέτῃ,
οὐδ᾽ ἔτι οἱ μεμάασιν ἀνὰ ῥόον ἠχὴεντα
δύμεναι ἐγκονέοντες, ἐπεὶ παρὰ ποσσὶν ὄλεθρον
550 δερκόμενοι τρομέουσι καὶ οὐκ ἀλέγουσι κελεύθου:
ὣς ἅρα Τρῶες ἔμιμνον ἐελδόμενοί περ ἀλύξαι
τεῖχος ὔπ᾽ Ἀργείων: τοὺς δ᾽ Εὐρύπυλος θεοειδὴς
αἰὲν ἐποτρύνεσκε ποτὶ κλόνον: ἦ γὰρ ἐώλπει
πολλοὺς δηϊόωντα πελώριον ἐν δαῒ φῶτα
555 χεῖρα καμεῖν καὶ κάρτος: ὁ δ᾽ οὐκ ἀπέληγε μόθοιο.
τῶν δ᾽ ἄρ᾽ Ἀθηναίη κρατερὸν πόνον εἰσορόωσα
κάλλιπεν Οὐλύμποιο θυωδέος αἰπὰ μέλαθρα:
βῆ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ κορυφὰς ὀρέων: οὐδ᾽ ἴχνεσι γαίης
ψαῦε μέγ᾽ ἐγκονέουσα: φέρεν δέ μιν ἱερὸς ἀὴρ
560 εἰδομένην νεφέεσσιν, ἐλαφροτέρην δ᾽ ἀνέμοιο.
Τροίην δ᾽ αἶψ᾽ ἀφίκανε, πόδας δ᾽ ἐπέθηκε κολώνῃ
Σιγέου ἠνεμόεντος: ἐδέρκετο δ᾽ ἔνθεν ἀϋτὴν
ἀγχεμάχων ἀνδρῶν, κύδαινε δὲ πολλὸν Ἀχαιούς.
υἱὸς δ᾽ αὖτ᾽ Ἀχιλῆος ἔχεν πολὺ φέρτατον ἄλλων
565 θάρσος ὁμοῦ καὶ κάρτος, ἅ τ᾽ ἀνδράσιν εἰς ἕν ἰόντα
τεύχουσιν μέγα κῦδος: ὁ δ᾽ ἀμφοτέροισι κέκαστο,
οὕνεκ᾽ ἔην Διὸς αἷμα, φίλῳ δ᾽ ἤικτο τοκῆι:
τῷ καὶ ἄτρεστος ἐὼν πολέας κτάνεν ἀγχόθι πύργων.
ὡς δ᾽ ἁλιεὺς κατὰ πόντον ἀνὴρ λελιημένος ἄγρης
570 τεύχων ἰχθύσι πῆμα φέρει μένος Ἡφαίστοιο
νηὸς ἑῆς ἔντοσθε, διεγρομένῃ δ᾽ ὑπ᾽ ἀϋτμῇ
μαρμαίρει περὶ νῆα πυρὸς σέλας, οἱ δὲ κελαίνης
ἐξ ἁλὸς ἀΐσσουσι μεμαότες ὕστατον αἴγλην
εἰσιδέειν, τοὺς γάρ ῥα τανυγλώχινι τριαίνῃ
575 κτείνει ἑπεσσυμένους, γάνυται δέ οἱ ἦτορ ἐπ᾽ ἄγρῃ:
ὣς ἄρα κύδιμος υἱὸς ἐϋπτολέμου Ἀχιλῆος
λαΐνεον περὶ τεῖχος ἐδάμνατο δήϊα φῦλα
ἀντἲ ἐπεσσυμένων: πονέοντο δὲ πάντες Ἀχαιοὶ
ἄλλοι ὁμῶς ἄλλῃσιν ἐπάλξεσιν: ἔβραχε δ᾽ εὐρὺς
580 αἰγιαλὸς καὶ νῆες, ἐπεστενάχοντο δὲ μακρὰ
τείχεα βαλλομένων. κάματος δ᾽ ὑπεδάμνατο λαοὺς
ἄσπετος ἀμφοτέρωθε, λύον�
�ο δὲ γυῖα καὶ ἀλκὴ
αἰζηῶν: ἀλλ᾽ οὔτι μενεπτολέμου Ἀχιλῆος
ἄμφεχεν υἱέα δῖον, ἐπεὶ δέ οἱ ὄβριμον ἦτορ
585 πάμπαν ἔην ἄτρυτον, ἀνιηρὸν δέος οὔτι
ἥψατο μαρναμένοιο: μένος δ᾽ ἀκάμαντι ἐῴκει
ἀενάῳ ποταμῷ, τὸν ἀπειρεσίη πυρὸς ὁρμὴ
οὔποτ᾽ ἰοῦσ᾽ ἐφόβησε, καὶ εἰ μέγα μαίνετ᾽ ἀήτης
Ἡφαίστου κλονέων ἱερὸν μένος, ἤν γὰρ ἵκηται
590 ἐγγὺς ἐπὶ προχοῇσι μαραίνεται, οὐδέ οἱ ἀλκὴ
ἅψασθ᾽ ἀργαλέη σθένει ὕδατος ἀκαμάτοιο:
ὥς ἄρα Πηλείδαο δαΐφρονος υἱέος ἐσθλοῦ
οὔτε μόγος στονόεις οὔτ᾽ ἄρ δέος ἥψατο γούνων
αἰὲν ἐρειδομένοιο καὶ ὀτρύνοντος ἑταίρους.
595 οὐ μὴν οὐδὲ βέλος κείνου χρόα καλὸν ἵκανε
πολλῶν βαλλομένων: ἀλλ᾽ ὡς νιφάδες περὶ πέτρην
πολλάκις ἠίχθησαν ἐτώσια: πάντα γὰρ εὐρὺ
εἶργε σάκος βριαρή τε κόρυς, κλυτὰ δῶρα θεοῖο:
τοῖς ἐπικαγχαλόων κρατερὸς πάϊς Αἰακίδαο
600 φοίτα μακρὰ βοῶν περὶ τείχεϊ πολλὰ κελεύων
ἐς μόθον Ἀργείοισιν ἀταρβέσιν, οὕνεκα πάντων
πολλὸν ἔην ὄχ᾽ ἄριστος, ἔχεν δ᾽ ἔτι θυμὸν ὁμοκλῆς
λευγαλέης ἀκόρητον, ἑοῦ δ᾽ ἄρα μήδετο πατρὸς
τίσεσθ᾽ ἀλγινόεντα φόνον: κεχάροντο δ᾽ ἄνακτι
605 Μυρμιδόνες: στυγερὴ δὲ πέλεν περὶ τεῖχος ἀϋτή.
Ἕνθα δύω κτάνε παῖδε πολυχρύσοιο Μέγητος,
ὅς γόνος ἔσκε Δύμαντος, ἔχεν δ᾽ ἐρικυδέας υἷας,
εἰδότας εἶ μὲν ἄκοντα βαλεῖν, εὖ δ᾽ ἵππον ἐλάσσαι
Delphi Complete Works of Quintus Smyrnaeus Page 56