Mystery: Suspense: Resheph Ignites: : A Private Investigator Mystery Crime Thriller: (horror, thriller, science fiction, mystery, police, murder, dark, ... (Marie Avalon Mystery Crime Series Book 4)

by Josh Law

  Wij hebben in ons bezit zijn wetenschappelijk onderzoek en diverse geredde apparatuur bij de sloop die kunnen onthullen de volle omvang van het Queen's perceel evenals de noodzakelijke middelen te bestrijden. Een chemische verbinding nu bekend als Resheph serum die onontbeerlijk zouden zijn in haar World Wide omver te werpen.

  De aard van onze discovery is strikt vertrouwelijk en kan niet worden gemaakt of gecommuniceerd via deze feed. Dan lopen we het risico dat het potentieel van buitenlandse laboratoria na te bootsen wat we hebben hier! Als u echter van mening dat onze getuigenis als een instrument ter bescherming van de onaantastbaarheid van het onafhankelijke governance, aarzel dan niet om ons te helpen. We zullen kijken naar de hemel. We zullen wachten."

  Met dat alle camera feed afgesneden werd opnieuw. Het guatavita filmploeg sterke bewapende hun weg naar backup generatoren en high tech apparatuur om te herstellen beeld weer.

  "ongelooflijk!" Guatavita hissed en claimden de fase afronden verschillende persoonlijke begeleiders voor een besloten bijeenkomst.

  Voorzitter Elias Payne zaten in het midden van de gewapende mannen, opspoelen meer uit wat hij had meegemaakt dan van zijn ontvoering.

  "Lieve God! We zijn naar het einde van de wereld!"

  Hoofdstuk 7:

  Zij ging vooruit om te sterven. Dat is alles wat ze kon denken als ze regisseerde ze jongens om strategische posities en voorbereid voor de schepen peeling richting haar zoals haaien, in het schooltje van vis. Er was geen hoop op haar behalve voor de camera's voor het vastleggen van haar slotakte toneelbewerking van living colour.

  Vervolgens de camera's werden gekraakt en haar dode zoon verscheen op enorme scherm gemonteerd boven D.C. shoreline, gekleed als soldaat en praten rescue plannen met de president.

  Alive. Het compleet veranderd de zin van alles. Als hij kon stijgen van de Hel weer te trotseren Guatavita, dan kon ze een paar schoften aan dek.

  "Dat is mijn jongen, Nicolas! Dat is mijn jongen. Zie je dat, dames en heren? We hebben dit in de tas. Elkaar bedekken en dans je beste." Marilyn nam het roer, besturing naar de kustlijn.

  Renee sprong op en neer en huilde van vreugde toen Alex liep op het scherm. Met Nick was het bijna verwacht dat hij uit de dood. Alex was a tossup. Hij had het leger genen maar nog nooit getest. De jongens bleken te worden gescheiden in de dood, begrafenis en opstanding. Daar stond hij, ogen moe, jaw squared, gekleed als soldaat zelf maar levend.

  "Oh my God! Dit! Dit…" Ze keek naar kans die glimlachte.

  "Zie, Bacardi? Er is geen enkele reden om te huilen…" Sally ging naar het kleine meisje en verpakt haar armen rond haar, omdat zij navolgen op terrassen snikkend tegen schokken en puur plezier. Vervolgens haar vuur terug. Ze rende naar haar voeten, met haar vuisten vol granaten.

  "Okay, The Boys are back in town! Het feest kan beginnen voor echte." Ze whooped genoeg om het gezicht van de wateren.

  De schepen werden op de hebzucht van kokkels vangen hun kostbare parels. Ze konden bijna voelen de strijders zwermen de decks, elk te popelen om hen nagel in de doodskist.

  Renee opgeschept haar geweer. Ze zou een toepassingsgebied dat ze aangetroffen onder de vorige bemanning' versnelling. Leunend tegen het spoor, ze gescand zijn draaitafels.

  "Marilyn, je not gonna geloven!"

  "leg hem op mij, meisje."

  "In de forecastles van de vlaggenschepen voor elk bedrijf…er uitziet als een soort raad van bestuur opgericht in elk schip. Tenzij ik struikel ik denk het niet, (Ik bedoel, we hebben als Whitehorse het levende bewijs en we zagen farao farao Ramses op TV) Elke raad van bestuur bestaat uit een eerdere wereldleider in terror." Renee je zo en leunde dichter.

  "Leiders zoals wie?"

  "Adolf Hitler voor één".

  "Oh my God".

  "Castro…Poncho Villa…een man die zou ik wed mijn laatste cash is de Julius Caesar." Renee twisted rond te kijken en fascinerend. Haar ogen waren groot, maar ze glimlachte. Ze was op alles voorbereid. Never mind dat de wereld kwam op een epische afsluiting. Haar jongen nog leefde en dat is het enige dat telde voor haar.

  "Okay, dus hebben we onze handen vol aan jongens. Hustle!" Marilyn hit het gas. Er was geen tijd om te proberen en denken. Ze zou moeten brengen, hoofd eerst gun blazing. Wat zou kunnen zijn. Ze hoopte dat het zou betekenen dat iedereen thuis voor kerst dit jaar...

  Hoofdstuk 8:

  Het was weer een beetje te snel voor hen beiden te hanteren. Ze herinnerden zij gelijktijdig als alles wat ze deed resulteerde in symmetrie nu met de omstandigheid dat had geleid tot hun wedergeboorte. Het was bijna alsof ik een aanvulling op elkaar. De kabelbuis van elke andere geest baant hun situatie en ze elk twee keer sterker ze nodig heeft.

  Hel. Hoe kan hun overdreven belast geesten omgaan met de beelden? Ze waren al geconfronteerd met de vertanding voor een oorlog waar ze zaten allebei tegelijk een legio aan één.

  Nick gepauzeerd in het midden graven verschillende afscherming loopgraven uit het Lab's ashes. Hij studeerde Alex met een verontschuldigende grijns. Het was zijn schuld dat hij had gezien dat de pit. Hij had roped hem offerdood, hoewel hij was degene die had gezworen om hem te beschermen in de loop der jaren. Alex glimlachte, gooide zijn schop in de opening, en ging naar zijn kant.

  "Don't do that. We hebben gedaan wat we moesten doen. Ik had een keuze. Het is niet zoals je had me."

  "Ik weet, maar de kosten."

  "Ah, het is niets."

  Het was meer dan dat . Stonden ze staren elkaar als het gegil uit de hel kwam toen terug door zowel hun denken. Het geheugen leeft nu in de rokerige lucht die was het toneel van zijn kant.

  ~dood had hen afwezig vervolgen. Ze waren te veel bezig met de plotselinge brandende hitte die kwam uitrollen van tunnels van diep zwart steen uitgehouwen in de flank van een berg aandacht aan te besteden. Nick keek naar zijn recht te vinden Alex wide-eyed en hijgend naast hem. Hij had opgezocht en flitste een bedrieglijk brave grijns. Het was duidelijk waar ze stonden.

  Er was een soort van commotie aan de monding van de grotten dat Nick niet herinneren uit zijn andere tijden in de onderwereld. Nogmaals, hij had nooit durfde te komen zo dicht bij de Hell's deuren voordat. The Vampire bats schreeuwden en vloog met cyclone vormen zoals fire verjoegen hen van de mijnen. Ze gevlucht zijn voor iets. Dat en de brand meestal nooit uitgerekte hier op de kliffen. Het duister en bos die tot aan de trappen van de dood.

  "Wat denk je dat er zo'n drukte over wordt gemaakt? Slechte roomservice? Het is een hel, na alle?" Nick haalde met een warme lach. Alex drukt zijn vuist op zijn borst.

  "Ik denk dat de enige manier waarop we're Gonna ontdek is als we naar ginder, broeder." Hij grimaced. Hij zou niet één stap totdat Nick was klaar om te verhuizen. Nick had altijd al de hen leiden.

  Met een diepe ademhaling dat prikte omdat hij me ingeademd Ninive de ashes en Sodom's salt in dezelfde adem, Nick nam een stap vooruit. Alex trok dicht bij hem kunnen geraken en de bovenkant van zijn arm verblijven aan zijn zijde. Hij sprong als handen omhoog is geschoten van de droogte poedervormige stof omgeven locust tree roots. Handen die hem door de hielen.

  "Please! Kan ze niet weg! Ze kan niet! Onze kwelling wordt alleen duizendmaal zo meedogenloos!" een onzichtbare stem gesmeekt de handen begon te verpulveren. Nick zwaaide zijn boot heels in hen en trok Alex terug.

  "Ga terug naar je baas, Lot! Vertel hem dat ik naar beneden. Om mezelf wat deze crazy chick sprak over!" Nick rolde met zijn ogen. Alex keek hem verbaasd.

  "wacht, weet je handen? Als u en de handen hebben gehad? De handen hebben lippen bevestigd? Wat?" Alex's hair stond.

  "Ach, dat is gewoon het lot. Ze burrows onder de bomen, zoals een moedervlek of iets dergelijks. Ze houdt van grijpgrage mensen voor de voeten. No worries, ze is nooit geprobeerd om gans me hoger dan mijn hakken." Nick gedraaid om te kijken naar de tunnels.

  "Nou, wat vind je ervan? Moeten we risico hel om de waarheid te kennen van What's going on back-up op de aarde?"

  "Als je denkt dat we een manier kunnen vinden om te waarschuwen de anderen daar achterin, dan ben ik game." Alex shot een beschuldigende blik
terug op de mol-tunnel lot had achtergelaten.

  "Kom op, mijn broer. Ik denk dat de enige manier om dit te doen is om hem over."

  Ze gingen naar de vurige deuren en bevroor eyes wide. Het laatste wat ze verwacht in de hel was water! Toegegeven het was smerig zwart water, maar vloeide in little brandstofsporen vanaf de monding van de grotten.

  "Ice. Het smeltend ijs…" Nick leunde dicht en zitten met zijn vinger.

  "Dat is nog niet alles!" Alex pakte zijn arm en wees. Stroompjes van goud bled gratis, oplopend tot hun enkels en smeltende eromheen zoals manchetten met pijn dat was onbeschrijflijk. Ze konden niet schreeuwen of huiveren omdat ze ineens te koud en ademloos.

  Een stem sprak uit de duisternis. Ze konden niet begrijpen. Saharastof hun tanden, ze dichterbij geslopen.

  "terug te gaan! Ga terug! Er is geen coming out…ze is hier, wie doodde haar eigen natie. Ze is hier voor u klaar ligt haar redden uit weggevoerd…"

  "Het spijt me, zie ik eruit als een brandweerman?" Nick gesponnen in cirkels op zoek naar de bron van de stem.

  "Oh God!" Alex ontweken. Nick gedraaid.

  Het pad dat leidde tot de hel was geweven met miljarden aan biljoenen technicolored slangen die bijten elkaar zoals koeien voederen van gras. Hun vergif sprongen ze op en maakte rook bacterieslijm uit hun lichaam. Hun glibberige was zo hard dat het trilbehandeling de muren, waardoor scheuren in de afgrond kolen muren.

  "Knock, knock! Zeggen wat? Ja, dit is de pest control. Wie ze is, zij scheen te hebben sommige ongedierte troubles. FYI, ik extra kosten voor snakes!" Nick spuwde in de duisternis. Zijn speeksel direct verdampt. Het was getting hotter, wasdroger en traploos donkerder op deze manier.

  De vergaderzaal is één van puur goud vloeren. De wanden en het plafond zijn biljoenen horzels vogelnesten, drommen met fel geel-zwart gestreept horzels die elk de grootte van housecats.

  Er op een troon van niet verweerd honing zat een koningin in oude Maya-kledij. Ze kon vertellen door haar decorum en uitdrukking die ze eigenlijk was een koningin van de Oudheid en geen poser zoals Guatavita.

  "Greetings, Master Jaguar en zijn harnas toonder. Nu ga direct aan de slag.

  Mijn bloedverwant in neergaande lijn u heeft gestuurd om mij uit de hel. Zij gelooft dat ik kan je vertellen mijn begraven zodat ze kunnen gebruik maken van de Resheph vergif te herrijzen mij uit het graf, zodat ik kan een regent adviseur van een vernieuwd Maya." De koningin opstond van haar troon. Haar hele lichaam was bedekt met etterende strings.

  "Ohoh! Lady, you vind ik toch door te gaan?" Nick gebogen over lachen. Hij keek terug op Alex wie haalde.

  "Don't look at me. Komende hier was jouw idee".

  De koningin knikte.

  "Oh, u hebt mij vergist. Ik ben niet van plan mijn verwerping afstammeling's gebed. Afijn de veroordeelde gedetineerden veroordeeld tot de hel van het vuur is een misdrijf strafbaar zijn eigen zin.

  Ik ben de rode koningin van Maya. Een vernietiger van die wereld. Moet ik weer oplaaien, dan haal ik de Aarde terug naar deze plek samen met mij. Vervolgens uw kin zou zien dit lot tenzij anders vonden ze de weg naar het paradijs, die slechts door de Christus weg." haar levensgevaarlijke ogen viel op Nick en hij wordt ingeslikt.

  "Ja, wacht. She's bijbrengen van uw rijk, maar u wilt stoppen?"

  "Maya had beschadigd. Verdienden we paal en perk stellen aan het beter dat we niet opnieuw omhoog. Ik heb redenen. Wij hebben geen tijd te bespreken. We moeten heel goed meet hier moeten komen om mijn mensen uit opkomende uit de hel.

  Nu, enkele vooraanstaande onzalige Dood ze al heeft gemaakt met aan haar donkere ambities. Er zijn geheimen hier in de diepe heeft geen toegang tot, omdat zij niet kan communiceren met gezicht, alleen in gebeden die ik niet terug direct beantwoord wegens de kapot golven in de Hel." De Red Queen gepauzeerd, studeert Nick.

  "Je hebt echt een Jaguar op het einde, na alle, jonge meester. Alleen niet voor haar doeleinden of zelfs naar de mijne. Voor de wilde kat van de nacht heeft geen andere commander maar zelf."

  "Kan niet eens meer mijn zus. Wat is uw plan?" Nick keek naar Alex wie was angstig ongediertebestrijdende over het massale horzels met zijn open palmen.

  "Er is een arts alive op het eiland laboratorium hebt vernietigd. Hij zal blazen jullie beiden binnenkort. Dit is ook de reden waarom ik haast om te komen tot Hell's brink en leveren u mijn boodschap.' Ze geplukt een rol perkament uit haar taille en geslopen dichter bij hen beiden.

  "Mijn bloedverwant in neergaande lijn wenst te herrijzen me denken dat ik toch graag haar zien waar de deuropening van afmetingen, soms genoemd de Bermuda Driehoek. Zij hoopt dat te gebruiken zetten voor handel tussen de dimensie van onze oude Empire, de moderne wereld, en de dimensie van oude meesters die leefden in de zeven hemelen. Als ze er achter komen dat, als ze haar kan gebruiken wetenschap te repareren, dan zal een weg die overal doorheen loopt dood en leven en alle geest Koninkrijk naast. Ze kon in dat opzicht word de koningin van alle afmetingen. De koningin van het heelal." De Red Queen lachte alsof dit klonk ronduit belachelijk in haar eigen oren.

  "Dat is erg ambitieus. U weet dat ik altijd wilde zijn ingenieur toen ik opgroeide. Ik denk dat ik beter beginnen het binneneinde boeken, dus ik kan opbouwen de planeet nadat we gedaan met haar." Alex wreef over zijn neus.

  "Ik zal de metafysische wetenschap van onze oude wereld in jullie allebei. Wanneer u revive, binnen een paar dagen begint u te onthouden van alles wat we hier hebben besproken. Dan zul je weten hoe dicht en open de deur en alleen jij weet. Om die reden wordt u de meesters van." Ze opende de bladeren en vervolgens hen roseetje dicht.

  ~terugkeren naar het heden in het achterhoofd, de twee broers studeerde elkaar.

  "Wanneer denkt u dat we zullen onthouden dat hooglopende game changer?" Nick likt zijn lippen, er zou geen tijd.

  "Ik denk dat wij moeten?" Alex opgezocht. Er was het gebrom van motoren over hun hoofden.

  De strijd was begonnen.

  "Kijk uit jongens! De gasten zijn hier! Net op tijd voor koffie! Oh, je zult moeten negeren mijn Engels scherpzinnigheid. Ik werd onderwezen om Engels te spreken en de moderne dialect daarvan door Dr. Swift en ik vrees ik heb geërfd van zijn eigenaardige woordkeus!" farao Ramses kwam rennen over het strand, een thee pot op sleeptouw. Een raketlanceerder ontslagen bij zijn voeten kloppen om hem door de lucht, waardoor hij op de jongens en spill zijn koffie.

  "Oh, dus begon meteen warm en zwaar, Yeah?" farao Ramses zat. De jongens overgeschakeld op hun buik, opleiding machinegeweren op de skyline.

  "Welkom in de loopgraven, farao. U zult zien dat ons leven is zoals Disney World als het gaat om een goede tijd!" Nick bestrooid zijn tanden, legt zichzelf als een vliegtuig scheurde door de boom-lijn.

  Hoofdstuk 9:

  Renee had Alex's echte moeder van gedachten snel na haar tweede dood als de beelden was veel te pijnlijk. Toch haar geheugen kwam terug haasten naar haar op dit moment, zoals zij eraan herinnerd hoe opstanding hadden zo veranderd. Had de techniek verbeterd? Of zou de slechterikken uit het verleden worden opgekrikt op steroïden in deze brave new world?

  Het duurde dan ook niet lang voordat ze werden overspoeld. 10 schepen omgezoomd ze cruisen zo dichtbij dat hun romp drukt ze uit het water en de kleine Jaguar in het centrum als een glanzend gouden ei in een nest van staal.

  Renee zwaaide haar geweer rond als mensen kwamen uitgegoten over het dek. Ze voelde haar haren overeind staan toen ze zich realiseerden dat ze droegen Nazi-uniformen. Achter hen kwam Adolf Hitler van alle mensen.

  Hij lachte op haar achter zijn handelsmerk snor. Zijn ogen gebrand als Hell's kolen. Ze ingeslikt, vergeet deze man was dol op blonde chicks. De gedachte dat Adolf Hitler eigenlijk zouden kunnen worden om na te gaan of haar out was niet alleen de vreemdste ding had ze ooit weerzien maar ook maag-koeling.

  Hij zei niets. Hij had er geen. Zijn aanwezigheid was voldoende om haar rug te prikkelen. Toch bestaan er enkele vonk van moed waanden, oceanic in zijn machtige golf. Ze gooide haar geweer op het dek, zodat doorlopend klepperen van tandwielen. Hand in haar boot, ze trok een jachtmes had ze bij mantel haar enk
el.

  "Guten Tag! Ik veelal afbeelding u geen Engels spreken. Misschien ben je wel? Anyway, you like this knife? Het was mijn papa's. Zwaarste SOB u ooit onder ogen kreeg. Ik trek dit kind als dingen echt reëel. Ik denk dat de dag dat ik jou ontmoeten is de dag dat het tijd wordt om te gaan met schuddende Virginia opnieuw." Ze lachte. Hij knikte langzaam en uitgebreid om één van zijn herrezen generaals.

  De man die een cello en geopend. Renee's gezicht gedraaid in verwarring. Hitler schoot zijn knokkels en uitgebreid een hand voor een double-blads battle-AX.

  "Ah, ik zie. Je hebt altijd dit ding over superioriteit, nietwaar, Adolf?" Renee drew een ademhaling. Hij greep hem in de ene hand en opeens uitgezwenkt naar haar.

  Zijn gezicht verkrampte hevig. Zij sprong terug proberen te handhaven haar evenwicht te denken. Wat was zijn gezicht net gedaan? Het was een onverklaarbare spier contortion. Snelle, bijna niet snel genoeg dat ze zou bellen zelf gek, maar zijn gezicht was ook veranderd in kleur toen het gebeurde zoals het letterlijk nemen van elektriciteit. Zijn ogen waande op hun blanken en hij had allang eens dat hij had een epileptische vastlopen.

  Ze dachten dat er snel maar het was toch bijna te laat. De contortion was een soort snelle elektro-stimulus in zijn lichaam waardoor hij minstens 20 maal sterker is dan de capaciteit van een gemiddelde volwassen man. Deze sterkte waren gekomen met agility tweemaal verbeterd.

  Ze ontmoette haar spel. Dit was waarschijnlijk de manier het eindigde voor Renee Vierra. Men zegt dat het leven knippert voordat men de ogen wanneer ze sterven. In haar ervaring was het een plotselinge snelle bewustzijn van de hele scène.

  Marilyn stond op de bedieningselementen, vechten om te voorkomen dat hij kantelt in de lucht terwijl ze erin schuddende een Beretta ze hadden verborgen op haar lenden. Ze shot Julius Caesar point blank in het gezicht. Renee gemerkt in afgrijzen dat hij herhaalde Hitler's bizarre elektrische contortion. De snelle vervaging van zijn uitgepraat lichaam afgebogen het opsommingsteken links verzonden via de achterkant van een centurion's schedel. Renee haar adem als ze besefte dat elk van de ouden was nieuw leven ingeblazen met een gedeelte van hun individuele regelingen. Ze kon me alleen maar voorstellen wat dit betekende.