by Aeschylus
κἀχέρνιπ̣τ̣ο̣ν
Στυγίοις να̣[ς]μοῖσιν ἀνεῖται.
καὶ σκευοθηκῶν ναυτικῶν τ’ ἐρειπίων
‹ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ (ad Ulixem)·›
ἐρωδιὸς γὰρ ὑψόθεν ποτώμενος
ὄνθῳ σε πλήξει νηδύος χαλώμασιν·
ἐκ τοῦδ’ ἄκανθα ποντίου βοσκήματος
σήψει παλαιὸν δέρμα καὶ τριχορρυές
σταθεροῦ χεύματος an? (cf. infra)
Δαῖρα (i.e. Proserpina)
δρώπτειν
ΨΥΧΟΣΤΑΣΙΑ
ἀνηκίδωτοι
αὐριβάτας
ᾤας ( τὰς κώμασ)
ΩΡΕΙΘΥΙΑ
‹ΒΟΡΕΑΣ·›
πρὸς οὐρανὸν ἐξεμεῖν
Aeschylus Boream tibicinem fecit
ταῖς δυσὶ σιαγόσι φυσῶν ὁ Βορέας κυκᾷ τὴν θάλασσαν
καὶ καμίνου σχῶσι μάκιστον σέλας.
εἰ γάρ τιν’ ἑστιοῦχον ὄψομαι μόνον,
μίαν παρείρας πλεκτάνην χειμάρροον
στέγην πυρώσω καὶ κατανθρακώσομαι·
5 νῦν δ’ οὐ κέκραγά πω τὸ γενναῖον μέλος
‹ΔΙΚΗ·› μακάρων .[
αυτη θε̣ων[
.]αι̣’ ..λ̣.π̣ε.δ.[
.].[......].ν.[
ἵζει δ’ ἐν αὐτ̣ῶ̣ι̣ .[.]..[.]..[.].[
10 δίκῃ κρατήσας τῶ̣ι̣δε.[
πατὴρ γὰρ ἦρξεν̣, ἀνταμ[
ἐκ τοῦ δέ τοί με Ζεὺς ἐ̣τίμ̣[ησεν
ὁτιὴ παθων ημ̣[..].[
ἵζω Δι̣ὸς θρόνοισιν [...]ϊσμέν̣η̣·
15 πέμπει δέ̣ μ’ αὐτὸς οἷσι̣ν̣ εὐμεν[
Ζ̣[ε]ύ̣σ̣, ὅσπερ ἐς γῆν τήν̣δ̣’ ἔπε̣μψέ μ’ ..[
.[..]εσθε δ’ ὑμεῖς εἴ τι μὴ μά̣[την] λ̣έγω.
‹ΧΟ.› .[..]οῦ[. προ]σ̣ε̣ν̣ν̣έποντες εὐ.[].ήσομε̣[ν;
‹ΔΙ.› Δίκην μ.[...]ο̣ν π̣ρ̣εσβο̣.η.ε̣...ρο̣.[
20 ‹ΧΟ.› ποίας δὲ τ[ιμ]ῆς ἀρχ.......εισ.[
‹ΔΙ.› το]ῖ̣σ̣ μὲν δ[ι]καίοισ̣ ἔνδι̣κ̣ον τειν..ο̣[
‹ΧΟ.› ].σα θέ̣[ς]μ̣[ι]ο̣ν̣ τ̣ό̣δ̣’ ἐν β̣ρ̣[ο]τ̣ο̣[ῖς.
‹ΔΙ.› τοῖς δ’ αὖ μα]ταίοις .[.].[.]....[..]....φ̣[
‹ΧΟ.› ἐ]πῳδαῖ̣ς ἢ κατ’ ἰσχύος τρόπο̣[ν];
25 ‹ΔΙ.› γράφουσα] τ̣ἀ̣‹μ›π̣λακ̣ήματ’ ἐ̣ν δέλτῳ Διό̣[σ.
‹ΧΟ.› ].ωι̣ δ̣ὲ̣ πίνακ’ ἀναπτύσσει̣[ς] κακ[
‹ΔΙ.› ]ηι σφιν ἡμέρα τὸ κύριον.
[ ]εκτέα στρατῷ
[ ]έχοιτό μ’ εὐφρ[όν]ως.
30 [ ].[.......]ησᾶτα[..]εχω[.]
[ ]ν[......]ο ἐπισπέ...[....]..[.]
πό]λ̣ις τι̣σ̣ οὔτε δῆμος οὔτ’ ἔτη̣ς ἀνὴρ
τ̣οιάνδε μοῖραν π[αρ]ὰ̣ θεῶν καρπουμένη[
τ̣έ̣κμαρ δὲ λέξ̣ω τῶ̣ι̣ τόδ’ εὐδερ̣κὲ[ς] φερε[..].[
35 ἔθρε[ψ.] παῖδα μ̣άργον ὃν τί̣κ̣τ̣ει̣ [
Ἥρα μιγεῖσα Ζηνὶ θυμοιδ[
δ]ύ̣σ̣α̣ρ̣κτ[ο]ν, αἰδὼς δ’ οὐκ ἐνῆ[ν] φ̣ρ̣[ον]ήματι·
[ ].υκτα τῶν ὁδοιπόρων βέλη
[ ].δως ἀγκύλαισιν ἀρταμων·
40 [ ]̣ν ἔχ̣[αι]ρ̣ε κἀγέλα κακὸν
[ ]ν ̣ζοι φόνος·
[ ]μ̣ουμένη
[ ].ιπρ[.....]γον χέρα
[ ]οῦν ἐνδίκωσ̣ κ̣ικλήσκεται
45 [ ]νιν ἔνδικ̣[.....].ος·
(...)
...
[ ]..[
[ ]εασε.[
[ ]ω̣ τόδ’ ἐχθ.[.].[
[]ερρύθμιξα κα[
5 []παισα· παι..[
[]ητο παίεσθαί .[
κυρεῖν παρασχὼν ἰταμαῖς κυσὶν ἀεροφοίτοις
ἀναξίαν
Βοῦράν θ’ ἱερὰν καὶ Κερύνειαν, an
Ῥῦπας, Δύμην, Ἑλίκην, Αἴγιον
ἠδ’ Αἴγειραν τήν τ’ αἰπεινὴν
ζαθέαν Ὤλενον
insulae νηριτοτρόφοι()
ὑπόξυλος
ἀποφύλιοι ( ξένοι)
δέδοικα μῶρον κάρτα πυραύστου μόρον
βοᾷς τοιοῦδε πράγματος θεωρὸς ὤν
φρὴν ἀγέλαστος
θρηνεῖ δὲ γόον τὸν ἀηδόνιον an
ἀκνίσωτος οἶκος
ˉ ἄκουε τὰς ἐμὰς ἐπιστολάς
αὐτόκρανον λόγον
πᾶσα γὰρ Τροία δέδορκεν Ἕκτορος τύχης διαί
ἐν μανοστήμοις πέπλοις
ἐτονθόρυζε ταῦρος ‹ὡς› νεοσφαγής
οὔτοι μ’ ἄπειρον τῆσδε τῆς προσῳδίας
γένος μὲν αἰνεῖν ἐκμαθὼν ἐπίσταμαι
Αἰθιοπίδος γῆς, Νεῖλος ἔνθ’ ἑπτάρροος
γαῖαν†κυλίνδει πνευμάτων ἐπομβρίᾳ,
ἐν ᾗ πυρωπὸν ἥλιος ἐκλάμψας φλόγα
τήκει πετραίαν χιόνα· πᾶσα δ’ εὐθαλὴς
Αἴγυπτος ἁγνοῦ νάματος πληρουμένη
φερέσβιον Δήμητρος ἀντέλλει στάχυν
ἀπάτης δικαίας οὐκ ἀποστατεῖ θεός
ψευδῶν δὲ καιρὸν ἔσθ’ ὅπου τιμᾷ θεός
μὴ παρασπιστὴς ἐμοὶ
μήτ’ ἐγγὺς εἴη ()
τὸ ξυγγενὲς γὰρ καὶ φθονεῖν ἐπίσταται
διαβρέχεις τἀρτύματα
σφύρας δέχεσθαι κἀπιχαλκεύειν μύδρους
ὡς ἀστενακτὶ θύννος ὣς ἠνείχετο
ἄναυδος
τὸ σκαιὸν ὄμμα παραβαλὼν θύννου δίκην
ἐγὼ δὲ χοῖρον καὶ μάλ’ εὐθηλούμενον
τόνδ’ ἐν νοτοῦντι κριβάνῳ θήσω. τί γὰρ
ὄψον γένοιτ’ ἂν ἀνδρὶ τοῦδε βέλτιον;
λευκός - τί δ’ οὐχί; - καὶ καλῶς ἠφευμένος
ὁ χοῖρος· ἕψου μηδὲ λυπηθῇς πυρί
θύσας δὲ χοῖρον τόνδε τῆς αὐτῆς ὑός,
ἣ πολλά γ’ ἐν δόμοισιν εἴργασται κακά,
δονοῦσα καὶ τρέπουσα τύρβ’ ἄνω
κάτω
αἱ δ’ ἕπτ’ Ἄτλαντος παῖδες ὠνομασμέναι
πατρὸς μέγιστον ἆθλον οὐρανοστεγῆ
κλαίεσκον, ἔνθα νυκτέρων φαντασμάτων
ἔχουσι μορφὰς ἄπτεροι Πελειάδες
χλιδῶν τε πλόκαμος ὥστε παρθένοις ἁβραῖς·
ὅθεν καλεῖν Κουρῆτα λαὸν ᾔνεσαν
Ἰωνικὴν ῥῆξιν ἐκτείνας ˘ ˉ
εἴτ’ οὖν σοφιστὴς καλὰ†παραπαίων χέλυν
τῷ πονοῦντι δ’ ἐκ θεῶν
ὀφείλεται τέκνωμα τοῦ πόνου κλέος
ἀλλ’ ἔστι κἀμοὶ κλῂς ἐπὶ γλώσσῃ φύλαξ
οἴκοι μένειν χρὴ τὸν καλῶς εὐδαίμονα
{καὶ τὸν κακῶς πράσσοντα καὶ τοῦτον μένειν}
ν]εότικτα δ’ ὑπὸ μ̣ηρο̣[ (]σ̣ι κορων̣[ )
τοσαῦτα, κῆρυξ, ἐξ ἐμοῦ διάρτασον
τουν†ἀσαλὴς θεόθεν μανία an?
θετὸς υἱός
θινὸς ἐμβολὰς ἁλός†
ˉ κάπηλα προσφέρων τεχνήματα
νεοκρᾶτες σπονδαί()
ἐν διρρυμίᾳ πῶλοι
μάχλον (ἄμπελον)
πρὶν ἂν παλαγμοῖς αἵματος χοιροκτόνου
αὐτός σε χράνῃ Ζεὺς καταστάξας χεροῖν
Αἰθίοπα φωνήν
πότερα γυνή τις Αἰθίοψ φανήσεται;
λεοντόχορτον βούβαλιν νεαίρετον
ὡς λέγει γέρον γράμμα
[
α[
.[
ἔλα, δίωκε μή τι μαλκίων ποδί
τὸ λαμπρὸν [.....] δοθερμοναθ’†ἥλιον
θάλποντα κἀκ̣χέ̣ο̣[ν]τα βλαστημὸν θέρος
ἄειλα (πεδία)
ἄνω ποταμῶν
ἄχνη (πυρός) i.e. καπνόσ
ἀπτῆνα, τυτθόν, ἄρτι γυμνὸν ὀστράκων
ὀπισθοβριθὲς ἔγχος
ὑποσκεπόν†χέρα
ἀκμὴν δ’ ὅσα
τὰ κύμβαλ’ ἠχεῖ
ὁ κισσεὺς Ἀπόλλων, ὁ βακχειόμαντις
δέσποινα νύμφη, δυσχίμων ὀρῶν ἄναξ
ζεῦγος τεθρίππων
ναρᾶς τε Δίρκης
ἄτεγκτος ˉ ˉ παρηγορήμασιν
μὴ κακοῖς ἰῶ κακά
ΘΕΤΙΣ· Apollo in nuptiis meis cecinit τὰς ἐμὰς εὐπαιδίας
νόσων τ’ ἀπείρους καὶ μακραίωνας βίου,
ξύμπαντά τ’ εἰπὼν θεοφιλεῖς ἐμὰς τύχας
παιῶν’ ἐπηυφήμησεν εὐθυμῶν ἐμέ.
5 κἀγὼ τὸ Φοίβου θεῖον ἀψευδὲς στόμα
ἤλπιζον εἶναι, μαντικῇ βρύον τέχνῃ·
ὁ δ’ αὐτὸς ὑμνῶν, αὐτὸς ἐν θοίνῃ παρών,
αὐτὸς τάδ’ εἰπών, αὐτός ἐστιν ὁ κτανὼν
τὸν παῖδα τὸν ἐμόν
(ὅ τι) νῦν ἦλθ’ ἐπὶ στόμα
θάρσει· πόνου γὰρ ἄκρον οὐκ ἔχει χρόνον
ὡς οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί·
ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν
βριθὺς ὁπλιτοπάλας, δάϊος ἀντιπάλοισι
ἀποπτύξαι δεῖ καὶ καθήρασθαι στόμα
μειξοβόαν πρέπει
διθύραμβον ὁμαρτεῖν
σύγκωμον Διονύσῳ
λαβὼν γὰρ αὐτόθηκτον Εὐβοικὸν ξίφος
(φλόξ)
ὑψηλὸν ἡβήσασα τεκτόνων πόνον devasta(vi)t
σὺ δέξ’ ἄπω[θεν] αὐτόν· οὐ γὰρ ἐγγύθεν
[βαλεῖς·] γέρων δὲ γραμματεὺς γενοῦ σαφής
σύ τοί μ’ ἔφυσας, σύ με καθαιρήσειν δοκεῖς
παύσυβριν δίκην πυρός (i.e. aquam)
ἐξ ὀσφυαλγοῦς κὠδυνοσπάδος λυγροῦ
γέροντος in iuvenem valentem mutatus
ἀλλ’ οὔτε πολλὰ τραύματ’ ἐν στέρνοις λαβὼν
θνῄσκει τις, εἰ μὴ τέρμα ξυντρέχοι βίου,
οὔτ’ ἐν στέγῃ τις ἥμενος παρ’ ἑστίᾳ
φεύγει τι μᾶλλον τὸν πεπρωμένον μόρον
ὀξυγλύκειάν τἆρα κοκκιεῖς ῥόαν
Λιβυρνικῆς μίμημα μανδύης χιτών
σὺ δὲ σπαθητοῖς τριμιτίνοις ὑφάσμασιν
λοῦταί γε μὲν δὴ λουτρὸν οὐ τὸ δεύτερον,
ἀλλ’ ἐκ μεγίστων εὐμαρῶς λουτηρίων
ὀστέων στέγαστρον
ἐκ πηλοπλάστου σπέρματος θνητὴ γυνή (sc. Pandora)
μελανοστέρφων γένος an
Κραναά
ἀφρὸς
βορᾶς βροτείας ἐρρύη κατὰ στόμα
δεινοὶ πλέκειν τοι μηχανὰς Αἰγύπτιοι
οὕνεκ’ ἐκεῖ ἄνθεα λειμώνια ()
ἀμήχανον τέχνημα καὶ δυσέκδυτον
σπίδιον μῆκος ὁδοῦ io
(ad feminas [Chori, ut vid.])
ὑμεῖς δὲ βωμὸν τόνδε καὶ πυρὸς σέλας
κύκλῳ περίστητ’ ἐν λόχῳ τ’ ἀπείρονι
εὔξασθε
ὅπου γὰρ ἰσχὺς συζυγοῦσι καὶ δίκη,
ποία ξυνωρὶς τῶνδε καρτερωτέρα;
πάτερ Θέοινε, μαινάδων ζευκτήριε
Ἥρα τελεία, Ζηνὸς εὐναία δάμαρ
ἐναγώνιε Μαίας καὶ Διὸς Ἑρμᾶ
οἵ τοι στεναγμοὶ τῶν πόνων ἐρείσματα
λαμπραῖσιν ἀστραπαῖσι λαμπάδων σθένει
(de facibus sacris Eleusiniis)
ἔφριξ’· ἐρῶ δὲ τοῦδε μυστικοῦ τέλους
ἐπῇμεν τῆς ὁδοῦ τροχήλατον
σχιστῆς κελεύθου τρίοδον, ἔνθα ξυμβολὰς
τριῶν κελεύθων Ποτνιάδας ἠμείβομεν
ΧΟ. δέσποιν’ Ἑκάτη, τῶν βασιλείων an
πρόδομος μελάθρων
κοινὸν τύχη, γνώμη δὲ τῶν κεκτημένων
ὁ χρήσιμ’ εἰδώς, οὐχ ὁ πόλλ’ εἰδὼς σοφός
ἁμαρτάνει τοι καὶ σοφο
ῦ σοφώτερος
ἦ βαρὺ φόρημ’ ἄνθρωπος εὐτυχῶν ἄφρων
κάτοπτρον εἴδους χαλκός ἐστ’, οἶνος δὲ νοῦ
οὐκ ἀνδρὸς ὅρκοι πίστις, ἀλλ’ ὅρκων ἀνήρ
φιλεῖ δὲ τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός
καλὸν δὲ καὶ γέροντι μανθάνειν σοφά
πρὸ τῶν τοιούτων χρὴ λόγων δάκνειν στόμα
κακοὶ γὰρ εὖ πράσσοντες οὐκ ἀνασχετοί
τὸ γὰρ βρότειον σπέρμ’ ἐφήμερα φρονεῖ,
καὶ πιστὸν οὐδὲν μᾶλλον ἢ καπνοῦ σκιά
γῆρας γὰρ ἥβης ἐστὶν ἐνδικώτερον
(terrae motibus Sicilia a continente abrupta est)
ˉ ἀφ’ οὗ δὴ Ῥήγιον κικλήσκεται
Κύπρου Πάφου τ’ ἔχουσα πάντα κλῆρον
Αἴγινα δ’ αὕτη πρὸς νότου κεῖται πνοάς
ἁγησίλαος (sc. Ἅιδησ)
ἀιδνόν
Αἴνηθος
ἀλαβαστροφόρος
ἀλεός
ἀλκάθειν
ἀμυνάνδρως
ἄμυντρον
Ἄμφις
ἀπαίρειν (de itinere)
ἀπέλ(λ)ητοι
ἀπήνθισται ()
ἀριδάκρυτος ()
ἀρχῆθεν
ἆξαι
ἀσχαδές
αὐλών ( τάφροσ)
αὐλών ( πυρά)
αὖρι ( ταχέωσ)
αὐτοκῆρυξ
ἁφάζει
βοῦ
γρυπαίετος (χαλκήλατος ἐπ’ ἀσπίδος ἐπών)
ἐδανοῖς
εἰλαπίναι
ἐμμέλεια (de saltatione satyrica dictum)
ἐνῴδια
ᾐόνησας
ἠριγένεια (de leaena)
ἴττυγα†
καταφαγᾶς
κεχρηματεῖσθαι†
κηδεία
κραταίπιλος
Κυνοκέφαλοι
κυντερώτατα (vel ώτερα) vel κυντατώτατα
λάμπουρις
μειζονώτερος
Μονόμματοι