by Sophocles
[ἤ] τ̣ις πίθηκοσ̣ κύβδ’ ἀποθυμαίνεις τινί.
[τ]ί̣ ταῦτα; ποῦ γ̣ῆς ἐμάθετ’; ἐν πο̣[ί]ῳ τόπῳ;
130σ̣[η]μήνατ’· ο̣ὐ γ̣ὰρ ἴδρις εἰμὶ τοῦ τρόπου.
‹ΧΟ.› ὕ̣ [ὗ] ὕ̣ ὗ̣.
‹ΣΙ.› τ̣[ί........] τ̣ίνα φοβῇ; τίν’ εἰσορᾷς;
τ̣[ί........]ις; τί ποτε βακχεύεις ἔχων;
α[........]. κέρχν[ο]ς ἱμείρει[ς] μαθεῖν
135 τ[ί.....] σιγᾶτ’, ὦ πρὸ τοῦ [......]ατοι;
‹ΧΟ.› σ[non plus 9 ll.]
‹ΣΙ.› τ[..........]ναπ̣ονοσ̣[...]ε̣ι̣σ̣εχων.
‹ΧΟ.› ἄ[κουε δή.
‹ΣΙ.› καλ̣ῶς ἀκούσ[ομ’ οὐδεν]ὸς φωνὴν κλύων.
140 ‹ΧΟ.› ἐμ[ο]ὶ πιθοῦ.
‹ΣΙ.› ἐμ[.]δί̣σ̣[.........].ῶς ὀνήσετε.
‹ΧΟ.› ἄκουσον αὐτὸ̣σ̣ ν̣ῦ̣[ν, πά]τε̣ρ̣, χρόνον τινὰ
οἵῳ πλαγέντες ἐνθάδ’ ἐξενίσμεθα
ψόφῳ, τὸν οὐδε[ὶ]ς π̣[ώπο]τ’ ἤκουσεν βροτῶν.
145 ‹ΣΙ.› τί μοι ψ[ό]φον; φοβ[...]. κα[.] δειμαίνετε
μάλθης ἄναγνα σώ[μα]τ̣’ ἐκμεμαγμένα
κάκιστα θηρῶν ὀνθ̣[..]ν [π]ά̣σῃ σκιᾷ
φόβον βλέποντες, πάν[τα] δειματούμενοι,
ἄνευρα κἀκ̣όμιστα κἀν̣ε[λε]ύθερα
150 διακονοῦντες, σώ̣ματ’ εἰ[ς]ιδ[ε]ῖ̣ν̣ μόνον
κα̣[ὶ γ]λ̣ῶ̣σσα κα[ὶ] φ̣άλητες. εἰ δέ που δέῃ,
π̣ι̣σ̣τ̣οὶ λόγοισιν ὄντες ἔργα φεύγετε,
τοιοῦ̣[δ]ε πατρός, ὦ κάκιστα θηρίων,
οὗ πόλλ’ ἐφ’ ἥβης μνήματ’ ἀνδρείας ὕπο
155 κ[ε]ῖται παρ’ οἴκοις νυμφικοῖς ἠσκημένα,
οὐκ εἰς φυγὴν κλίνοντος, οὐ δειλ[ο]υμένου,
οὐδὲ ψόφοισι τῶν ὀρειτρόφων βοτῶν
[π]τήσσοντος, ἀλλ’ α[ἰχ]μαῖσιν ἐξει[ρ]γασμένου
[ἃ] νῦν ὑφ’ ὑμῶν λάμ[πρ’ ἀ]π̣ορρυπαίνεται
160 [ψ]όφῳ νεώρει κόλακ[ι] ποιμένων π[ο]θέν.
[..].η φοβεῖσθε παῖδες ὣς πρὶν εἰσιδεῖν,
πλοῦτον δὲ χ[ρ]υσόφαντον ἐξαφίε̣τε,
ὃν Φοῖβος ὑμῖν εἶπε κ[ἀ]νεδέξατο,
καὶ τὴν ἐλευθέρωσιν ἣν κατῄνεσ̣εν
165 ὑμῖν τε κἀμοί· ταῦτ’ ἀφ̣έντες εὕδετε.
εἰ μὴ ‘νανοστήσαντες ἐξιχνεύσε[τε
τὰς βοῦς ὅπῃ βεβᾶσι καὶ τὸν βουκόλο[ν,
κλαίοντες αὐτῇ δειλίᾳ ψοφή[ς]ετε.
‹ΧΟ.› πάτερ, παρὼν αὐτός με συμποδηγέτε[ι,
170 ἵν’ εὖ κατείδῃς εἴ τίς ἐστι δειλία·
γνώση̣[ι] γὰρ αὐτός, ἂν παρῇς, οὐδὲν λέγω[ν.
‹ΣΙ.› ἐγὼ πα[ρ]ὼν αὐτός σε προσ̣βιβῶ λόγῳ,
κυν̣ο̣ρ̣τικὸ̣ν σύριγμα διακαλούμεν[ος.
ἀλλ’ εἷ’ [ἐ]φίστω τριζύγης οἵμου βάσιν·
175 ἐγὼ δ’ ἐν [ἔ]ρ̣γ̣οις παρμένων σ’ ἀπευθυνῶ.
ΧΟ. ὗ ὗ ὗ, ψ ψ, ἆ ἆ. λέγ’ ὅ τι πονεῖς.
τί μάτην ὑπέκλαγες, ὑπέκριγες,
ὑπό μ’ ἴδες; ἔχε̣ται
ἐν πρώτῳ τίς ὅδε τροπ[
180 ἔχει. ἐλήλυθεν, ἐλήλ[υθεν.
ἐμὸς εἶ, ἀνάγου.
δευτέρῳ τίς ὅδε .[....].της
ὁ Δρ̣ά̣κις, ὁ Γράπις, [non plus 6 litt.]
[Ο]ὐρίας, Οὐρίας, α̣δ̣[......]κεις
185 παρέβης· Μεθυ[non plus 11 litt.]
ὅ τι ποτεφερε[.........].ι̣[.]ν
ἔποχον ἔχει τι[non plus 13 litt.]
στίβος ὁδενε.[non plus 12 litt. ]
Στράτι̣ο̣σ̣, Στράτ̣[ιος ........]υ̣[..]
190 δεῦρ’ ἕπου· τ[.]δρ̣[ ]
ἔνι β[ο]ῦς, ἔνι πονο̣[
μὴ μεθῇ κρ[.]κι.[
ο̣ὐχ̣ὶ καλ[ὸ]ν ἐ̣π̣ι̣δ[
ὅδε γ’ ἀγαθὸς ὁ Τρε[
195 κατὰ νόμον ἕπετα[ι
ἐφέπου, ἐφέπου μ.[
ὀπποποῖ· ἆ μιαρέ, γε̣[
ἦ τάχ’ ὁπόταν ἀπίη[ις
ἀπελεύθερος ὢν ολ.[
200 ἀλλὰ μὴ παραπλακ[
ἔπ[ι]θ’ [ἔ]πεχ’ εἴσιθ’ ἴθι̣[
τ[.]δε πλάγιον ἔχομ̣[εν
πά̣τερ, τί σι̣γᾷς; μῶν ἀληθ[ὲς εἴπομεν;
οὐ[κ ε]ἰσακο[ύε]ις; ἦ κεκώφη[σαι
205 ‹ΣΙ.› ἔ̣α̣.
‹ΧΟ.› τί ἔ̣σ̣τ̣ι̣ν;
‹ΣΙ.› οὐ μενῶ.
‹ΧΟ.› μέν’, ε[ἰ] θέλεις.
‹ΣΙ.› οὐκ ἔστιν. ἀλλ’ αὐτὸς σὺ ταῦ̣θ̣’ ὅπῃ θέλεις
ζήτει τε κἀξίχνευε̣ καὶ πλού[τ
τὰς βοῦς τ̣ε κα[ὶ] τὸν χρυσὸν [ ]ε[.]
μὴ πλει̣σ̣τ̣[..]ε̣τι.[.].[..]α̣σ̣[ ] χρόνον.
210 ‹ΧΟ.› ἀλλ’ οὔ τι μ̣[...]μ[
οὐδ’ ἐξυπε̣λθ̣[εῖ]ν τ[ ]φ̣ως
εἰδῶμεν ὅσ̣[τις].[
ἶ̣ὼ γ.[
φθέγ̣μ’ ἀφύσεις [......]ου
215 [.]ηδ̣[
θο̣[..]όμοισιν ὀλβίσῃς.
ὁ[..]ῦ φ̣αν.[..]α̣ιτοισιν. ἀλλ’ ἐγὼ τάχα
φ[έρ]ω̣ν κτ̣ύ[π]ο̣ν πέδορτον ἐξαναγκάσω
π̣[η]δήμ̣ασιν κραιπνοῖσι καὶ λακτίσμασιν
220ὥ̣[ς]τ̣’ εἰσακοῦσαι κεἰ λίαν κωφός τις ᾖ.
‹ΚΥΛΛΗΝΗ·› θῆρες, τί̣ [τό]νδε χλοερὸν ὑλώδη πάγον
ἔν̣[θ]ηρο̣ν ὡρμήθητε σὺν πολλῇ βοῇ;
τίς ἥδε τέχνη; τίς μετάστασις πόνων,
οὓς πρόσθεν εἶχες δεσπότῃ χάριν φέρων,
225 υ..ι̣νος αἰεὶ νεβρίνῃ καθημμέν[ο]ς
δορᾷ χερ[ο]ῖ̣ν τ̣ε̣ θ̣ύ̣ρ̣σ̣[ο]ν̣ εὐπαλῆ φέρων
ὄπισθεν εὐίαζες ἀμφὶ τὸν θεὸν
σὺν ἐγγόνοις νύμφ�
�ισι καἰπόλων ὄχλῳ;
νῦν δ’ ἀγνοῶ τὸ χρῆμα· ποῖ στροφαὶ νέα̣ι̣
230 μανιῶν στρέφουσι; θαῦμα γὰρ κατέκλ̣[υ]ο̣ν
ὁμοῦ πρέπον κέλευμά πως κυ̣ν̣η̣γετ[ῶ]ν
ἐγγὺς μολόντων θηρὸς εὐναί[ου] τ̣ρο̣[.]ης,
ὁμοῦ δ’ αναυτι̣[..].. β̣ασ̣φωρ[...].(.)[.. ]
γλώσσης ἐτειν.[..]ι̣ς κλοπὴν .[.....].έν̣αι·
235 αὖτις δ’ α[....]τ̣[....].. με̣νων [........]α
κηρυκ[..]..ι̣[.....]. κ̣ηρυγμα [
καὶ τ[α]ῦ̣τ’ ἀφεῖσα ... ποδῶν λακ[
[κ]λ̣ηδὼ̣ν ὁμοῦ πάμ̣φ̣υρ̣[τ]’ ἐ̣γ̣ειτν[ι
[...] τ̣αῦτ’ ἂν̣ ἄλ̣λ̣ωσ̣ ἢ̣ κλ̣[.].....μ̣[
240 [....]ω̣ν ἀκο̣[ύ]σ̣ασ̣’ ὧ̣δ̣ε̣ παραπεπαισμέν[
...[...]φ̣.[.]η̣[.].... ν̣ω̣ν ὑμᾶς νοσεῖν̣
νο[.........]ν̣ε̣τ̣ι̣π̣οειτ’ ἀναιτίαν.
ΧΟ. νύμφη βαθύζωνεπ..[ στρ.
τοῦδ’· οὔτε γὰρ νεῖκος η[
245 δᾴ[ο]υ μάχας οὐδ’ ἀξενο[
γλ[ῶ]σσαν μάταιός τ[
μή με μὴ προψαλ̣[
ἀλλ’ [εὐ]πετῶς μοι πρ[
μ’ ἐν [τ]όπ̣οις τοισ[
250 στως ἐγήρυσε θέσπιν αὐδά̣[ν.
‹ΚΥ.› ταῦτ’ ἔστ’ ἐκείνων νυμ̣[
καὶ τοῖσδε θηρῶν ἐκπύ[
ἀλκασμάτω̣ν δ[....].[
νύμφης· ἐμοὶ γὰ[ρ..].[
255 ὀρθοψάλακτον εν[.]...[..]ιν̣[
ἀλλ’ ἥσυχος πρόφαινε καὶ μ̣[..]..[
ὅτου μάλιστα πράγματος χρείαν ἔχεις.
‹ΧΟ.› τόπων ἄνασσα τῶν[δ]ε, Κυλλήνης σθένος,
ὅτου μὲν οὕνεκ’ ἦλθ[ο]ν̣, ὕστερον φράσω·
260 τὸ φθέγμα δ’ ἡμῖ̣ν̣ τοῦ[θ’] ὅπερ φωνεῖ φράσον
καὶ τίς ποτ’ αὐτῷ δι[α]χαράσσεται βροτῶν.
‹ΚΥ.› ὑμᾶς μὲν αὐτοὺς χρ̣ὴ̣ τάδ’ εἰδέναι σαφῶς
ὡς, εἰ φανεῖτε τὸν λ̣[ό]γ̣ον τὸν ἐξ ἐμοῦ,
αὐτοῖσιν ὑμῖ̣[ν ζ]η̣μία πορίζεται·
265 καὶ γὰρ κέκρυπτ̣[αι] τοὖργον ἐν [θ]ε[ῶ]ν̣ ἕδραις,
Ἥραν ὅπως μ[ὴ πύ]στ[ι]ς ἵξετα[ι] λ̣όγου.
Ζ̣[εὺ]σ̣ γ[ὰρ] κρυφ[........].ην Ἀ[τ]λαντίδος
[ ]εύσατο·
[ ]υ̣..[.]φιλας
270 [.......] λήθῃ τῆς βαθυζώνου θεᾶς
[.......].ς δὲ παῖδ’ ἐφίτυσεν μόνον·
[........] χερσὶ ταῖς ἐμαῖς ἐγ̣ὼ̣ τρέφω·
[...... γ]ὰρ ἰσχὺς ἐν νόσῳ χειμάζεται·
[......]α̣ καὶ ποτῆτα καὶ κοιμήματα
275 [πρὸς σπ]αργάνοις μένουσα λικνῖτιν τροφὴν
[ἐξευθ]ετίζω νύκτα καὶ καθ’ ἡμέραν.
[παῖς δ’ α]ὔξεται κατ’ ἦμαρ οὐκ ἐπεικότα
[.....]στος, ὥστε θαῦμα καὶ φόβος μ’ ἔχει.
[.... γ]ὰρ ἑκτὸν ἦμαρ ἐκπεφασμένος
280 [.....]ς ἐρείδει παιδὸς εἰς ἥβης ἀκμήν,
κἀξορμενίζει κοὐκέτι σχολάζεται
βλάστη· τοιόνδε παῖδα θησαυρὸς στέγει.
[.......]τό̣σ̣[...]’ ἐστι τοῦ πατρὸς θέσει.
[............. φ]θ̣έγμα μηχανῇ βρέμ[
285 αφ̣[ ca. 17 ll. ]ς ἡμέρᾳ μιᾷ
καπ̣.[..].εθα[ ca. 10 ll. ]ανήσατο̣·
ἐξ ὑπτίας κ[ ca. 11 ll. ].ς ἡδονῇ
τοιόνδε θη[ ca. 11 ll. ]αι κατωδ[
ἔμμεστον α[ ca. 10 ll. ] παῖς β̣οῆς.
290 ‹ΧΟ.› ἄφραστ̣[ ca. 7 ll. ]μαζεισ̣[ ἀντ.
παιδο[ ]. λεγε.[
θηρευμ[ ]σ̣εθου̣[
φώνημ[ ]ον[
τονδαφ[ ]
295 τὼς ἐξεφ̣[ ]ε[
ροντ’ ἄπα̣[
τος πορίζειν τοιάνδε γῆρυν.
‹ΚΥ.› μὴ νῦν ἀπίστει· πιστὰ γάρ σε προσγελᾷ θεᾶς ἔπη.
‹ΧΟ.› καὶ πῶς πίθωμαι τοῦ θανόντος φθέγμα τοιοῦτον βρέμειν;
300 ‹ΚΥ.› πιθοῦ· θανὼν γὰρ ἔσχε φωνήν, ζῶν δ’ ἄναυδος ἦν ὁ θήρ.
‹ΧΟ.› ποῖός τις ἦν εἶδος; πρ[ο]μήκης, ἢ ‘πίκυρτος, ἢ βραχύς;
‹ΚΥ.› βραχύς, χυτροίδης, πο[ι]κίλῃ δορᾷ κατερρικνωμένος.
‹ΧΟ.› ὡς αἰέλουρος εἰκάσαι πέφυκεν ἢ τὼς πόρδαλις;
‹ΚΥ.› πλεῖ̣σ̣τ̣ο̣ν με[τ]αξύ· γογγύλον γάρ ἐστι καὶ βραχυσκελές.
305 ‹ΧΟ.› οὐδ’ ὡς ἰχνευτῇ προσφερὲς πέφυκεν οὐδ’ ὡς καρκίνῳ;
‹ΚΥ.› οὐδ’ αὖ τοιοῦτ[ό]ν̣ ἐστιν· ἀλλ’ ἄλλον τιν’ ἐξευροῦ τρόπον.
‹ΧΟ.› ἀλλ’ ὡς κε̣ρ̣άστ̣[η]ς κάνθαρος δῆτ’ ἐστὶν Αἰτναῖος φυήν;
‹ΚΥ.› νῦν ἐγγὺς ἔγν[ως] ᾧ μάλιστα προσφερὲς τὸ κνώδαλον.
‹ΧΟ.› τ̣[......] φ̣ων[..]ν̣ ἐστιν αὐτοῦ, τοὐντὸς ἢ τοὔξω, φράσον.
310 ‹ΚΥ.› [.........]λο[..φ]ορίνη σύγγονος τῶν ὀστράκων.
‹ΧΟ.› [ ca. 16 ll. ]ν̣ε[...]. πόρσυνον, εἴ τι πλ̣έ̣ο̣ν ἔχεις.
‹ΚΥ.› [ ca. 21 ll. ]υ̣ν δ’ αὖ λύραν ὁ παῖς κ̣αλεῖ.
‹ΧΟ.› [ ca. 22 ll. ]. κτέανον ..ύ̣[.]τῳ τινι;
‹ΚΥ.› [ ca. 23 ll. ] δέρμα κ[..].τ.οφ[
315 ‹ΧΟ.› [ ca. 23 ll. ]ο̣ν ὧδ[ε] κλαγγάνε̣ι̣ .[
‹ΚΥ.› ἐνήλατα ξύλα ‹γε› τρίγομφα διατόρως ἐρείδεται
[ ca. 24 ll. ]πλεκτασ̣[...]με[
[ ca. 25 ll. ]λάδος κ[....].̣[
[ ca. 25 ll. ]λ̣οπες δε[...]ν.[
320 [ ca. 25 ll. ]αμματω [.(.)..]χε[
; [ ca. 26 ll. ]ον[.......]α̣ντ̣[
[ ]α.[
[ ]ε̣μ[
[ ].ε.[
325 καὶ τοῦτο λύπη[ς] ἔστ’ ἄκεστρον
καὶ παραψυκ[τ]ήρ̣[ιο]ν̣
κείνῳ μόνον, χα[ί]ρει δ’ ἀλύων καί τι προσφων[
ξύμφωνον· ἐξα[ί]ρει γὰρ αὐτὸν αἰόλισμα τῆς λ[ύ]ρ̣α̣σ̣.
οὕτως ὁ παῖς θανόντι θηρὶ φθέγμ’ ἐμηχανήσατ[ο.
ΧΟ. ‹›οψάλακτόσ̣ τις ὀμφὴ κατοιχνεῖ τόπου, στρ.
330 πρεπτὰ ‹ˉ› δὴ̣ τ̣όνου φάσματ’ ἔγ̣-
χωρ’ ἐπανθεμίζει.
τὸ πρᾶγμα δ’ οὗπερ πορεύω βάδην,
ἴσθι τὸν δα[ί]μον’, ὅστις ποθ’ ὃς
ταῦτ’ ἐτεχνήσατ’ - οὐκ ἄλλος ἐστὶν κλ̣[οπεὺς
335 ἀντ’ ἐκείνου, γύναι, σάφ’ ἴσθι.
σὺ δ’ ἀντὶ τῶνδε μὴ χαλε-
φ̣θῇς ἐμοὶ ‹μη›δὲ δυσφορηθῇς.
‹ΚΥ.› [........ ̣]νησ̣ε· τίνα κλοπὴν ὠνείδισ̣[ας;
‹ΧΟ.› [ ca. 14 ll. ].ειρα χειμαζε̣ιν[
340 ‹ΚΥ.› [ ca. 16 ll. ]ν̣τα φιλήτην κα̣[
‹ΧΟ.› [ ca. 17 ll. ]αν αὐτῇ τῇ κλο[πῇ.
‹ΚΥ.› [ ca. 18 ll. ε]ἴ̣ γε τἀλ̣ηθ̣ῆ λ̣έ̣[γεις.
‹ΧΟ.› [ ca. 18 ll. ]αληθῆ λέγ[ω.
[ ca. 19 ll. ]φεναισαφ[
345 [ ca. 19 ll. ]δε βοῦς πάνυ
[ ca. 19 ll. ]ᾳ καθήρ[μ]ο[σε
[ ca. 19 ll. ]λου τεμὼν
[ ca. 20 ll. ]φ̣ο̣..[.]ρα[
desunt versus tres (pot. qu. duo)
[ ca. 11 ll. ] ἄρτι μανθάνω χρόνῳ