Complete Works of Silius Italicus

Home > Other > Complete Works of Silius Italicus > Page 54
Complete Works of Silius Italicus Page 54

by Silius Italicus


  torserit Omnipotens, an caecis rupta cauernis

  fuderit egestas accenso sulphure flammas

  infelix tellus, media in formidine quaerunt.

  iamque abeunt, faucesque uiae citus occupat armis 375

  Poenus et in patulos exultans emicat agros.

  huc tamen usque uigil processerat arte regendi

  dictator Trebiam et Tusci post stagna profundi,

  esset ut Hannibali Fabium Romanaque tela

  euasisse satis. quin et uestigia pulsi 380

  et gressus premeret castris, ni sacra uocarent

  ad patrios ueneranda deos. tum uersus ad urbem

  adloquitur iuuenem, cui mos tramittere signa

  et belli summam primasque iubebat habenas,

  atque his praeformat dictis fingitque monendo: 385

  ‘Si factis nondum, Minuci, te cauta probare

  erudiit Fortuna meis, nec ducere uerba

  ad uerum decus ac prauis arcere ualebunt.

  uidisti clausum Hannibalem. nil miles et alae

  iuuere aut densis legio conferta maniplis. 390

  testor te, solus clausi nec deinde morabor.

  dis sine me libare dapem et sollemnia ferre:

  hunc iterum atque iterum uinctum uel montibus altis

  amnibus aut rapidis (modo pugna absistite) tradam.

  interea (crede experto, non fallimus) aegris 395

  nil mouisse salus rebus. sit gloria multis

  et placeat, quippe egregium, prosternere ferro

  hostem, sed Fabio sit uos seruasse triumphus.

  plena tibi castra atque intactus uulnere miles

  creditur: hos nobis (erit haec ti gloria) redde. 400

  iam cernes Libycum huc uallo adsultare leonem,

  iam praedas offerre tibi, iam uertere terga,

  respectantem adeo atque iras cum fraude coquentem.

  claude, oro, castra et cunctas spes eripe pugnae.

  haec monuisse satis. sed si compescere corda 405

  non datur oranti, magno te iure pioque

  dictator capere arma ueto.’ sic castra relinquens

  uallarat monitis ac se referebat ad urbem.

  Ecce autem flatu classis Phoenissa secundo

  litora Caietae Laestrygoniosque recessus 410

  sulcabat rostris portusque intrarat apertos

  ac totus multo spumabat remige pontus,

  cum trepidae fremitu uitreis e sedibus antri

  aequoreae pelago simul emersere sorores

  ac possessa uident infestis litora proris. 415

  tum magno perculsa metu Nereia turba

  attonitae propere refluunt ad limina nota,

  Telebou medio surgunt qua regna profundo

  pumiceaeque procul sedes. immanis in antro

  conditur abrupto Proteus ac spumea late 420

  cautibus obiectis reiectat caerula uates.

  is postquam (sat gnarus enim rerumque metusque)

  per uarias lusit formas et terruit atri

  serpentis squamis horrendaque sibila torsit

  aut fremuit toruo mutatus membra leone, 425

  ‘Dicite,’ ait ‘quae causa uiae? quisue ora repente

  peruasit pallor? cur scire futura libido?’

  Ad quae Cymodoce, Nympharum maxima natu

  Italidum: ‘Nosti nostros, praesage, timores.

  quid Tyriae classes ereptaque litora nobis 430

  portendunt? num migrantur Rhoeteia regna

  in Libyam superis? aut hos Sarranus habebit

  nauita iam portus? patria num sede fugatae

  Atlantem et Calpen extrema habitabimus antra?’

  Tunc sic euoluens repetita exordia retro 435

  incipit ambiguus uates reseratque futura:

  ‘Laomedonteus Phrygia cum sedit in Ida

  pastor et errantis dumosa per auia tauros

  arguta reuocans ad roscida pascua canna

  audiuit sacrae lentus certamina formae, 440

  tum matris currus niueos agitabat olores

  tempora sollicitus litis seruasse Cupido.

  paruulus ex umero corytos et aureus arcus

  fulgebat, nutuque uetans trepidare parentem

  monstrabat grauidam telis se ferre pharetram. 445

  ast alius niuea comebat fronte capillos,

  purpureos alius uestis religabat amictus.

  cum sic suspirans roseo Venus ore decoros

  adloquitur natos: “Testis certissima uestrae

  ecce dies pietatis adest. quis credere saluis 450

  hoc ausit uobis? de forma atque ore (quid ultra

  iam superest rerum?) certat Venus. omnia paruis

  si mea tela dedi blando medicata ueneno,

  si uester, caelo ac terris qui foedera sancit,

  stat supplex, cum uultis, auus: uictoria nostra 455

  Cypron Idymaeas referat de Pallade palmas,

  de Iunone Paphos centum mihi fumet in aris.”

  dumque haec aligeris instat Cytherea, sonabat

  omne nemus gradiente dea. iam bellica uirgo,

  aegide deposita et qua adsuetum casside crinem 460

  inuoluit, nec compta tamen pacemque serenis

  condiscens oculis, ibat lucoque ferebat

  praedicto sacrae uestigia concita plantae.

  parte alia intrabat iussis Saturnia siluis,

  iudicium Phrygis et fastus pastoris et Iden 465

  post fratris latura toros. postrema nitenti

  adfulsit uultu ridens Venus: omnia circa

  et nemora et penitus frondosis rupibus antra

  spirantem sacro traxerunt uertice odorem.

  nec iudex sedisse ualet, fessique nitoris 470

  luce cadunt oculi, ac metuit dubitasse uideri.

  sed uictae fera bella deae uexere per aequor,

  atque excisa suo pariter cum iudice Troia.

  tum pius Aeneas terris iactatus et undis

  Dardanios Itala posuit tellure penatis. 475

  dum cete ponto innabunt, dum sidera caelo

  lucebunt, dum sol Indo se litore tollet,

  hic regna et nullae regnis per saecula metae.

  at uos, o natae, currit dum immobile filum,

  Hadriaci fugite infaustas Sasonis harenas. 480

  sanguineis tumidus ponto miscebitur undis

  Aufidus et rubros impellet in aequora fluctus,

  damnatoque deum quondam per carmina campo

  Aetolae rursus Teucris pugnabitis umbrae.

  Punica Romuleos quatient mox spicula muros, 485

  multaque Hasdrubalis fulgebit strage Metaurus.

  hinc ille in furto genitus patruique piabit

  idem ultor patrisque necem; tum litus Elissae

  implebit flammis auelletque Itala Poenum

  uiscera torrentem et propriis superabit in oris. 490

  huic Carthago armis, huic Africa nomine cedet,

  hic dabit ex sese qui tertia bella fatiget

  et cinerem Libyae ferat in Capitolia uictor.’

  Quae dum arcana deum uates euoluit in antro,

  iam monita et Fabium bellique equitumque magister 495

  exuerat mente ac praeceps tendebat in hostem.

  pascere nec Poenus prauum ac nutrire furorem

  deerat et, ut paruo maiora ad proelia damno

  eliceret, dabat interdum simulantia terga:

  non aliter, quam qui sparsa per stagna profundi 500

  euocat e liquidis piscem penetralibus esca,

  cumque leuem summa uidit iam nare sub unda,

  ducit sinuato captiuum ad litora lino.

  Fama furit uersos hostis, Poenumque salutem

  inuenisse fuga: liceat si uincere, finem 505

  promitti cladum, sed enim dicione carere

  uirtutem, et poenas uincentibus esse repostas.

  clausurum iam castra ducem rursusque referri

  uaginae iussurum enses, reddatur in armis

  ut ratio, et purget miles cur uicerit hostem. 510

  haec uulgus. necnon patrum Saturnia mentes

  inuidiae
stimulo fodit et popularibus auris.

  tunc indigna fide censent optandaque Poeno,

  quae mox haud paruo luerent damnata periclo.

  Diuiditur miles, Fabioque equitumque magistro 515

  imperia aequantur penitus. cernebat et expers

  irarum senior, magnas ne penderet alti

  erroris poenas patria inconsulta, timebat.

  ac tum, multa putans secum, ut remeauit ab urbe,

  partitus socias uires, uicina propinquis 520

  signa iugis locat et specula sublimis ab alta

  non Romana minus seruat quam Punica castra.

  nec mora. disiecto Minuci uecordia uallo

  perdendi simul et pereundi ardebat amore.

  Quem postquam rapidum uidit procedere castris 525

  hinc Libys, hinc Fabius, simul accendere sagacis

  in subitum curas: propere capere arma maniplis

  edicit uallique tenet munimine turmas

  Ausonius, torquet totas in proelia uires

  Poenorum ductor propellitque agmina uoce: 530

  ‘Dum dictator abest, rape, miles, tempora pugnae.

  non sperata diu plano certamina campo

  offert ecce deus. quando data copia, longum

  detergete situm ferro multoque cruore

  exsatiate, uiri, plenos rubiginis enses.’ 535

  Atque ea Cunctator pensabat ab aggere ualli

  perlustrans campos oculis, tantoque periclo

  discere, quinam esset Fabius, te, Roma, dolebat.

  cui natus iuncta arma ferens ‘Dabit improbus,’ inquit

  ‘quas dignum est, poenas, qui per suffragia caeca 540

  inuasit nostros haec ad discrimina fasces.

  insanae spectate tribus. pro lubrica rostra

  et uanis fora laeta uiris! nunc munera Martis

  aequent imperio et solem concedere nocti

  sciscant imbelles. magna mercede piabunt 545

  erroris rabiem et nostrum uiolasse parentem.’

  tum senior, quatiens hastam lacrimisque coortis.

  ‘Sanguine Poenorum, iuuenis, tam tristia dicta

  sunt abolenda tibi. patiarne ante ora manusque

  ciuem deleri nostras, aut uincere Poenum, 550

  me spectante, sinam? non aequauisse minorem

  soluetur culpa si sunt mihi talia corda?

  iamque hoc, ne dubites, longaeui, nate, parentis

  accipe et aeterno fixum sub pectore serua:

  succensere nefas patriae, nec foedior ulla 555

  culpa sub extremas fertur mortalibus umbras.

  sic docuere senes. quantus qualisque fuisti,

  cum pulsus lare et extorris Capitolia curru

  intrares exul, tibi corpora caesa, Camille,

  damnata quot sunt dextra! pacata fuissent 560

  ni consulta uiro mensque impenetrabilis irae,

  mutassentque solum sceptris Aeneia regna

  nullaque nunc stares terrarum uertice, Roma.

  pone iras, o nate, meas. socia arma feramus

  et celeremus opem.’ iamque intermixta sonabant 565

  classica, procursusque uiros conliserat acer.

  Primus claustra manu portae dictator et altos

  disiecit postis rupitque in proelia cursum.

  non grauiore mouent uenti certamina mole

  Odrysius Boreas et Syrtim tollere pollens 570

  Africus, obnixi cum bella furentia torquent:

  distraxere fretum ac diuersa ad litora uoluunt

  aequor quisque suum; sequitur stridente procella

  nunc huc, nunc illuc, raptum mare et intonat undis.

  haud prorsus daret ullus honos tellusque subacta 575

  Phoenicum et Carthago ruens, iniuria quantum

  orta ex inuidia decoris tulit. omnia namque

  dura simul deuicta uiro, metus, Hannibal, irae,

  inuidia, atque una fama et fortuna subactae.

  Poenus ab excelso rapidos decurrere uallo 580

  ut uidit, tremuere irae, ceciditque repente

  cum gemitu spes haud dubiae praesumpta ruinae.

  quippe aciem denso circumuallauerat orbe

  hausurus clausos coniectis undique telis.

  atque hic Dardanius prauo certamine ductor 585

  iam Styga et aeternas intrarat mente tenebras

  (nam Fabium auxiliumque uiri sperare pudebat),

  cum senior gemino complexus proelia cornu

  ulteriore ligat Poenorum terga corona

  et modo claudentis aciem nunc, extima cingens, 590

  clausos ipse tenet. maiorem surgere in arma

  maioremque dedit cerni Tirynthius. altae

  scintillant cristae et, mirum, uelocibus ingens

  per subitum membris uenit uigor: ingerit hastas

  auersumque premit telorum nubibus hostem: 595

  qualis post iuuenem, nondum subeunte senecta,

  rector erat Pylius bellis aetate secunda.

  Inde ruens Thurin et Buten et Narin et Arsen

  dat leto fisumque manus conferre Mahalcen,

  cui decus insigne et quaesitum cuspide nomen. 600

  tum Garadum largumque comae prosternit Adherben

  et geminas acies superantem uertice Thulin,

  qui summas alto prensabat in aggere pinnas,

  eminus hos, gladio Sapharum gladioque Monaesum

  et Morinum pugnas aeris stridore cientem, 605

  dexteriore gena cum sedit letifer ictus,

  perque tubam fixae decurrens uulnere malae

  extremo fluxit propulsus murmure sanguis.

  proximus huic iaculo Nasamonius occidit Idmon.

  namque super tepido lapsantem sanguine et aegra 610

  lubrica nitentem nequiquam euadere planta

  impacto prosternit equo trepideque leuantem

  membra adflicta solo pressa uiolentius hasta

  implicuit terrae telumque in caede reliquit.

  haeret humi cornus motu tremefacta iacentis 615

  et campo seruat mandatum adfixa cadauer.

  Necnon exemplo laudis furiata iuuentus,

  Sullaeque Crassique simul iunctusque Metello

  Furnius ac melior dextrae Torquatus, inibant

  proelia et unanimi uel morte emisse uolebant 620

  spectari Fabio. miser hic uestigia retro

  dum rapit et molem subducto corpore uitat

  intorti Bibulus saxi atque in terga refertur,

  strage super lapsus socium, qua fibula morsus

  loricae crebro laxata resoluerat ictu, 625

  accepit lateri penitusque in uiscera adegit

  extabat fixo quod forte cadauere ferrum.

  heu sortem necis! euasit Garamantica tela

  Marmaridumque manus, ut inerti cuspide fusus

  occideret, telo non in sua uulnera misso. 630

  uoluitur exanimis, turpatque decora iuuenta

  ora nouus pallor. membris dimissa solutis

  arma fluunt, erratque niger per lumina somnus.

  Venerat ad bellum Tyria Sidone, nepotum

  excitus prece, et auxilio socia arma ferebat, 635

  Eoa tumidus pharetrati militis ala,

  gens Cadmi, Cleadas; fulua cui plurima passim

  casside et aurato fulgebat gemma monili,

  qualis ubi Oceani renouatus Lucifer unda

  laudatur Veneri et certat maioribus astris. 640

  ostro ipse ac sonipes ostro totumque per agmen

  purpura Agenoreis saturata micabat aenis.

  hic auidum pugnae tam clarum excidere nomen

  Brutum exoptantem, uarie nunc laeuus in orbem,

  nunc dexter leuibus flexo per deuia gyris 645

  ludificatus equo, uolucrem post terga sagittam

  fundit Achaemenio detractans proelia ritu.

  nec damnata manus, medio sed, flebile, mento

  armigeri Cascae penetrabilis haesit harundo

  oblicumque secans subrecta cuspide uulnus 650

  umenti ferrum admouit tepefacta palato.

  at Brutus diro casu turbatus amic
i

  ausum multa uirum et spargentem in uulnera saeuos

  fraude fugae calamos, iam nullis cursibus instat

  prendere cornipedis, sed totam pectoris iram 655

  mandat atrox hastae telumque uolatile nodo

  excutit et summum, qua laxa monilia crebro

  nudabant uersu, tramittit cuspide pectus.

  labitur intento cornu transfossus, et una

  arcum laeua cadens, dimisit dextra sagittam. 660

  At non tam tristi sortitus proelia Marte

  Phoebei Soractis honor Carmelus agebat.

  sanguine quippe suo iam Bagrada tinxerat ensem,

  dux rectorque Nubae populi, iam fusus eidem

  Zeusis Amyclaei stirps impacata Phalanti, 665

  quem tulerat mater claro Phoenissa Laconi.

  talia dum metuit, nec pugnae fisus in hoste

  tam rapido nec deinde fugae, suadente pauore,

  per dumos miser in uicina cacumina quercus

  repserat atque alta sese occultabat in umbra 670

  Hampsicus, insistens tremulis sub pondere ramis.

  hunc longa multa orantem Carmelus et altos

  mutantem saltu ramos transuerberat hasta,

  ut, qui uiscatos populatur harundine lucos,

  dum nemoris celsi procera cacumina sensim 675

  substructa certat tacitus contingere meta,

  sublimem calamo sequitur crescente uolucrem.

  effudit uitam, atque alte manante cruore

  membra pependerunt curuato exanguia ramo.

  Iamque in palantis ac uersos terga feroces 680

  pugnabant Itali, subitus cum mole pauenda

  terrificis Maurus prorumpit Tunger in armis.

  nigra uiro membra, et furui iuga celsa trahebant

  cornipedes, totusque nouae formidinis arte

  concolor aequabat liuentia currus equorum 685

  terga: nec erectis similes imponere cristis

  cessarat pennas, aterque tegebat amictus:

  ceu quondam aeternae regnator noctis, ad imos

  cum fugeret thalamos Hennaea uirgine rapta,

  egit nigrantem Stygia caligine currum. 690

  at Cato, tum prima sparsus lanugine malas,

  quod peperere decus Circaeo Tuscula dorso

  moenia, Laertae quondam regnata nepoti,

  quamquam tardatos turbata fronte Latinos

  collegisse gradum uidet, imperterritus ipse 695

  ferrata calce atque effusa largus habena

  cunctantem impellebat equum. negat obuius ire

  et trepidat cassa sonipes exterritus umbra.

  tum celer in pugnam dorso delatus ab alto

  alipedem planta currum premit atque uolanti 700

  adsilit a tergo. cecidere et lora repente

  et stimuli, ferrumque super ceruice tremiscens

  palluit infelix subducto sanguine Maurus.

  ora rapit gladio praefixaque cuspide portat.

 

‹ Prev