Complete Works of Silius Italicus

Home > Other > Complete Works of Silius Italicus > Page 65
Complete Works of Silius Italicus Page 65

by Silius Italicus


  Austro nimborum feruet globus. intonat ipse,

  quod tremat et Rhodope Taurusque et Pindus et Atlas.

  audiuere lacus Erebi, mersusque profundis

  agnouit tenebris caelestia bella Typhoeus. 660

  inuadit Notus ac, piceam cum grandine multa

  intorquens nubem, cunctantem et uana minantem

  circumagit castrisque ducem succedere cogit.

  Verum ubi depositis saepsit sese aggere telis,

  laeta serenati facies aperitur Olympi, 665

  nullaque tam mitem credas habuisse Tonantem

  fulmina, nec placido commota tonitrua caelo.

  durat et adfirmans non ultra spondet in ipsos

  ~uenturam~ crebra diem, modo patria uirtus

  in dextras redeat, nec Romam excindere Poeni 670

  credant esse nefas. ubi nam tunc fulmina tandem

  inuiti latuisse Iouis, cum sterneret ensis

  Aetolos campos? ubi, cum Tyrrhena natarent

  stagna cruore uirum? ‘Pugnat pro moenibus’ inquit

  ‘si rector superum tot iactis fulmine telis, 675

  inter tot motus cur me contra arma ferentem

  adflixisse piget? uentis hiemique fugaces

  terga damus. remeet, quaeso, mens illa uigorque,

  qua uobis, cum pacta patrum, cum foedera adessent,

  integrare acies placitum.’ sic pectora flammat, 680

  donec ecum Titan spumantia frena resoluat.

  nec nox composuit curas, somnusue frementem

  ausus adire uirum, et redeunt cum luce furores.

  rursus in arma uocat trepidos clipeoque tremendum

  increpat atque armis imitatur murmura caeli. 685

  Vt uero accepit tantum confidere diuis

  Ausonios patres, summissaque Baetis ad oras

  auxilia, et noctu progressum moenibus agmen,

  sic agitare fremens obsessos otia, iamque

  securam Hannibalis Romam, uiolentior instat. 690

  iamque propinquabat muro, cum Iuppiter aegram

  Iunonem adloquitur curis mulcetque monendo:

  ‘Nullane Sidonio iuueni, coniunxque sororque

  cara mihi, non ulla umquam sine fine feroci

  addes frena uiro? fuerit delere Saguntum, 695

  exaequare Alpes, imponere uincula sacro

  Eridano, foedare lacus: etiamne parabit

  nostras ille domos, nostras perrumpere in arces?

  siste uirum. namque, ut cernis, iam flagitat ignes

  et parat accensis imitari fulmina flammis.’ 700

  His dictis grates agit ac turbata per auras

  deuolat et prensa iuuenis Saturnia dextra

  ‘Quo ruis, o uecors, maioraque bella capessis

  mortali quam ferre datum?’ Iuno inquit (et atram

  dimouit nubem ueroque apparuit ore) 705

  ‘non tibi cum Phrygio res Laurentiue colono:

  en, age (namque, oculis amota nube parumper,

  cernere cuncta dabo), surgit qua celsus ad auras,

  aspice, montis apex, uocitata Palatia regi

  Parrhasio plena tenet et resonante pharetra 710

  intenditque arcum et pugnas meditatur Apollo.

  at, qua uicinis tollit se collibus altae

  molis Auentinus, uiden’, ut Latonia uirgo

  accensas quatiat Phlegethontis gurgite taedas

  exertos auide pugnae nudata lacertos? 715

  parte alia, cerne, ut saeuis Gradiuus in armis

  implerit dictum proprio de nomine campum.

  hinc Ianus mouet arma manu, mouet inde Quirinus,

  quisque suo de colle deus. sed enim aspice, quantus

  aegida commoueat nimbos flammasque uomentem 720

  Iuppiter et quantis pascat ferus ignibus iras.

  huc uultus flecte atque aude spectare Tonantem:

  quas hiemes, quantos concusso uertice cernis

  sub nutu tonitrus! oculis qui fulgurat ignis!

  cede deis tandem et Titania desine bella.’ 725

  sic adfata uirum indocilem pacisque modique,

  mirantem superum uultus et flammea membra

  abstrahit ac pacem terris caeloque reponit.

  Respectans abit et castris auulsa moueri

  signa iubet ductor remeaturumque minatur. 730

  redditur extemplo flagrantior aethere lampas,

  et tremula infuso resplendent caerula Phoebo.

  at procul e muris uidere ut signa reuelli

  Aeneadae uersumque ducem, tacita ora uicissim

  ostentant nutuque docent quod credere magno 735

  non audent haerente metu, nec abire uolentis

  sed fraudem insidiasque putant et Punica corda,

  ac tacitae natis infigunt oscula matres:

  donec procedens oculis sese abstulit agmen

  suspectosque dolos dempto terrore resoluit. 740

  tum uero passim sacra in Capitolia pergunt

  inque uicem amplexi permixta uoce triumphum

  Tarpeii clamant Iouis ac delubra coronant.

  iamque omnis pandunt portas: ruit undique laetum

  non sperata petens dudum sibi gaudia uulgus. 745

  hi spectant, quo fixa loco tentoria regis

  astiterint, hi, qua celsus de sede uocatas

  adfatus fuerit turmas, ubi belliger Astur

  atque ubi atrox Garamas saeuusque tetenderit Hammon.

  corpora nunc uiua sparguntur gurgitis unda, 750

  nunc Anienicolis statuunt altaria nymphis.

  tum festam repetunt lustratis moenibus urbem.

  LIBER XIII

  Segne iter emenso uix dum Tarpeia uideri

  culmina desierant, toruos cum uersus ad urbem

  ductor Agenoreus uultus remeare parabat.

  castra locat, nulla laedens ubi gramina ripa

  Tutia deducit tenuem sine nomine riuum 5

  et tacite Tuscis inglorius adfluit undis.

  hic modo primores socium, modo iussa deorum,

  nunc sese increpitat: ‘Dic o, cui Lydia caede

  creuerunt stagna et concussa est Daunia tellus

  armorum tonitru, quas exanimatus in oras 10

  signa refers? qui mucro tuum, quae lancea tandem

  intrauit pectus? si nunc existeret alma

  Carthago ante oculos turrita celsa figura,

  quas abitus, miles, causas, inlaese, dedisses?

  “Imbres, o patria, et mixtos cum grandine nimbos 15

  et tonitrus fugio.” procul hanc expellite genti

  femineam Tyriae labem, nisi luce serena

  nescire ac liquida Mauortem agitare sub aethra.’

  Terror adhuc inerat superum ac redolentia in armis

  fulmina et ante oculos irati pugna Tonantis. 20

  parendi tamen et cuicumque incumbere iusso

  durabat uigor, ac sensim diffusus ad oras

  signa reportandi crescebat in agmine feruor.

  sic, ubi perrupit stagnantem calculus undam,

  exiguos format per prima uolumina gyros, 25

  mox tremulum uibrans motu gliscente liquorem

  multiplicat crebros sinuati gurgitis orbes,

  donec postremo laxatis circulus oris

  contingat geminas patulo curuamine ripas.

  At contra Argyripae prauum decus (inclita namque 30

  semina ab Oenea ductoris stirpe trahebat

  Aetoli — Dasio fuit haud ignobile nomen:

  laetus opum, sed clauda fides, seseque calenti

  addiderat Poeno Latiae diffisus habenae) —

  is uoluens ueterum memorata antiqua parentum 35

  ‘Longo miles’ ait ‘quateret cum Teucria bello

  Pergama et ad muros staret sine sanguine Mauors,

  sollicitis Calchas (nam sic fortissimus heros

  poscenti socero saepe inter pocula Dauno

  narrabat memori Diomedes condita mente) — 40

  sed Calchas Danais, nisi clausum ex sedibus arcis

  armisonae curent simulacrum auellere diuae,

  non umquam adfirmat Therapnae
is Ilion armis

  cessurum aut Ledae rediturum nomen Amyclas.

  quippe deis uisum, ne cui perrumpere detur 45

  effigies ea quas umquam possederit urbes.

  tum meus adiuncto monstratam euadit in arcem

  Tydides Ithaco et dextra molitus in ipso

  custodes aditu templi caeleste reportat

  Palladium ac nostris aperit mala Pergama fatis. 50

  nam postquam Oenotris fundauit finibus urbem,

  aeger delicti Phrygium placare colendo

  numen et Iliacos parat exorare Penatis.

  ingens iam templum celsa surgebat in arce,

  Laomedonteae sedes ingrata Mineruae, 55

  cum medios inter somnos altamque quietem

  nec celata deam et minitans Tritonia uirgo:

  “Non haec, Tydide, tantae pro laudis honore

  digna paras: non Garganus nec Daunia tellus

  debentur nobis. quaere in Laurentibus aruis 60

  qui nunc prima locant melioris moenia Troiae.

  huc uittas castumque refer penetrale parentum.”

  quis trepidus monitis Saturnia regna capessit.

  iam Phryx condebat Lauinia Pergama uictor

  armaque Laurenti figebat Troia luco. 65

  uerum ubi Tyrrheni peruentum ad fluminis undas

  castraque Tydides posuit fulgentia ripa,

  Priamidae intremuere metu. tum pignora pacis

  praetendens dextra ramum canentis oliuae

  sic orsus Dauni gener inter murmura Teucrum: 70

  “Pone, Anchisiade, memores irasque metusque.

  quicquid ad Idaeos Xanthum Simoentaque nobis

  sanguine sudatum Scaeaeque ad limina portae,

  haud nostrum est: egere dei duraeque sorores.

  nunc age, quod superest cur non melioribus aeui 75

  ducimus auspiciis? dextras iungamus inermis:

  foederis en haec testis erit.” ueniamque precatus

  Troianam ostentat trepidis de puppe Mineruam.

  haec ausos Celtas inrumpere moenia Romae

  corripuit leto neque tot de milibus unum 80

  ingentis populi patrias dimisit ad aras.’

  His fractus ductor conuelli signa maniplis

  optato laetis abitu iubet. itur in agros

  diues ubi ante omnis colitur Feronia luco

  et sacer umectat Flauinia rura Capenas. 85

  fama est intactas longaeui ab origine fani

  creuisse, in medium congestis undique donis,

  immensum per tempus opes, lustrisque relictum

  innumeris aurum solo seruante pauore.

  hac auidas mentes ac barbara corda rapina 90

  polluit atque armat contemptu pectora diuum.

  auia tunc longinqua placent, quae sulcat aratro

  ad freta porrectis Trinacria Bruttius aruis.

  Dum Libys haud laetus Regina ad litora tendit,

  uictor summoto patriis a finibus hoste 95

  Fuluius infaustam Campana ad moenia clausis

  portabat famam miserisque extrema mouebat.

  tum prensans passim, cuicumque est nomen in armis:

  ‘Dedecus hoc defende manu: cur perfida et urbi

  altera Carthago nostrae post foedera rupta 100

  et missum ad portas Poenum, post iura petita

  consulis alterni stat adhuc et turribus altis

  Hannibalem ac Libycas expectat lenta cohortis?’

  miscebat dictis facta et nunc robore celsas

  educi turris, quis uinceret ardua muri, 105

  cogebat, nunc coniunctas astringere nodis

  instabat ferroque trabes, quo frangeret altos

  portarum postes quateretque morantia claustra.

  hic latera intextus stellatis axibus agger,

  hic grauida armato surgebat uinea dorso. 110

  at postquam properata satis quae commonet usus,

  dat signum atque alacer scalis transcendere muros

  imperat ac saeuis urbem terroribus implet.

  Tum subito dextrum offulsit conatibus omen.

  cerua fuit, raro terris spectata colore, 115

  quae candore niuem, candore anteiret olores.

  hanc agreste Capys donum, cum moenia sulco

  signaret, grato paruae mollitus amore

  nutrierat sensusque hominis donarat alendo.

  inde exuta feram docilisque accedere mensis 120

  atque ultro blanda attactu gaudebat erili.

  aurato matres adsuetae pectine mitem

  comere et umenti fluuio reuocare colorem.

  numen erat iam cerua loci, famulamque Dianae

  credebant, ac tura deum de more dabantur. 125

  haec aeui uitaeque tenax felixque senectam

  mille indefessos uiridem duxisse per annos

  saeclorum numero Troianis condita tecta

  aequabat. sed iam longo nox uenerat aeuo.

  nam, subito incursu saeuorum agitata luporum 130

  qui noctis tenebris urbem (miserabile bello

  prodigium) intrarant, primos ad luminis ortus

  extulerat sese portis pauidaque petebat

  consternata fuga positos ad moenia campos.

  exceptam laeto iuuenum certamine ductor 135

  mactat, diua, tibi (tibi enim haec gratissima sacra)

  Fuluius atque ‘Adsis,’ orat ‘Latonia, coeptis.’

  inde alacer fidensque dea circumdata clausis

  arma mouet, quaque obliquo curuantur in ore

  moenia flexa sinu, spissa uallata corona 140

  alligat et telis in morem indaginis ambit.

  Dum pauitant, spumantis equi fera corda fatigans

  euehitur porta sublimis Taurea cristis

  bellator, cui Sidonius superare lacerto

  ductor et Autololas dabat et Maurusia tela. 145

  is trepido ac lituum tinnitu stare neganti

  imperitans uiolenter equo, postquam auribus hostis

  uicinum sese uidet et clamare propincu,

  ‘Claudius huic’ inquit (praestabat Claudius arte

  bellandi et merita mille inter proelia fama) 150

  ‘huic’ inquit ‘solum, si qua est fiducia dextrae,

  det sese campo atque ineat certamina mecum.’

  Vna mora Aeneadae, postquam uox attigit auris,

  dum daret auspicium usque in certamina ductor:

  praeuetitum namque et capital committere Martem 155

  sponte uiris. erumpit ouans, ut Fuluius arma

  imperio soluit, patulumque inuectus in aequor

  erigit undantem glomerato puluere nubem.

  indignatus opem ammenti socioque iuuare

  expulsum nodo iaculum atque accersere uires 160

  Taurea uibrabat nudis conatibus hastam:

  inde ruens ira telum contorquet in auras.

  at non idem animus Rutulo: speclatur et omni

  corpore perlustrat qua sit certissima ferro

  in uulnus uia, nunc uibrat, nunc comprimit hastam 165

  mentiturque minas. mediam tunc transiit ictu

  parmam, sed grato faudata est sanguine cuspis.

  tum strictum propere uagina detegit ensem.

  et iam ferrata rapiebat calce uolantem

  Taurea cornipedem fugiens minitantia fata. 170

  nec Rutulus leuior cedentis perdere terga:

  nam profugo rapidus fusis instabat habenis,

  utque metus uictum, sic ira et gloria portis

  uictorem immisit meritique cupido cruoris.

  ac dum uix oculis, uix credunt mentibus hostem 175

  confisum nullo comitante inrumpere tectis,

  per mediam propere trepidantum interritus urbem

  egit ecum auersaque euasit ad agmina porta.

  Hinc ardore pari nisuque incurrere muris

  ignescunt animi penetrataque tecta subire. 180

  tela simul flammaeque micant. tunc saxeus imber

  ingruit, et summis ascendunt turribus hastae.

  nec pronum audendi uirtute excellere cuiquam:

&nb
sp; aequarunt irae dextras. Dictaea per auras

  tranat et in medium perlabitur urbis harundo. 185

  laetatur non hortandi, non plura monendi

  Fuluius esse locum. rapiunt sibi quisque laborem.

  quos ubi tam erectos animi uidet, et super esse

  factorum sibi quemque ducem, ruit impete uasto

  ad portam magnaeque optat discrimina famae. 190

  Tres claustra aequaeuo seruabant corpore fratres,

  quis delecta manus centeni cuique ferebant

  excubias unaque locum statione tenebant.

  forma ex his Numitor, cursu plantaque uolucri

  praestabat Laurens, membrorum mole Taburnus. 195

  sed non una uiris tela: hic mirabilis arcu,

  ille hastam quatere ac medicatae cuspidis ictu

  proelia moliri et nudo non credere ferro,

  tertius aptabat flammis ac sulphure taedas:

  qualis Atlantiaco memoratur litore quondam 200

  monstrum Geryones immane tricorporis irae,

  cui tres in pugna dextrae uaria arma gerebant:

  una ignes saeuos, ast altera pone sagittas

  fundebat, ualidam torquebat tertia cornum,

  atque uno diuersa dabat tria uulnera nisu. 205

  hos ubi non aequis uariantes proelia consul

  conspexit telis et portae limina circum

  stragem ac perfusos subeuntum sanguine postis,

  concitat intortam furiatis uiribus hastam.

  letum triste ferens auras secat Itala taxus 210

  et, qua nudarat, dum fundit spicula ab alto,

  arcum protendens Numitor latus, ilia transit.

  at non obsaepto contentus limine Martem

  exercere, leuis bello, sed turbidus ausi,

  Virrius incauto feruore eruperat amens 215

  reclusa in campum porta miseramque furori

  uincentum obtulerat pubem. ruit obuia in arma

  Scipio et oblatum metit insatiabilis agmen.

  Tifata umbrifero generatum monte Calenum

  nutrierant audere trucem, nec corpore magno 220

  mens erat inferior. subsidere saepe leonem,

  nudus inire caput pugnas, certare iuuenco

  atque obliqua trucis deducere cornua tauri

  adsuerat crudoque ~aliqua se attollere facto.

  is, dum praecipites expellit Virrius urbe, 225

  seu spreto, seu ne fieret mora, nudus in aequor

  thorace exierat leuiorque premebat anhelos

  pondere loricae et palantis uictor agebat.

  iamque Veliternum media transegerat aluo,

  iam solitum aequali ludo committere equestris 230

  Scipiadae pugnas Marium tellure reuulso

  perculerat saxo. miser implorabat amicum

  cum gemitu expirans, scopulusque premebat hiantem.

  sed ualidas saeuo uires duplicante dolore

 

‹ Prev