Book Read Free

Complete Works of Terence

Page 45

by Terence


  fieri miserum, qui me dudum ut dixti adiuerit comiter?

  quin, quom opust, beneficium rursum ei experiemur reddere?

  {Ge.} scio equidem hoc esse aequom. {An.} age ergo, solu’ servare hunc potes.

  {Ge.} quid faciam? {An.} invenias argentum. {Ge.} cupio; sed id unde 540

  edoce.

  {An.} pater adest hic. {Ge.} scio; sed quid tum? {An.} ah dictum sapienti sat

  est.

  {Ge.} itane? {An.} ita. {Ge.} sane hercle pulchre suades: etiam tu hinc abis?

  non triumpho, ex nuptiis ts si nil nanciscor mali,

  ni etiamnunc me hui(u)s causa quaerere in malo iubeas crucem?

  {An.} verum hic dicit. {Ph.} quid? ego vobis, Geta, alienu’ sum? {Ge.} 545

  haud puto;

  sed parumne est quod omnibus nunc nobis suscenset senex,

  ni instigemus etiam ut nullu’ locu’ relinquatur preci?

  {Ph.} alius ab oculis ms illam in ignotum abducet locum? hem

  tum igitur, dum licet dumque adsum, loquimini mecum, Antipho,

  contemplamini me. {An.} quam ob rem? aut quidnam facturu’s? cedo. 550

  {Ph.} quoquo hinc asportabitur terrarum, certumst persequi

  aut perire. {Ge.} di bene vortant quod agas! pedetemptim tamen.

  {An.} vide siquid opi’ potes adferre huic. {Ge.} “siquid”? quid? {An.} quaere

  obsecro,

  nequid plus minusve faxit quod nos post pigeat, Geta.

  {Ge.} quaero. — salvos est, ut opinor; verum enim metuo malum. 555

  {An.} noli metuere: una tecum bona mala tolerabimus.

  {Ge.} quantum opus est tibi argenti, loquere. {Ph.} solae triginta minae.

  {Ge.} triginta? hui percarast, Phaedria. {Ph.} istaec vero vilis est.

  {Ge.} age age, inventas reddam. {Ph.} o lepidum! {Ge.} aufer te hinc. {Ph.}

  iam opust. {Ge.} iam feres:

  sed opus est mihi Phormionem ad hanc rem adiutorem dari. 560

  {Ph.} praestost: audacissime oneri’ quidvis inpone, ecferet;

  solus est homo amico amicus. {Ge.} mus ergo ad eum ocius.

  {An.} numquid est quod opera mea vobis opu’ sit? {Ge.} nil; verum abi domum

  et illam miseram, quam ego nunc intu’ scio esse exanimatam metu,

  consolare. cessas? {An.} nil est aeque quod faciam lubens. — 565

  {Ph.} qua via istuc facies? {Ge.} dicam in itinere: modo te hinc amove.

  ACTVS IV

  Demipho Chremes

  {De.} Quid? qua profectu’ causa hinc es Lemnum, Chreme,

  adduxtin tecum filiam? {Ch.} non. {De.} quid ita non?

  {Ch.} postquam videt me ei(u)s mater esse hic diutius,

  simul autem non manebat aetas virginis 570

  mm neglegentiam: ipsam cum omni familia

  ad me profectam esse aibant. {De.} quid illi tam diu

  quaeso igitur commorabare, ubi id audiveras?

  {Ch.} pol me detinuit morbus. {De.} unde? aut qui? {Ch.} rogas?

  senectus ipsast morbu’. sed venisse eas 575

  salvas audivi ex nauta qui illas vexerat.

  {De.} quid gnato optigerit me absente audistin, Chreme?

  {Ch.} quod quidem me factum consili incertum facit.

  nam hanc condicionem siquoi tulero extrario,

  quo pacto aut unde mihi sit dicundum ordinest. 580

  te mihi fidelem esse aeque atque egomet sum mihi

  scibam. ille, si me alienus adfinem volet,

  tacebit dum intercedet familiaritas;

  sin spreverit me, plus quam opus est scito sciet.

  vereorque ne uxor aliqua hoc resciscat mea: 585

  quod si fit, ut me excutiam atque egrediar domo

  id restat; nam ego meorum solu’ sum meus.

  {De.} scio ita esse, et istaec mihi res sollicitudinist,

  neque defetiscar usque adeo experirier

  donec tibi id quod pollicitus sum effecero. 590

  Geta Demipho Chremes

  {Ge.} Ego hominem callidiorem vidi neminem

  quam Phormionem. venio ad hominem ut dicerem

  argentum opus esse, et id quo pacto fieret.

  vixdum dimidium dixeram, intellexerat:

  gaudebat, me laudabat, quaerebat senem, 595

  dis gratias agebat tempu’ sibi dari

  ubi Phaedriae esse ostenderet nihilo minus

  amicum sese quam Antiphoni. hominem ad forum

  iussi opperiri: eo me esse adducturum senem.

  sed eccum ipsum. quis est ulterior? attat Phaedriae 600

  pater venit. sed quid pertimui autem belua?

  an quia quos fallam pro uno duo sunt mihi dati?

  commodius esse opinor duplici spe utier.

  petam hinc unde a primo institi: is si dat, sat est;

  si ab eo nil fiet, tum hunc adoriar hospitem 605

  Antipho Geta Chremes Demipho

  {An.} Exspecto quam mox recipiat sese Geta.

  sed patruom video cum patre astantem. ei mihi,

  quam timeo adventus huiu’ quo inpellat patrem.

  {Ge.} adibo hosce: o noster Chreme . . {Ch.} salve, Geta.

  {Ge.} venire salvom volup est. {Ch.} credo. {Ge.} quid agitur? 610

  multa advenienti, ut fit, nova hic? {Ch.} compluria.

  {Ge.} ita. de Antiphone audistin quae facta? {Ch.} omnia.

  {Ge.} tun dixeras huic? facinus indignum, Chreme,

  sic circumiri! {Ch.} id cum hoc agebam commodum.

  {Ge.} nam hercle ego quoque id quidem agitans mecum sedulo 615

  inveni, opinor, remedium huic r. {Ch.} quid, Geta?

  {De.} quod remedium? {Ge.} ut abii abs te, fit forte obviam

  mihi Phormio. {Ch.} qui Phormio? {De.} is qui istanc . . {Ch.} scio.

  {Ge.} visumst mihi ut eiu’ temptarem sententiam.

  prendo hominem solum: “quor non,” inquam “Phormio, 620

  vides inter nos sic haec potiu’ cum bona

  ut componamu’ gratia quam cum mala?

  eru’ liberalis est et fugitans litium;

  nam ceteri quidem hercle amici omnes modo

  uno ore auctores fre ut praecipitem hanc daret.” 625

  {An.} quid hic coeptat aut quo evadet hodie? {Ge.} “an legibus

  daturum poenas dices si illam eiecerit?

  iam id exploratumst: heia sudabis satis

  si cum illo inceptas homine: ea eloquentiast.

  verum pone esse victum eum; at tandem tamen 630

  non capitis ei(u)s res agitur sed pecuniae.”

  postquam hominem his verbis sentio mollirier,

  “soli sumu’ nunc hic” inquam: “eho [dic] quid vis dari

  tibi in manum, ut erus his desistat litibus,

  haec hinc facessat, tu molestu’ ne sies?” 635

  {An.} satin illi di sunt propitii? {Ge.} “nam sat scio,

  si tu aliquam partem aequi bonique dixeris,

  ut est ille bonu’ vir, tria non commutabitis

  verba hodie inter vos.” {De.} quis te istaec iussit loqui?

  {Ch.} immo non potuit meliu’ pervenirier 640

  eo quo nos volumus. {An.} occidi! {De.} perge eloqui.

  {Ge.} a primo homo insanibat. {Ch.} cedo quid postulat?

  {Ge.} quid? nimium; quantum libuit. {Ch.} dic. {Ge.} si quis daret

  talentum magnum. {De.} immo malum hercle: ut nil pudet!

  {Ge.} quod dixi adeo ei: “quaeso, quid si filiam 645

  suam unicam locaret? parvi retulit

  non suscepisse: inventast quae dotem petat.”

  ut ad pauca redeam ac mittam illi(u)s ineptias,

  haec denique eiu’ ft postrema oratio:

  “ego” inquit “[iam] a principio amici filiam, 650

  ita ut aequom fuerat, volui uxorem ducere;

  nam mihi veniebat in mentem ei(u)s incommodum,

  in servitutem pauperem ad ditem dari.

  sed mi opus erat, ut aperte tibi nunc fabuler,

  aliquantulum quae adferret qui dissolverem 655

  quae debeo: et e
tiamnunc si volt Demipho

  dare quantum ab hac accipio quae sponsast mihi,

  nullam mihi malim quam istanc uxorem dari.”

  {An.} utrum stultitia facere ego hunc an malitia

  dicam, scientem an inprudentem, incertu’ sum. 660

  {De.} quid si animam debet? {Ge.} “ager oppositust pignori ob

  decem minas” inquit. {De.} age age, iam ducat: dabo.

  {Ge.} “aediculae item sunt ob decem alias.” {De.} oiei

  nimiumst. {Ch.} ne clama: petito hasce a me decem.

  {Ge.} “uxori emunda ancillulast; tum pluscula 665

  supellectile opus est; opus est sumptu ad nuptias:

  his rebu’ pone sane” inquit “decem minas.”

  {De.} sescentas perinde scribito iam mihi dicas:

  nil do. inpuratu’ me ille ut etiam inrideat?

  {Ch.} quaeso, ego dabo, quiesce: tu modo filium 670

  fac ut illam ducat nos quam volumus. {An.} ei mihi

  Geta, occidisti me tuis fallaciis.

  {Ch.} mea causa eicitur: me hoc est aequom amittere.

  {Ge.} “quantum potest me certiorem” inquit “face,

  si illam dant, hanc ut mittam, ne incertus siem; 675

  nam illi mihi dotem iam constituerunt dare.”

  {Ch.} iam accipiat: illis repudium renuntiet;

  hanc ducat. {De.} quae quidem illi res vortat male!

  {Ch.} opportune adeo argentum nunc mecum attuli,

  fructum quem Lemni uxori’ reddunt praedia: 680

  ind’ sumam; uxori tibi opus esse dixero.

  Antipho Geta

  {An.} Geta. {Ge.} hem. {An.} quid egisti? {Ge.} emunxi argento senes.

  {An.} satin est id? {Ge.} nescio hercle: tantum iussu’ sum.

  {An.} eho, verbero, aliud mihi respondes ac rogo?

  {Ge.} quid ergo narras? {An.} quid ego narrem? opera tua 685

  ad restim miquidem res redit planissume.

  ut tequidem omnes di dque — superi inferi —

  malis exemplis perdant! em siquid velis,

  huic mandes, quod quidem recte curatum velis.

  quid minus utibile ft quam hoc ulcus tangere 690

  aut nominare uxorem? iniectast spes patri

  posse illam extrudi. cedo nunc porro: Phormio

  dotem si accipiet, uxor ducendast domum:

  quid fiet? {Ge.} non enim ducet. {An.} novi. ceterum

  quom argentum repetent, nostra causa scilicet 695

  in nervom potius ibit. {Ge.} nil est, Antipho,

  quin male narrando possit depravarier:

  tu id quod bonist excerpi’, dici’ quod malist.

  audi nunc contra: iam si argentum acceperit,

  ducendast uxor, ut ais, concedo tibi: 700

  spatium quidem tandem apparandi nuptias,

  vocandi sacruficandi dabitur paullulum.

  interea amici quod polliciti sunt dabunt:

  inde iste reddet. {An.} quam ob rem? aut quid dicet? {Ge.} rogas?

  “quot res postilla monstra evenerunt mihi! 705

  intro iit in aedis ater alienus canis;

  anguis per inpluvium decidit de tegulis;

  gallina cecinit; interdixit hariolus;

  haruspex vetuit; ante brumam autem novi

  negoti incipere!” quae causast iustissima. 710

  haec fient. {An.} ut modo fiant! {Ge.} fient: me vide.

  pater exit: abi, dic esse argentum Phaedriae.

  Demipho Chremes Geta

  {De.} Quietus esto, inquam: ego curabo nequid verborum duit.

  hoc temere numquam amittam ego a me quin mihi testis adhibeam.

  quom dem, et quam ob rem dem commemorabo. {Ge.} ut cautust ubi nil 715

  opust!

  {Ch.} atque ita opu’ factost: et matura, dum lubido eadem haec manet;

  nam si altera illaec magis instabit, fors sit an nos reiciat.

  {Ge.} rem ipsam putasti. {De.} duc me ad eum ergo. {Ge.} non moror. {Ch.} ubi

  hoc egeris,

  transito ad uxorem meam, ut conveniat hanc priu’ quam hinc abit.

  dicat m dare nos Phormioni nuptum, ne suscenseat; 720

  et magis esse illum idoneum qui ipsi sit familiarior;

  nos nostro officio nil digressos esse: quantum is voluerit,

  datum esse doti’. {De.} quid tua, malum, id refert? {Ch.} magni, Demipho.

  non sat[is] est tm te officium fecisse si non id fama adprobat:

  volo ipsiu’ quoque voluntate haec fieri, ne se eiectam praedicet. 725

  {De.} idem ego istuc facere possum. {Ch.} mulier mulieri mage convenit.

  {De.} rogabo. {Ch.} ubi illas nunc ego reperire possim cogito.

  ACTVS V

  Sophrona Chremes

  {So.} quid agam? quem mi amicum inveniam misera? aut quoi consilia haec

  referam?

  aut unde auxilium petam?

  nam vereor era ne ob meum suasum indigne iniuria adficiatur: 730

  ita patrem adulescenti’ facta haec tolerare audio violenter.

  {Ch.} nam quae haec anus est exanimata a fratre quae egressast meo?

  {So.} quod ut facerem egestas me inpulit, quom scirem infirmas nuptias

  hasce esse, ut id consulerem, interea vita ut in tuto foret.

  {Ch.} certe edepol, nisi me animu’ fallit aut parum prospiciunt oculi, 735

  m nutricem gnatae video. {So.} neque ille investigatur, {Ch.} quid ago?

  {So.} qui est pater eius. {Ch.} adeo, maneo dum haec quae loquitur mage

  cognosco?

  {So.} quodsi m nunc reperire possim, nil est quod verear. {Ch.} east

  ipsa:

  conloquar. {So.} quis hic loquitur? {Ch.} Sophrona. {So.} et mm nomen

  nominat?

  {Ch.} respice ad me. {So.} di obsecro vos, estne hic Stilpo? {Ch.} non. 740

  {So.} negas?

  {Ch.} concede hinc a foribu’ paullum istorsum sodes, Sophrona.

  ne me istoc posthac nomine appellassis. {So.} quid? non obsecro es

  quem semper te esse dictitasti? {Ch.} st. {So.} quid has metuis fores?

  {Ch.} conclusam hic habeo uxorem saevam. verum istoc de nomine,

  eo perperam olim dixi ne vos forte inprudentes foris 745

  effuttiretis atque id porro aliqua uxor mea rescisceret.

  {So.} em istoc pol nos te hic invenire miserae numquam potuimus.

  {Ch.} eho dic mihi quid r tibist cum familia hac unde exis?

  ubi illae sunt? {So.} miseram me! {Ch.} hem quid est? vivontne? {So.} vivit

  gnata.

  matrem ipsam ex aegritudine hac miseram mors consecutast. 750

  {Ch.} male factum. {So.} ego autem, quae essem anus deserta egens ignota,

  ut potui nuptum virginem locavi huic adulescenti

  harum qui est dominus aedium. {Ch.} Antiphonin? {So.} em isti ipsi.

  {Ch.} quid? duasne uxores habet? {So.} au obsecro, unam illequidem hanc solam.

  {Ch.} quid illam alteram quae dicitur cognata? {So.} haec ergost. {Ch.} 755

  quid ais?

  {So.} composito factumst quo modo hanc amans habere posset

  sine dote. {Ch.} di vostram fidem, quam saepe forte temere

  eveniunt quae non audeas optare! offendi adveniens

  quicum volebam et ut volebam conlocatam amari:

  quod nos ambo opere maxumo dabamus operam ut fieret, 760

  sine nostra cura, maxuma sua cura solu’ fecit.

  {So.} nunc quid opu’ facto sit vide: pater adulescenti’ venit

  mque animo iniquo hoc oppido ferre aiunt. {Ch.} nil periclist.

  sed per ds atque homines meam esse hanc cave resciscat quisquam.

  {So.} nemo e me scibit. {Ch.} sequere me: intus cetera. [audies]. 765

  Demipho Geta

  {De.} Nostrapte culpa facimus ut malis expediat esse,

  dum nimium dici nos bonos studemus et benignos.

  ita fugias ne praeter casam, quod aiunt. nonne id sat erat,

  accipere ab illo iniuriam? etiam argentu
mst ultro obiectum,

  ut sit qui vivat dum aliud aliquid flagiti conficiat. 770

  {Ge.} planissime. {De.} is nunc praemiumst qui recta prava faciunt.

  {Ge.} verissime. {De.} ut stultissime quidem illi rem gesserimus.

  {Ge.} modo ut hoc consilio possiet discedi, ut istam ducat.

  {De.} etiamne id dubiumst? {Ge.} haud scio hercle, ut homost, an mutet animum.

  {De.} hem mutet autem? {Ge.} nescio; verum, si forte, dico. 775

  {De.} ita faciam, ut frater censuit, ut uxorem ei(u)s huc adducam,

  cum ista ut loquatur. tu, Geta, abi prae, nuntia hanc venturam. —

  {Ge.} argentum inventumst Phaedriae; de iurgio siletur;

  provisumst ne in praesentia haec hinc abeat: quid nunc porro?

  quid fiet? in eodem luto haesitas; vorsuram solves, 780

  Geta: praesens quod fuerat malum in diem abiit: plagae crescunt,

  nisi prospicis. nunc hinc domum ibo ac Phanium edocebo

  nequid vereatur Phormionem aut ei(u)s orationem.

  Demipho Navsistrata

  {De.} Agedum, ut soles, Nausistrata, fac illa ut placetur nobis,

  ut sua voluntate id quod est faciundum faciat. {Na.} faciam. 785

  {De.} pariter nunc opera me adiuves ac re dudum opitulata es.

  {Na.} factum volo. ac pol minu’ queo viri culpa quam me dignumst.

  {De.} quid autem? {Na.} quia pol m patris bene parta indiligenter

  tutatur; nam ex is praediis talenta argenti bina

  statim capiebat: vir viro quid praestat! {De.} bina quaeso? 790

  {Na.} ac rebu’ vilioribus multo tamen duo talenta. {De.} hui.

  {Na.} quid haec videntur? {De.} scilicet. {Na.} virum me natam vellem:

  ego ostenderem, {De.} certo scio. {Na.} quo pacto . . {De.} parce sodes,

  ut possis cum illa, ne te adulescens mulier defetiget.

  {Na.} faciam ut iubes. sed mm virum ex te exire video. 795

  Navsistrata Chremes Demipho

  {Ch.} Ehem Demipho,

  iam illi datumst argentum? {De.} curavi ilico. {Ch.} nollem datum.

  ei, video uxorem: paene plus quam sat erat. {De.} quor nolles, Chreme?

  {Ch.} iam recte. {De.} quid tu? ecquid locutu’s cum istac quam ob rem hanc

  ducimus?

  {Ch.} transegi. {De.} quid ait tandem? {Ch.} abduci non potest. {De.} qui non

  potest?

  {Ch.} quia uterque utrique est cordi. {De.} quid istuc nostra? {Ch.} 800

  magni. praeterhac

  cognatam comperi esse nobis. {De.} quid? deliras. {Ch.} sic erit.

  non temere dico: redii mecum in memoriam. {De.} satin sanus es?

  {Na.} au obsecro, vide ne in cognatam pecces. {De.} non est. {Ch.} ne nega:

 

‹ Prev