Ennius:
Ut tibi
Titanis Trivia dederit stirpem liberum.
Titanis Trivia Diana est, ab eo dicta Trivia, quod in trivio ponitur fere in oppidis Graecis, vel quod luna dicitur esse, quae in caelo tribus viis movetur, in altitudinem et latitudinem et longitudinem. Titanis dicta, quod eam genuit, ut ait Plautus, Lato; ea, ut scribit Manilius,
Est Coeo creata Titano.
Ut idem scribit:
Latona pariet casta complexu Iovis
Deliadas geminos,
id est Apollinem et Dianam. Dii, quod Titanis Deli eos peperit, Deliadae.
Eidem:
O sancte Apollo, qui umbilicum certum terrarum optines.
Umbilicum dictum aiunt ab umbilico nostro, quod is medius locus sit terrarum, ut umbilicus in nobis; quod utrumque est falsum: neque hic locus est terrarum medius neque noster umbilicus est hominis medius. Itaque pingitur quae vocatur antichthon Pythagora, ut media caeli ac terrae linea ducatur infra umbilicum per id quo discernitur homo mas an femina sit, ubi ortus humanus similis ut in mundo: ibi enim omnia nascuntur in medio, quod terra mundi media. Praeterea si quod medium id est umbilicus pilae terrae, non Delphi medium; et terrae medium — non hoc, sed quod vocant — Delphis in aede ad latus est quiddam ut thesauri specie, quod Graeci vocant omphalon, quem Pythonos aiunt esse tumulum; ab eo nostri interpretes omphalon umbilicum dixerunt.
Pacuius:
Calydonia altrix terra exsuperantum virum.
Ut ager Tusculanum, sic Calydonius ager est, non terra; sed lege poetica, quod terra Aetolia in qua Calydon, a parte totam accipi Aetoliam voluit.
Acci:
Mystica ad dextram vada
Praetervecti.
Mystica a mysteriis, quae ibi in propinquis locis nobilia fiunt.
Ennii:
Areopagitae quia dedere aequam pilam.
Areopagitae ab Areopago; is locus, Athenis.
Musae quae pedibus magnum pulsatis Olympum.
Caelum dicunt Graeci Olympum, montem in Macedonia omnes; a quo potius puto Musas dictas Olympiadas: ita enim ab terrestribus locis aliis cognominatae Libethrides, Pipleides, Thespiades, Heliconides.
Cassi
Hellespontum et claustra.
Claustra, quod Xerxes quondam eum locum clausit: nam, ut Ennius ait,
Isque Hellesponto pontem contendit in alto.
Nisi potius ab eo quod Asia et Europa ibi concluditur mare; inter angustias facit Propontidis fauces.
Pacui:
Linqui in Aegeo fretu.
Dictum fretum ab similitudine ferventis aquae, quod in fretum saepe concurrat aestus atque effervescat. Aegeum dictum ab insulis, quod in eo mari scopuli in pelago vocantur ab similitudine caprarum aeges.
Ferme aderant aequore in alto ratibus repentibus.
Mare appellatum aequor, quod aequatum cum commotum vento non est. Ratis navis longas dixit, ut Naevius cum ait:
Ut conferre queant ratem aeratam qui
Per liquidum mare sudantes eunt atque sedentes.
Ratis dicta navis longa propter remos, quod hi, cum per aquam sublati sunt dextra et sinistra, duas rates efficere videntur: ratis enim, unde hoc tralatum, illi ubi plures mali aut asseres iuncti aqua ducuntur. Hinc naviculae cum remis ratariae dicuntur.
III.
* * * hostias agrestis ab agro dictas apparet; infulatas hostias, quod velamenta his e lana quae adduntur, infulae: itaque tum, quod ad sepulcrum ferunt frondem ac flores, addidit:
Non lana sed velatas frondenti coma.
Cornuta taurum umbra in pugnam lacit.
Dicere apparet cornutam a cornibus; cornua a curvore dicta, quod pleraque curva.
Musas quas memorant nosces nos esse
Camenas.
Casmenarum priscum vocabulum ita natum ac scriptum est alibi; Carmenae ab eadem origine sunt declinatae. In multis verbis in quo antiqui dicebant S, postea dicunt R, ut in Carmine Saliorum sunt haec:
Cozeui oborieso. Omnia vero ad Patulcium
commissei.
Ianeus iam es, duonus Cerus es, duonus Ianus.
Venies potissimum melios eum recum * * *
* * * foedesum foederum, plusima plurima, meliosem meliorem, asenam arenam, ianitos ianitor. Quare e Casmena Carmena, e Carmena R extrito Camena factum. Ab eadem voce canite, pro quo in Saliari versu scriptum est cante, hoc versu:
Divum em pa cante, divum deo supplicate.
In Carmine Priami quod est:
Veteres Casmenas cascam rem volo profarier,
primum cascum significat vetus; secundo eius origo Sabina, quae usque radices in Oscam linguam egit. Cascum vetus esse significat Ennius quod ait:
Quam Prisci casci populi tenuere Latini.
Eo magis Manilius quod ait:
Cascum duxisse cascam non mirabile est,
Quoniam cariosas conficiebat nuptias.
Item ostendit Papini epigrammation, quod in adolescentem fecerat Cascam:
Ridiculum est, cum te Cascam tua dicit amica,
Filia Potoni, sesquisenex puerum.
Dic tu illam pusam: sic fiet “mutua muli”:
Nam vere pusus tu, tua amica senex.
Idem ostendit quod oppidum vocatur Casinum (hoc enim ab Sabinis orti Samnites tenuerunt) et nostri etiam nunc Forum Vetus appellant. Item significat in Atellanis aliquot Pappum, senem quod Osci casnar appellant.
Apud Lucilium:
Quid tibi ego ambages Ambivi scribere coner?
Profectum a verbo ambe, quod inest in ambitu et ambitioso.
Apud Valerium Soranum:
Vetus adagio est, O Publi Scipio,
quod verbum usque eo evanuit, ut Graecum pro eo positum magis sit apertum: nam idem est quod paroimian vocant Graeci, ut est:
Auribus lupum teneo;
Canis caninam non est.
Adagio est littera commutata ambagio, dicta ab eo quod ambit orationem, neque in aliqua una re consistit sola. Ambagio dicta ut ambustum, quod circum ustum est, ut ambegna bos apud augures, quam circum aliae hostiae constituuntur.
Cum tria sint coniuncta in origine verborum quae sint animadvertenda, a quo sit impositum et in quo et quid, saepe non minus de tertio quam de primo dubitatur, ut in hoc, utrum primum una canis aut canes sit appellata: dicta enim apud veteres una canes. Itaque Ennius scribit:
Tantidem quasi feta canes sine dentibus latrat.
Lucilius:
Nequam et magnus homo, laniorum immanis canes ut.
Impositio unius debuit esse canis, plurium canes; sed neque Ennius consuetudinem illam sequens reprehendendus, nec is qui nunc dicit:
Canis caninam non est.
Sed canes quod latratu signum dant, ut signa canunt, canes appellatae, et quod ea voce indicant noctu quae latent, latratus appellatus.
Sic dictum a quibusdam ut una canes, una trabes:
Trabes remis rostrata per altum.
Ennius:
Utinam ne in nemore Pelio securibus
Caesa accidisset abiegna ad terram trabes,
cuius verbi singularis casus rectus correptus ac facta trabs.
In Medo:
Caelitum camilla, expectata advenis: salve, hospita.
Camillam qui glossemata interpretati dixerunt administram; addi oportet, in his quae occultiora: itaque dicitur nuptiis camillus qui cumerum fert, in quo quid sit, in ministerio plerique extrinsecus nesciunt. Hinc Casmilus nominatur Samothreces mysteriis dius quidam amminister diis magnis. Verbum esse Graecum arbitror, quod apud Callimachum in poematibus eius inveni.
Apud Ennium:
Subulo quondam marinas propter astabat plagas.
Subulo dictus, quod ita dicunt tibicines Tusci: quocirca radices eius in Etruria, non Latio quaerundae.
Versibus quos olim Fauni vatesque canebant.
Fauni dei Latinorum, ita ut et Faunus et Fauna sit; hos versibus quos vocant Saturnios in silvestribus locis traditum est solitos fari futura, a quo fando Faunos dictos. Antiqui poetas vates appellabant a versibus viendis, ut de poematis cum scribam ostendam.
Corpore Tartarino prognata Paluda virago.
>
Tartarino dictum a Tartaro. Plato in IIII de fluminibus apud inferos quae sint in his unum Tartarum appellat: quare Tartari origo Graeca. Paluda a paludamentis. Haec insignia atque ornamenta militaria: ideo ad bellum cum exit imperator ac lictores mutarunt vestem et signa incinuerunt, paludatus dicitur proficisci; quae propter quod conspiciuntur qui ea habent ac fiunt palam, paludamenta dicta.
Plautus:
Epeum fumificum, qui legioni nostrae habet
Coctum cibum.
Epeum fumificum cocum, ab Epeo illo qui dicitur ad Troiam fecisse Equum Troianum et Argivis cibum curasse.
Apud Naevium:
Atque prius pariet lucusta Lucam bovem.
Luca bos elephans; cur ita sit dicta, duobus modis inveni scriptum. Nam et in Cornelii Commentario erat ab Libycis Lucas, et in Vergilii, ab Lucanis Lucas; ab eo quod nostri, cum maximam quadripedem quam ipsi haberent vocarent bovem et in Lucanis Pyrrhi bello primum vidissent apud hostis elephantos, id est item quadripedes cornutas (nam quos dentes multi dicunt sunt cornua), Lucanam bovem quod putabant, Lucam bovem appellassent.
Si ab Libya dictae essent Lucae, fortasse an pantherae quoque et leones non Africae bestiae dicerentur, sed Lucae; neque ursi potius Lucani quam Luci. Quare ego arbitror potius Lucas ab luce, quod longe relucebant propter inauratos regios clupeos, quibus eorum tum ornatae erant turres.
Apud Ennium:
Orator sine pace redit regique refert rem.
Orator dictus ab oratione: qui enim verba haberet publice adversus eum quo legabatur, ab oratione orator dictus; cum res maior erat actioni, legebantur potissimum qui causam commodissime orare poterant. Itaque Ennius ait:
Oratores doctiloqui.
Apud Ennium:
Olli respondit suavis sonus Egeriai.
Olli valet dictum illi ab olla et ollo, quod alterum comitiis cum recitatur a praecone dicitur olla centuria, non illa; alterum apparet in funeribus indictivis, quo dicitur
Ollus leto datus est,
quod Graecus dicit lethei, id est oblivioni.
Apud Ennium:
Mensas constituit idemque ancilia primus.
Ancilia dicta ab ambecisu, quod ea arma ab utraque parte ut Thracum incisa.
Libaque, fictores, Argeos et tutulatos.
Liba, quod libandi causa fiunt. Fictores dicti a fingendis libis. Argei ab Argis; Argei fiunt e scirpeis, simulacra hominum XXVII; ea quotannis de Ponte Sublicio a sacerdotibus publice deici solent in Tiberim. Tutulati dicti hi, qui in sacris in capitibus habere solent ut metam; id tutulus appellatus ab eo quod matres familias crines convolutos ad verticem capitis quos habent vitta velatos, dicebantur tutuli, sive ab eo quod id tuendi causa capilli fiebat, sive ab eo quod altissimum in urbe quod est, Arcs, tutissimum vocatur.
Eundem Pompilium ait fecisse flamines, qui cum omnes sunt a singulis deis cognominati, in quibusdam apparent etyma, ut cur sit Martialis et Quirinalis; sunt in quibus flaminum cognominibus latent origines, ut in his qui sunt versibus plerique:
Volturnalem, Palatualem, Furinalem,
Floralemque Falacrem et Pomonalem fecit
Hic idem,
quae obscura sunt; eorum origo Volturnus, diva Palatua, Furrina, Flora, Falacer pater, Pomona.
Apud Ennium:
Iam cata signa ferae sonitum dare voce parabant.
Cata acuta: hoc enim verbo dicunt Sabini: quare
Catus Aelius Sextus
non, ut aiunt, sapiens, sed acutus, et quod est:
Tunc coepit memorare simul cata dicta,
accipienda acuta dicta.
Apud Lucilium:
Quid est? Thynno capto cobium excludunt foras,
et
Occidunt, Lupe, saperdae te et iura siluri
et
Sumere te atque amian.
Piscium nomina sunt eorumque in Graecia origo.
Apud Ennium:
Quae cava corpore caeruleo cortina receptat.
Cava cortina dicta, quod est inter terram et caelum ad similitudinem cortinae Apollinis; ea a corde, quod inde sortes primae existimatae.
Apud Ennium:
Quin inde invitis sumpserunt perduellibus.
Perduelles dicuntur hostes; ut perfecit, sic perduellis, a per et duellum: id postea bellum. Ab eadem causa facta Duellona Bellona.
Apud Plautum:
Neque Iugula, neque Vesperugo, neque Vergiliae occidunt.
Iugula signum, quod Accius appellat Oriona, cum ait:
Citius Orion patefit.
Huius signi caput dicitur ex tribus stellis, quas infra duae clarae, quas appellant Umeros; inter quas quod videtur iugulum, Iugula dicta. Vesperugo stella quae vespere oritur, a quo eam Opillus scribit Vesperum itaque dicitur alterum:
Vesper adest,
quem Graeci dicunt divum hesperion.
Naevius:
Patrem suum supremum optumum appellat.
Supremum ab superrumo dictum: itaque Duodecim Tabulae, dicunt:
Solis occasu diei suprema tempestas esto.
Libri Augurum pro tempestate tempestutem dicunt supremum augurii tempus.
In Cornicularia:
Qui regi latrocinatus decem annos Demetrio.
Latrones dicti ab latere, qui circum latera erant regi atque ad latera habebant ferrum, quos postea a stipatione stipatores appellarunt, et qui conducebantur: ea enim merces Graece dicitur latron. Ab eo veteres poetae nonnunquam milites appellant latrones. At nunc viarum obsessores dicuntur latrones, quod item ut milites sunt cum ferro, aut quod latent ad insidias faciendas.
Apud Naevium:
Risi egomet mecum cassabundum ire ebrium.
Cassabundum a cadendo. Idem:
Diabathra in pedibus habebat, erat amictus epicroco.
Utrumque vocabulum Graecum.
In Menaechmis:
Inter ancillas sedere iubeas, lanam carere.
Idem hoc est verbum in Cemetria Naevii. Carere a carendo, quod eam tum purgant ac deducunt, ut careat spurcitia; ex quo carminari dicitur tum lana, cum ex ea carunt quod in ea haeret neque est lana, quae in Romulo Naevius appellat asta ab Oscis.
In Persa:
Iam pol ille hic aderit, credo, congerro meus.
Congerro a gerra; hoc Graecum est et in Latina cratis.
In Menaechmis:
Idem istuc aliis ascriptivis fieri ad legionem solet.
Ascriptivi dicti, quod olim ascribebantur inermes armatis militibus qui succederent, si quis eorum deperisset.
In Trinummo:
Nam illum tibi
Ferentarium esse amicum inventum intellego.
Ferentarium a ferendo id quod non est inane ac sine fructu; aut quod ferentarii equites hi dicti qui ea modo habebant arma quae ferrentur, ut iaculum. Huiuscemodi equites pictos vidi in Aesculapii aede vetere et ferentarios ascriptos.
In Frivolaria:
Ubi rorarii estis? En sunt. Ubi sunt accensi?
Ecce sunt.
Rorarii, dicti ab rore qui bellum committebant, ideo quod ante rorat quam pluit. Accensos ministratores Cato esse scribit; potest id ab censione, id est ab arbitrio: nam idem ad arbitrium eius cuius minister.
Pacuvius:
Cum deum triportenta * * *
In Mercatore:
Non tibi istuc magis dividiaest quam mihi hodie fuit.
(Eadem vi hoc est in Corollaria Naevius usus.) Dividia ab dividendo dicta, quod divisio distractio est doloris: itaque idem in Curculione ait:
Sed quid tibi est? — Lien enecat, renes dolent,
Pulmones distrahuntur.
In Pagone:
Honos syncerasto periit, pernis, glandio.
Syncerastum est omne edulium antiquo vocabulo Graeco.
In Parasito Pigro:
Domum ire coepi tramite in dextra via.
Trames a transverso dictus.
In Fugitivis:
Age ergo specta, vide vibices quantas. — Iam
inspexi. Quid est?
Vibices alte excitatum verberibus corpus.
In Cistellaria:
Non quasi nunc haec sunt hic limaces, lividae.
&
nbsp; Limax ab limo, quod ibi vivit.
Diobolares, schoenicolae, miraculae.
Diobolares a binis obolis. Schoenicolae ab schoeno, nugatorio unguento. Miraculae a miris, id est monstris; a quo Accius ait:
Personas distortis oribus deformis miriones.
Ibidem:
Scratiae, scrupipedae, strittabillae, tantulae.
Ab excreando scratiae siccas significat. Scrupipedam Aurelius scribit ab scauripedao; Iuventius comicus dicebat a vermiculo piloso, qui solet esse in fronde cum multis pedibus; Valerius a pede ac scrupea. Ex eo Acci positum curiose: itaque est in Melanippo:
Reicis abs te religionem? Scrupeam imponas tibi.
Strittabillas a strettillando; strittare ab eo qui sistit aegre.
In Astraba:
Acsitiosae annonam caram e vili concinnant viris.
Ideo in Sitellitergo idem ait:
Mulier est uxorcula;
Ut ego novi, scio acsitiosa quam siet.
Claudius scribit axitiosas demonstrari consupplicatrices. Ab agendo axitiosas: ut ab una faciendo factiosae, sic ab una agendo axitiosae, ut actiosae, dictae.
In Cesistione:
Dis stribula aut de lumbo obscena viscera.
Stribula, ut Opillus, scribit, circum coxendices, sunt bovis; id Graecum est ab eius loci versura.
In Nervolaria:
Scobina ego illunc actutum adrasi senem.
Scobinam a scobe: lima enim materiae fabrilis est.
In Poenulo:
Vinceretis cervum cursu vel grallatorem gradu.
Grallator a gradu magno dictus.
In Truculento:
Sine virtute argutum civem mihi habeam pro praefica.
Praefica dicta, ut Aurelius scribit, mulier ab luco quae conduceretur quae ante domum mortui laudis eius caneret. Hoc factitatum Aristoteles scribit in libro qui inscribitur Nomima barbarika, quibus testimonium est, quod in Freto est Naevii:
Haec quidem hercle, opinor, praefica est: nam
mortuum collaudat.
Claudius scribit:
Quae praeficeretur ancillis, quemadmodum
lamentarentur, praefica est dicta.
Utrumque ostendit a praefectione praeficam dictam.
Apud Ennium:
Decem Coclites quas montibus summis
Ripaeis fodere.
Ab oculo cocles, ut ocles, dictus, qui unum haberet oculum: quocirca in Curculione est:
De Coclitum prosapia te esse arbitror:
Nam hi sunt unoculi.
IV.
Nunc de temporibus dicam. Quod est apud Cassium:
Nocte intempesta nostram devenit domum,
Delphi Complete Works of Varro Page 81