Complete Works of Virgil

Home > Other > Complete Works of Virgil > Page 292
Complete Works of Virgil Page 292

by Virgil

Anchisae magni manisque Acheronte remissos.

  nec non et socii, quae cuique est copia, laeti 100

  dona ferunt, onerant aras mactantque iuuencos;

  ordine aena locant alii fusique per herbam

  subiciunt ueribus prunas et uiscera torrent.

  Exspectata dies aderat nonamque serena

  Auroram Phaethontis equi iam luce uehebant, 105

  famaque finitimos et clari nomen Acestae

  excierat; laeto complerant litora coetu

  uisuri Aeneadas, pars et certare parati.

  munera principio ante oculos circoque locantur

  in medio, sacri tripodes uiridesque coronae 110

  et palmae pretium uictoribus, armaque et ostro

  perfusae uestes, argenti aurique talenta;

  et tuba commissos medio canit aggere ludos.

  Prima pares ineunt grauibus certamina remis

  quattuor ex omni delectae classe carinae. 115

  uelocem Mnestheus agit acri remige Pristim,

  mox Italus Mnestheus, genus a quo nomine Memmi,

  ingentemque Gyas ingenti mole Chimaeram,

  urbis opus, triplici pubes quam Dardana uersu

  impellunt, terno consurgunt ordine remi; 120

  Sergestusque, domus tenet a quo Sergia nomen,

  Centauro inuehitur magna, Scyllaque Cloanthus

  caerulea, genus unde tibi, Romane Cluenti.

  Est procul in pelago saxum spumantia contra

  litora, quod tumidis summersum tunditur olim 125

  fluctibus, hiberni condunt ubi sidera Cauri;

  tranquillo silet immotaque attollitur unda

  campus et apricis statio gratissima mergis.

  hic uiridem Aeneas frondenti ex ilice metam

  constituit signum nautis pater, unde reuerti 130

  scirent et longos ubi circumflectere cursus.

  tum loca sorte legunt ipsique in puppibus auro

  ductores longe effulgent ostroque decori;

  cetera populea uelatur fronde iuuentus

  nudatosque umeros oleo perfusa nitescit. 135

  considunt transtris, intentaque bracchia remis;

  intenti exspectant signum, exsultantiaque haurit

  corda pauor pulsans laudumque arrecta cupido.

  inde ubi clara dedit sonitum tuba, finibus omnes,

  haud mora, prosiluere suis; ferit aethera clamor 140

  nauticus, adductis spumant freta uersa lacertis.

  infindunt pariter sulcos, totumque dehiscit

  conuulsum remis rostrisque tridentibus aequor.

  non tam praecipites biiugo certamine campum

  corripuere ruuntque effusi carcere currus, 145

  nec sic immissis aurigae undantia lora

  concussere iugis pronique in uerbera pendent.

  tum plausu fremituque uirum studiisque fauentum

  consonat omne nemus, uocemque inclusa uolutant

  litora, pulsati colles clamore resultant. 150

  Effugit ante alios primisque elabitur undis

  turbam inter fremitumque Gyas; quem deinde Cloanthus

  consequitur, melior remis, sed pondere pinus

  tarda tenet. post hos aequo discrimine Pristis

  Centaurusque locum tendunt superare priorem; 155

  et nunc Pristis habet, nunc uictam praeterit ingens

  Centaurus, nunc una ambae iunctisque feruntur

  frontibus et longa sulcant uada salsa carina.

  iamque propinquabant scopulo metamque tenebant,

  cum princeps medioque Gyas in gurgite uictor 160

  rectorem nauis compellat uoce Menoeten:

  ‘quo tantum mihi dexter abis? huc derige cursum;

  litus ama et laeua stringat sine palmula cautes;

  altum alii teneant.’ dixit; sed caeca Menoetes

  saxa timens proram pelagi detorquet ad undas. 165

  ‘quo diuersus abis?’ iterum ‘pete saxa, Menoete!’

  cum clamore Gyas reuocabat, et ecce Cloanthum

  respicit instantem tergo et propiora tenentem.

  ille inter nauemque Gyae scopulosque sonantis

  radit iter laeuum interior subitoque priorem 170

  praeterit et metis tenet aequora tuta relictis.

  tum uero exarsit iuueni dolor ossibus ingens

  nec lacrimis caruere genae, segnemque Menoeten

  oblitus decorisque sui sociumque salutis

  in mare praecipitem puppi deturbat ab alta; 175

  ipse gubernaclo rector subit, ipse magister

  hortaturque uiros clauumque ad litora torquet.

  at grauis ut fundo uix tandem redditus imo est

  iam senior madidaque fluens in ueste Menoetes

  summa petit scopuli siccaque in rupe resedit. 180

  illum et labentem Teucri et risere natantem

  et salsos rident reuomentem pectore fluctus.

  Hic laeta extremis spes est accensa duobus,

  Sergesto Mnestheique, Gyan superare morantem.

  Sergestus capit ante locum scopuloque propinquat, 185

  nec tota tamen ille prior praeeunte carina;

  parte prior, partim rostro premit aemula Pristis.

  at media socios incedens naue per ipsos

  hortatur Mnestheus: ‘nunc, nunc insurgite remis,

  Hectorei socii, Troiae quos sorte suprema 190

  delegi comites; nunc illas promite uiris,

  nunc animos, quibus in Gaetulis Syrtibus usi

  Ionioque mari Maleaeque sequacibus undis.

  non iam prima peto Mnestheus neque uincere certo

  (quamquam o! — sed superent quibus hoc, Neptune, dedisti); 195

  extremos pudeat rediisse: hoc uincite, ciues,

  et prohibete nefas.’ olli certamine summo

  procumbunt: uastis tremit ictibus aerea puppis

  subtrahiturque solum, tum creber anhelitus artus

  aridaque ora quatit, sudor fluit undique riuis. 200

  attulit ipse uiris optatum casus honorem:

  namque furens animi dum proram ad saxa suburget

  interior spatioque subit Sergestus iniquo,

  infelix saxis in procurrentibus haesit.

  concussae cautes et acuto in murice remi 205

  obnixi crepuere inlisaque prora pependit.

  consurgunt nautae et magno clamore morantur

  ferratasque trudes et acuta cuspide contos

  expediunt fractosque legunt in gurgite remos.

  at laetus Mnestheus successuque acrior ipso 210

  agmine remorum celeri uentisque uocatis

  prona petit maria et pelago decurrit aperto.

  qualis spelunca subito commota columba,

  cui domus et dulces latebroso in pumice nidi,

  fertur in arua uolans plausumque exterrita pennis 215

  dat tecto ingentem, mox aere lapsa quieto

  radit iter liquidum celeris neque commouet alas:

  sic Mnestheus, sic ipsa fuga secat ultima Pristis

  aequora, sic illam fert impetus ipse uolantem.

  et primum in scopulo luctantem deserit alto 220

  Sergestum breuibusque uadis frustraque uocantem

  auxilia et fractis discentem currere remis.

  inde Gyan ipsamque ingenti mole Chimaeram

  consequitur; cedit, quoniam spoliata magistro est.

  solus iamque ipso superest in fine Cloanthus, 225

  quem petit et summis adnixus uiribus urget.

  Tum uero ingeminat clamor cunctique sequentem

  instigant studiis, resonatque fragoribus aether.

  hi proprium decus et partum indignantur honorem

  ni teneant, uitamque uolunt pro laude pacisci; 230

  hos successus alit: possunt, quia posse uidentur.

  et fors aequatis cepissent praemia rostris,

  ni palmas ponto tendens utrasque Cloanthus

  fudissetque preces diuosque in uota uocasset:

  ‘di, quibus imperium est pelagi, quorum aequora curro, 235

  uobis laetus ego hoc candentem in litore taurum
/>
  constituam ante aras uoti reus, extaque salsos

  proiciam in fluctus et uina liquentia fundam.’

  dixit, eumque imis sub fluctibus audiit omnis

  Nereidum Phorcique chorus Panopeaque uirgo, 240

  et pater ipse manu magna Portunus euntem

  impulit: illa Noto citius uolucrique sagitta

  ad terram fugit et portu se condidit alto.

  tum satus Anchisa cunctis ex more uocatis

  uictorem magna praeconis uoce Cloanthum 245

  declarat uiridique aduelat tempora lauro,

  muneraque in nauis ternos optare iuuencos

  uinaque et argenti magnum dat ferre talentum.

  ipsis praecipuos ductoribus addit honores:

  uictori chlamydem auratam, quam plurima circum 250

  purpura maeandro duplici Meliboea cucurrit,

  intextusque puer frondosa regius Ida

  uelocis iaculo ceruos cursuque fatigat

  acer, anhelanti similis, quem praepes ab Ida

  sublimem pedibus rapuit Iouis armiger uncis; 255

  longaeui palmas nequiquam ad sidera tendunt

  custodes, saeuitque canum latratus in auras.

  at qui deinde locum tenuit uirtute secundum,

  leuibus huic hamis consertam auroque trilicem

  loricam, quam Demoleo detraxerat ipse 260

  uictor apud rapidum Simoenta sub Ilio alto,

  donat habere, uiro decus et tutamen in armis.

  uix illam famuli Phegeus Sagarisque ferebant

  multiplicem conixi umeris; indutus at olim

  Demoleos cursu palantis Troas agebat. 265

  tertia dona facit geminos ex aere lebetas

  cymbiaque argento perfecta atque aspera signis.

  iamque adeo donati omnes opibusque superbi

  puniceis ibant euincti tempora taenis,

  cum saeuo e scopulo multa uix arte reuulsus 270

  amissis remis atque ordine debilis uno

  inrisam sine honore ratem Sergestus agebat.

  qualis saepe uiae deprensus in aggere serpens,

  aerea quem obliquum rota transiit aut grauis ictu

  seminecem liquit saxo lacerumque uiator; 275

  nequiquam longos fugiens dat corpore tortus

  parte ferox ardensque oculis et sibila colla

  arduus attollens; pars uulnere clauda retentat

  nexantem nodis seque in sua membra plicantem:

  tali remigio nauis se tarda mouebat; 280

  uela facit tamen et uelis subit ostia plenis.

  Sergestum Aeneas promisso munere donat

  seruatam ob nauem laetus sociosque reductos.

  olli serua datur operum haud ignara Mineruae,

  Cressa genus, Pholoe, geminique sub ubere nati. 285

  Hoc pius Aeneas misso certamine tendit

  gramineum in campum, quem collibus undique curuis

  cingebant siluae, mediaque in ualle theatri

  circus erat; quo se multis cum milibus heros

  consessu medium tulit exstructoque resedit. 290

  hic, qui forte uelint rapido contendere cursu,

  inuitat pretiis animos, et praemia ponit.

  undique conueniunt Teucri mixtique Sicani,

  Nisus et Euryalus primi,

  Euryalus forma insignis uiridique iuuenta, 295

  Nisus amore pio pueri; quos deinde secutus

  regius egregia Priami de stirpe Diores;

  hunc Salius simul et Patron, quorum alter Acarnan,

  alter ab Arcadio Tegeaeae sanguine gentis;

  tum duo Trinacrii iuuenes, Helymus Panopesque 300

  adsueti siluis, comites senioris Acestae;

  multi praeterea, quos fama obscura recondit.

  Aeneas quibus in mediis sic deinde locutus:

  ‘accipite haec animis laetasque aduertite mentes.

  nemo ex hoc numero mihi non donatus abibit. 305

  Cnosia bina dabo leuato lucida ferro

  spicula caelatamque argento ferre bipennem;

  omnibus hic erit unus honos. tres praemia primi

  accipient flauaque caput nectentur oliua.

  primus equum phaleris insignem uictor habeto; 310

  alter Amazoniam pharetram plenamque sagittis

  Threiciis, lato quam circum amplectitur auro

  balteus et tereti subnectit fibula gemma;

  tertius Argolica hac galea contentus abito.’

  Haec ubi dicta, locum capiunt signoque repente 315

  corripiunt spatia audito limenque relinquunt,

  effusi nimbo similes. simul ultima signant,

  primus abit longeque ante omnia corpora Nisus

  emicat et uentis et fulminis ocior alis;

  proximus huic, longo sed proximus interuallo, 320

  insequitur Salius; spatio post deinde relicto

  tertius Euryalus;

  Euryalumque Helymus sequitur; quo deinde sub ipso

  ecce uolat calcemque terit iam calce Diores

  incumbens umero, spatia et si plura supersint 325

  transeat elapsus prior ambiguumque relinquat.

  iamque fere spatio extremo fessique sub ipsam

  finem aduentabant, leui cum sanguine Nisus

  labitur infelix, caesis ut forte iuuencis

  fusus humum uiridisque super madefecerat herbas. 330

  hic iuuenis iam uictor ouans uestigia presso

  haud tenuit titubata solo, sed pronus in ipso

  concidit immundoque fimo sacroque cruore.

  non tamen Euryali, non ille oblitus amorum:

  nam sese opposuit Salio per lubrica surgens; 335

  ille autem spissa iacuit reuolutus harena,

  emicat Euryalus et munere uictor amici

  prima tenet, plausuque uolat fremituque secundo.

  post Helymus subit et nunc tertia palma Diores.

  hic totum caueae consessum ingentis et ora 340

  prima patrum magnis Salius clamoribus implet,

  ereptumque dolo reddi sibi poscit honorem.

  tutatur fauor Euryalum lacrimaeque decorae,

  gratior et pulchro ueniens in corpore uirtus.

  adiuuat et magna proclamat uoce Diores, 345

  qui subiit palmae frustraque ad praemia uenit

  ultima, si primi Salio reddentur honores.

  tum pater Aeneas ‘uestra’ inquit ‘munera uobis

  certa manent, pueri et palmam mouet ordine nemo;

  me liceat casus miserari insontis amici.’ 350

  sic fatus tergum Gaetuli immane leonis

  dat Salio uillis onerosum atque unguibus aureis.

  hic Nisus ‘si tanta’ inquit ‘sunt praemia uictis,

  et te lapsorum miseret, quae munera Niso

  digna dabis, primam merui qui laude coronam 355

  ni me, quae Salium, fortuna inimica tulisset?’

  et simul his dictis faciem ostentabat et udo

  turpia membra fimo. risit pater optimus olli

  et clipeum efferri iussit, Didymaonis artes,

  Neptuni sacro Danais de poste refixum. 360

  hoc iuuenem egregium praestanti munere donat.

  Post, ubi confecti cursus et dona peregit,

  ‘nunc, si cui uirtus animusque in pectore praesens,

  adsit et euinctis attollat bracchia palmis’:

  sic ait, et geminum pugnae proponit honorem, 365

  uictori uelatum auro uittisque iuuencum,

  ensem atque insignem galeam solacia uicto.

  nec mora; continuo uastis cum uiribus effert

  ora Dares magnoque uirum se murmure tollit,

  solus qui Paridem solitus contendere contra, 370

  idemque ad tumulum quo maximus occubat Hector

  uictorem Buten immani corpore, qui se

  Bebrycia ueniens Amyci de gente ferebat,

  perculit et fulua moribundum extendit harena.

  talis prima Dares caput altum in proelia tollit, 375

  ostenditque umeros latos alternaque iactat

  bracchia protendens et uerberat ictibu
s auras.

  quaeritur huic alius; nec quisquam ex agmine tanto

  audet adire uirum manibusque inducere caestus.

  ergo alacris cunctosque putans excedere palma 380

  Aeneae stetit ante pedes, nec plura moratus

  tum laeua taurum cornu tenet atque ita fatur:

  ‘nate dea, si nemo audet se credere pugnae,

  quae finis standi? quo me decet usque teneri?

  ducere dona iube.’ cuncti simul ore fremebant 385

  Dardanidae reddique uiro promissa iubebant.

  Hic grauis Entellum dictis castigat Acestes,

  proximus ut uiridante toro consederat herbae:

  ‘Entelle, heroum quondam fortissime frustra,

  tantane tam patiens nullo certamine tolli 390

  dona sines? ubi nunc nobis deus ille, magister

  nequiquam memoratus, Eryx? ubi fama per omnem

  Trinacriam et spolia illa tuis pendentia tectis?’

  ille sub haec: ‘non laudis amor nec gloria cessit

  pulsa metu; sed enim gelidus tardante senecta 395

  sanguis hebet, frigentque effetae in corpore uires.

  si mihi quae quondam fuerat quaque improbus iste

  exsultat fidens, si nunc foret illa iuuentas,

  haud equidem pretio inductus pulchroque iuuenco

  uenissem, nec dona moror.’ sic deinde locutus 400

  in medium geminos immani pondere caestus

  proiecit, quibus acer Eryx in proelia suetus

  ferre manum duroque intendere bracchia tergo.

  obstipuere animi: tantorum ingentia septem

  terga boum plumbo insuto ferroque rigebant. 405

  ante omnis stupet ipse Dares longeque recusat,

  magnanimusque Anchisiades et pondus et ipsa

  huc illuc uinclorum immensa uolumina uersat.

  tum senior talis referebat pectore uoces:

  ‘quid, si quis caestus ipsius et Herculis arma 410

  uidisset tristemque hoc ipso in litore pugnam?

  haec germanus Eryx quondam tuus arma gerebat

  (sanguine cernis adhuc sparsoque infecta cerebro),

  his magnum Alciden contra stetit, his ego suetus,

  dum melior uiris sanguis dabat, aemula necdum 415

  temporibus geminis canebat sparsa senectus.

  sed si nostra Dares haec Troius arma recusat

  idque pio sedet Aeneae, probat auctor Acestes,

  aequemus pugnas. Erycis tibi terga remitto

  (solue metus), et tu Troianos exue caestus.’ 420

  haec fatus duplicem ex umeris reiecit amictum

  et magnos membrorum artus, magna ossa lacertosque

  exuit atque ingens media consistit harena.

  tum satus Anchisa caestus pater extulit aequos

  et paribus palmas amborum innexuit armis. 425

  constitit in digitos extemplo arrectus uterque

  bracchiaque ad superas interritus extulit auras.

 

‹ Prev