Complete Works of Virgil

Home > Other > Complete Works of Virgil > Page 310
Complete Works of Virgil Page 310

by Virgil


  alba rosa, talis uirgo dabat ore colores.

  illum turbat amor figitque in uirgine uultus; 70

  ardet in arma magis paucisque adfatur Amatam:

  ‘ne, quaeso, ne me lacrimis neue omine tanto

  prosequere in duri certamina Martis euntem,

  o mater; neque enim Turno mora libera mortis.

  nuntius haec, Idmon, Phrygio mea dicta tyranno 75

  haud placitura refer. cum primum crastina caelo

  puniceis inuecta rotis Aurora rubebit,

  non Teucros agat in Rutulos, Teucrum arma quiescant

  et Rutuli; nostro dirimamus sanguine bellum,

  illo quaeratur coniunx Lauinia campo.’ 80

  Haec ubi dicta dedit rapidusque in tecta recessit,

  poscit equos gaudetque tuens ante ora frementis,

  Pilumno quos ipsa decus dedit Orithyia,

  qui candore niues anteirent, cursibus auras.

  circumstant properi aurigae manibusque lacessunt 85

  pectora plausa cauis et colla comantia pectunt.

  ipse dehinc auro squalentem alboque orichalco

  circumdat loricam umeris, simul aptat habendo

  ensemque clipeumque et rubrae cornua cristae,

  ensem quem Dauno ignipotens deus ipse parenti 90

  fecerat et Stygia candentem tinxerat unda.

  exim quae mediis ingenti adnixa columnae

  aedibus astabat, ualidam ui corripit hastam,

  Actoris Aurunci spolium, quassatque trementem

  uociferans: ‘nunc, o numquam frustrata uocatus 95

  hasta meos, nunc tempus adest: te maximus Actor,

  te Turni nunc dextra gerit; da sternere corpus

  loricamque manu ualida lacerare reuulsam

  semiuiri Phrygis et foedare in puluere crinis

  uibratos calido ferro murraque madentis.’ 100

  his agitur furiis, totoque ardentis ab ore

  scintillae absistunt, oculis micat acribus ignis,

  mugitus ueluti cum prima in proelia taurus

  terrificos ciet aut irasci in cornua temptat

  arboris obnixus trunco, uentosque lacessit 105

  ictibus aut sparsa ad pugnam proludit harena.

  Nec minus interea maternis saeuus in armis

  Aeneas acuit Martem et se suscitat ira,

  oblato gaudens componi foedere bellum.

  tum socios maestique metum solatur Iuli 110

  fata docens, regique iubet responsa Latino

  certa referre uiros et pacis dicere leges.

  Postera uix summos spargebat lumine montis

  orta dies, cum primum alto se gurgite tollunt

  Solis equi lucemque elatis naribus efflant: 115

  campum ad certamen magnae sub moenibus urbis

  dimensi Rutulique uiri Teucrique parabant

  in medioque focos et dis communibus aras

  gramineas. alii fontemque ignemque ferebant

  uelati limo et uerbena tempora uincti. 120

  procedit legio Ausonidum, pilataque plenis

  agmina se fundunt portis. hinc Troius omnis

  Tyrrhenusque ruit uariis exercitus armis,

  haud secus instructi ferro quam si aspera Martis

  pugna uocet. nec non mediis in milibus ipsi 125

  ductores auro uolitant ostroque superbi,

  et genus Assaraci Mnestheus et fortis Asilas

  et Messapus equum domitor, Neptunia proles;

  utque dato signo spatia in sua quisque recessit,

  defigunt tellure hastas et scuta reclinant. 130

  tum studio effusae matres et uulgus inermum

  inualidique senes turris ac tecta domorum

  obsedere, alii portis sublimibus astant.

  At Iuno ex summo (qui nunc Albanus habetur;

  tum neque nomen erat neque honos aut gloria monti) 135

  prospiciens tumulo campum aspectabat et ambas

  Laurentum Troumque acies urbemque Latini.

  extemplo Turni sic est adfata sororem

  diua deam, stagnis quae fluminibusque sonoris

  praesidet (hunc illi rex aetheris altus honorem 140

  Iuppiter erepta pro uirginitate sacrauit):

  ‘nympha, decus fluuiorum, animo gratissima nostro,

  scis ut te cunctis unam, quaecumque Latinae

  magnanimi Iouis ingratum ascendere cubile,

  praetulerim caelique libens in parte locarim: 145

  disce tuum, ne me incuses, Iuturna, dolorem.

  qua uisa est Fortuna pati Parcaeque sinebant

  cedere res Latio, Turnum et tua moenia texi;

  nunc iuuenem imparibus uideo concurrere fatis,

  Parcarumque dies et uis inimica propinquat. 150

  non pugnam aspicere hanc oculis, non foedera possum.

  tu pro germano si quid praesentius audes,

  perge; decet. forsan miseros meliora sequentur.’

  uix ea, cum lacrimas oculis Iuturna profundit

  terque quaterque manu pectus percussit honestum. 155

  ‘non lacrimis hoc tempus’ ait Saturnia Iuno:

  ‘accelera et fratrem, si quis modus, eripe morti;

  aut tu bella cie conceptumque excute foedus.

  auctor ego audendi.’ sic exhortata reliquit

  incertam et tristi turbatam uulnere mentis. 160

  Interea reges ingenti mole Latinus

  quadriiugo uehitur curru (cui tempora circum

  aurati bis sex radii fulgentia cingunt,

  Solis aui specimen), bigis it Turnus in albis,

  bina manu lato crispans hastilia ferro. 165

  hinc pater Aeneas, Romanae stirpis origo,

  sidereo flagrans clipeo et caelestibus armis

  et iuxta Ascanius, magnae spes altera Romae,

  procedunt castris, puraque in ueste sacerdos

  saetigeri fetum suis intonsamque bidentem 170

  attulit admouitque pecus flagrantibus aris.

  illi ad surgentem conuersi lumina solem

  dant fruges manibus salsas et tempora ferro

  summa notant pecudum, paterisque altaria libant.

  Tum pius Aeneas stricto sic ense precatur: 175

  ‘esto nunc Sol testis et haec mihi terra uocanti,

  quam propter tantos potui perferre labores,

  et pater omnipotens et tu Saturnia coniunx

  (iam melior, iam, diua, precor), tuque inclute Mauors,

  cuncta tuo qui bella, pater, sub numine torques; 180

  fontisque fluuiosque uoco, quaeque aetheris alti

  religio et quae caeruleo sunt numina ponto:

  cesserit Ausonio si fors uictoria Turno,

  conuenit Euandri uictos discedere ad urbem,

  cedet Iulus agris, nec post arma ulla rebelles 185

  Aeneadae referent ferroue haec regna lacessent.

  sin nostrum adnuerit nobis uictoria Martem

  (ut potius reor et potius di numine firment),

  non ego nec Teucris Italos parere iubebo

  nec mihi regna peto: paribus se legibus ambae 190

  inuictae gentes aeterna in foedera mittant.

  sacra deosque dabo; socer arma Latinus habeto,

  imperium sollemne socer; mihi moenia Teucri

  constituent urbique dabit Lauinia nomen.’

  Sic prior Aeneas, sequitur sic deinde Latinus 195

  suspiciens caelum, tenditque ad sidera dextram:

  ‘haec eadem, Aenea, terram, mare, sidera, iuro

  Latonaeque genus duplex Ianumque bifrontem,

  uimque deum infernam et duri sacraria Ditis;

  audiat haec genitor qui foedera fulmine sancit. 200

  tango aras, medios ignis et numina testor:

  nulla dies pacem hanc Italis nec foedera rumpet,

  quo res cumque cadent; nec me uis ulla uolentem

  auertet, non, si tellurem effundat in undas

  diluuio miscens caelumque in Tartara soluat, 205

  ut sceptrum hoc’ (dextra sceptrum nam forte gerebat)

  ‘numquam fronde leui fundet
uirgulta nec umbras,

  cum semel in siluis imo de stirpe recisum

  matre caret posuitque comas et bracchia ferro,

  olim arbos, nunc artificis manus aere decoro 210

  inclusit patribusque dedit gestare Latinis.’

  talibus inter se firmabant foedera dictis

  conspectu in medio procerum. tum rite sacratas

  in flammam iugulant pecudes et uiscera uiuis

  eripiunt, cumulantque oneratis lancibus aras. 215

  At uero Rutulis impar ea pugna uideri

  iamdudum et uario misceri pectora motu,

  tum magis ut propius cernunt non uiribus aequos.

  adiuuat incessu tacito progressus et aram

  suppliciter uenerans demisso lumine Turnus 220

  pubentesque genae et iuuenali in corpore pallor.

  quem simul ac Iuturna soror crebrescere uidit

  sermonem et uulgi uariare labantia corda,

  in medias acies formam adsimulata Camerti,

  cui genus a proauis ingens clarumque paternae 225

  nomen erat uirtutis, et ipse acerrimus armis,

  in medias dat sese acies haud nescia rerum

  rumoresque serit uarios ac talia fatur:

  ‘non pudet, o Rutuli, pro cunctis talibus unam

  obiectare animam? numerone an uiribus aequi 230

  non sumus? en, omnes et Troes et Arcades hi sunt,

  fatalisque manus, infensa Etruria Turno:

  uix hostem, alterni si congrediamur, habemus.

  ille quidem ad superos, quorum se deuouet aris,

  succedet fama uiuusque per ora feretur; 235

  nos patria amissa dominis parere superbis

  cogemur, qui nunc lenti consedimus aruis.’

  Talibus incensa est iuuenum sententia dictis

  iam magis atque magis, serpitque per agmina murmur:

  ipsi Laurentes mutati ipsique Latini. 240

  qui sibi iam requiem pugnae rebusque salutem

  sperabant, nunc arma uolunt foedusque precantur

  infectum et Turni sortem miserantur iniquam.

  his aliud maius Iuturna adiungit et alto

  dat signum caelo, quo non praesentius ullum 245

  turbauit mentes Italas monstroque fefellit.

  namque uolans rubra fuluus Iouis ales in aethra

  litoreas agitabat auis turbamque sonantem

  agminis aligeri, subito cum lapsus ad undas

  cycnum excellentem pedibus rapit improbus uncis. 250

  arrexere animos Itali, cunctaeque uolucres

  conuertunt clamore fugam (mirabile uisu),

  aetheraque obscurant pennis hostemque per auras

  facta nube premunt, donec ui uictus et ipso

  pondere defecit praedamque ex unguibus ales 255

  proiecit fluuio, penitusque in nubila fugit.

  Tum uero augurium Rutuli clamore salutant

  expediuntque manus, primusque Tolumnius augur

  ‘hoc erat, hoc uotis’ inquit ‘quod saepe petiui.

  accipio agnoscoque deos; me, me duce ferrum 260

  corripite, o miseri, quos improbus aduena bello

  territat inualidas ut auis, et litora uestra

  ui populat. petet ille fugam penitusque profundo

  uela dabit. uos unanimi densete cateruas

  et regem uobis pugna defendite raptum.’ 265

  dixit, et aduersos telum contorsit in hostis

  procurrens; sonitum dat stridula cornus et auras

  certa secat. simul hoc, simul ingens clamor et omnes

  turbati cunei calefactaque corda tumultu.

  hasta uolans, ut forte nouem pulcherrima fratrum 270

  corpora constiterant contra, quos fida crearat

  una tot Arcadio coniunx Tyrrhena Gylippo,

  horum unum ad medium, teritur qua sutilis aluo

  balteus et laterum iuncturas fibula mordet,

  egregium forma iuuenem et fulgentibus armis, 275

  transadigit costas fuluaque effundit harena.

  at fratres, animosa phalanx accensaque luctu,

  pars gladios stringunt manibus, pars missile ferrum

  corripiunt caecique ruunt. quos agmina contra

  procurrunt Laurentum, hinc densi rursus inundant 280

  Troes Agyllinique et pictis Arcades armis:

  sic omnis amor unus habet decernere ferro.

  diripuere aras, it toto turbida caelo

  tempestas telorum ac ferreus ingruit imber,

  craterasque focosque ferunt. fugit ipse Latinus 285

  pulsatos referens infecto foedere diuos.

  infrenant alii currus aut corpora saltu

  subiciunt in equos et strictis ensibus adsunt.

  Messapus regem regisque insigne gerentem

  Tyrrhenum Aulesten, auidus confundere foedus, 290

  aduerso proterret equo; ruit ille recedens

  et miser oppositis a tergo inuoluitur aris

  in caput inque umeros. at feruidus aduolat hasta

  Messapus teloque orantem multa trabali

  desuper altus equo grauiter ferit atque ita fatur: 295

  ‘hoc habet, haec melior magnis data uictima diuis.’

  concurrunt Itali spoliantque calentia membra.

  obuius ambustum torrem Corynaeus ab ara

  corripit et uenienti Ebyso plagamque ferenti

  occupat os flammis: olli ingens barba reluxit 300

  nidoremque ambusta dedit. super ipse secutus

  caesariem laeua turbati corripit hostis

  impressoque genu nitens terrae applicat ipsum;

  sic rigido latus ense ferit. Podalirius Alsum

  pastorem primaque acie per tela ruentem 305

  ense sequens nudo superimminet; ille securi

  aduersi frontem mediam mentumque reducta

  dissicit et sparso late rigat arma cruore.

  olli dura quies oculos et ferreus urget

  somnus, in aeternam conduntur lumina noctem. 310

  At pius Aeneas dextram tendebat inermem

  nudato capite atque suos clamore uocabat:

  ‘quo ruitis? quaeue ista repens discordia surgit?

  o cohibete iras! ictum iam foedus et omnes

  compositae leges. mihi ius concurrere soli; 315

  me sinite atque auferte metus. ego foedera faxo

  firma manu; Turnum debent haec iam mihi sacra.’

  has inter uoces, media inter talia uerba

  ecce uiro stridens alis adlapsa sagitta est,

  incertum qua pulsa manu, quo turbine adacta, 320

  quis tantam Rutulis laudem, casusne deusne,

  attulerit; pressa est insignis gloria facti,

  nec sese Aeneae iactauit uulnere quisquam.

  Turnus ut Aenean cedentem ex agmine uidit

  turbatosque duces, subita spe feruidus ardet; 325

  poscit equos atque arma simul, saltuque superbus

  emicat in currum et manibus molitur habenas.

  multa uirum uolitans dat fortia corpora leto.

  seminecis uoluit multos: aut agmina curru

  proterit aut raptas fugientibus ingerit hastas. 330

  qualis apud gelidi cum flumina concitus Hebri

  sanguineus Mauors clipeo increpat atque furentis

  bella mouens immittit equos, illi aequore aperto

  ante Notos Zephyrumque uolant, gemit ultima pulsu

  Thraca pedum circumque atrae Formidinis ora 335

  Iraeque Insidiaeque, dei comitatus, aguntur:

  talis equos alacer media inter proelia Turnus

  fumantis sudore quatit, miserabile caesis

  hostibus insultans; spargit rapida ungula rores

  sanguineos mixtaque cruor calcatur harena. 340

  iamque neci Sthenelumque dedit Thamyrumque Pholumque,

  hunc congressus et hunc, illum eminus; eminus ambo

  Imbrasidas, Glaucum atque Laden, quos Imbrasus ipse

  nutrierat Lycia paribusque ornauerat armis

  uel conferre manum uel equo praeuertere uentos. 345

 
Parte alia media Eumedes in proelia fertur,

  antiqui proles bello praeclara Dolonis,

  nomine auum referens, animo manibusque parentem,

  qui quondam, castra ut Danaum speculator adiret,

  ausus Pelidae pretium sibi poscere currus; 350

  illum Tydides alio pro talibus ausis

  adfecit pretio nec equis aspirat Achilli.

  hunc procul ut campo Turnus prospexit aperto,

  ante leui iaculo longum per inane secutus

  sistit equos biiugis et curru desilit atque 355

  semianimi lapsoque superuenit, et pede collo

  impresso dextrae mucronem extorquet et alto

  fulgentem tingit iugulo atque haec insuper addit:

  ‘en agros et, quam bello, Troiane, petisti,

  Hesperiam metire iacens: haec praemia, qui me 360

  ferro ausi temptare, ferunt, sic moenia condunt.’

  huic comitem Asbyten coniecta cuspide mittit

  Chloreaque Sybarimque Daretaque Thersilochumque

  et sternacis equi lapsum ceruice Thymoeten.

  ac uelut Edoni Boreae cum spiritus alto 365

  insonat Aegaeo sequiturque ad litora fluctus,

  qua uenti incubuere, fugam dant nubila caelo:

  sic Turno, quacumque uiam secat, agmina cedunt

  conuersaeque ruunt acies; fert impetus ipsum

  et cristam aduerso curru quatit aura uolantem. 370

  non tulit instantem Phegeus animisque frementem

  obiecit sese ad currum et spumantia frenis

  ora citatorum dextra detorsit equorum.

  dum trahitur pendetque iugis, hunc lata retectum

  lancea consequitur rumpitque infixa bilicem 375

  loricam et summum degustat uulnere corpus.

  ille tamen clipeo obiecto conuersus in hostem

  ibat et auxilium ducto mucrone petebat,

  cum rota praecipitem et procursu concitus axis

  impulit effunditque solo, Turnusque secutus 380

  imam inter galeam summi thoracis et oras

  abstulit ense caput truncumque reliquit harenae.

  Atque ea dum campis uictor dat funera Turnus,

  interea Aenean Mnestheus et fidus Achates

  Ascaniusque comes castris statuere cruentum 385

  alternos longa nitentem cuspide gressus.

  saeuit et infracta luctatur harundine telum

  eripere auxilioque uiam, quae proxima, poscit:

  ense secent lato uulnus telique latebram

  rescindant penitus, seseque in bella remittant. 390

  iamque aderat Phoebo ante alios dilectus Iapyx

  Iasides, acri quondam cui captus amore

  ipse suas artis, sua munera, laetus Apollo

  augurium citharamque dabat celerisque sagittas.

  ille, ut depositi proferret fata parentis, 395

  scire potestates herbarum usumque medendi

  maluit et mutas agitare inglorius artis.

 

‹ Prev