ROMANCE: BAD BOY ROMANCE: Bad Boy Brother (Stepbrother Interracial College Romance) (Contemporary Stepsister Taboo Romance)

Home > Other > ROMANCE: BAD BOY ROMANCE: Bad Boy Brother (Stepbrother Interracial College Romance) (Contemporary Stepsister Taboo Romance) > Page 30
ROMANCE: BAD BOY ROMANCE: Bad Boy Brother (Stepbrother Interracial College Romance) (Contemporary Stepsister Taboo Romance) Page 30

by Gillian Joyner


  Sandra opende haar mond, sprakeloos. Natuurlijk, hij was een beetje rechts. Ze vonde de manier Geon bijeengedreven meisjes in en uit zijn kamer als een parade. Maar dat was omdat…nou, het maakte niet uit waarom ze het niet leuk vinden. Ze was niet verplicht om niets uit te leggen aan hem, was zij?

  "Alleen omdat uw man ooit laten u net zo goed als ik mijn vrouw vrienden doesn't mean I'm Going to stop," zei hij, uitdeuken en klaar om de deur in haar gezicht. "Misschien als je die eenmaal in een tijdje, je zou krijgen dat verdomde stick uit uw ass."

  Met dat Sally was links naar de dichte deur. The Sound of Music gespeeld te luid gefilterd in de gang. Sally tenslotte laat de tranen van haar wangen als ze gestalkt terug naar haar eigen kamer, de deur dicht achter haar. Als ze neerzat, probeert te kalmeren zelf, dacht ze van haar vriend.

  Slechte kom je bij, dacht ze. Ik bel haar…

  En zeggen wat? "Ik weet dat u en mijn halfbroer sliep samen en ik vind het verschrikkelijk"?

  Zo kom je bij wilde spreken, ze konden komen om Sally te doen…

  In de tussentijd, Sally kon fume over de nare dingen Geon hadden gezegd, en zich afvragen waarom ze maakte haar zo gek…en verward.

  ***

  "schoten, schoten, schoten!" Jess schreeuwden, stompt haar plastic beker in de lucht. De menigte maakten om haar heen. Sandra probeerde te luisteren naar wat haar vriendin Tanya zei, sommige drama over zo-en-zo-zo-en-zo vecht om zo-en-zo. Het gesprek was weggevaagd in de drukte als meer plastic bekers verschenen en werden uitgedeeld, elk bedrijf een royaal genieten van heldere likeur. Sally zuchtte. Ze had al een drankje en een half, en ze haatten doen slagen.

  Waarom ben ik zelfs vrienden met deze krankzinnige mensen, vroeg zij zich af, dit is niet de eerste keer. Maar afgaande op de look Mike fotografeerde haar, het was niet het moment om te weigeren het drankje. Als de groep lieten hun kopjes naar de lucht, een proost aangeboden tot de partij goden, Sally haar neus en heelhuids de drank.

  Tot haar verrassing, het prikte als alcohol, maar had ook een duidelijk…anders smaken. Rondkijken, vroeg zij zich af of het door iemand anders dezelfde ervaring gehad, maar conversatie hadden hervat zodra de lege kopjes waren niet in de tabel. Ze deed echter een rare blik tussen Mike, Jess, Gary en Lisa, een soort rustige grijns die niet goed zitten op Sally's buik. Of misschien was het gewoon de drank…

  "Hoe laat is het?" iemand screeched, en de aankondiging dat was acht, de groep begon een waanzinnige rush te verzamelen jassen en tassen en hoofd van de partij. Het zal worden gehouden in een oude schuur binnen een mijl van Jess' huis, dat was de reden waarom ze alle ontmoette. Niemand had te maken over autorijden dronken en Jess' ouders waren op een vrijwel permanente vakantie in Mallorca. Ze gemakkelijk konden hebben het feest bij Jess' huis, maar het was veel leuker sluipen op de achtergelaten bezittingen. Tenminste, leuk voor iedereen. Niet zozeer voor Sally.

  De fles wodka van hand tot hand op het lopen en Sally gemakkelijk worden vermeden bij de toetsing van haar vriendinnen door zodra er aan haar hand, de verwarring waardoor het onmogelijk is te achterhalen wie was en was niet drinken hun aandeel. Mike en twee van zijn wrestling vrienden opgevoed, Sally verloren in het midden van de horde, geflankeerd door twee van haar evenzo bescheiden vrienden.

  "Man, ik voel me een beetje raar," zei Sandra geboren, spreken voordat ze beseften ze was te doen. Het was waar, ze voelde een beetje vreemd. Een beetje meer verband dan zij hadden moeten zijn. Soort flauwvallen. Iets…enthousiast. Als een knoop in haar maag was gebouw, niet geheel onaangenaam maar ook vreemd genoeg om haar bang te maken.

  "Heb je alles eten vandaag?" Jenna gevraagd.

  "Pfff, veel", zei Sandra. Ze is zeker veel gaan eten voordat we gaan, wetende dat alcohol en een lege maag niet goed mengen.

  "Misschien was het shot", zei Becky uit haar andere kant. "Gingen recht op je hoofd".

  "Ja, misschien," zei Sandra, herinneren de vreemde smaak. Misschien de beker was vies en ze zou per ongeluk dronk grime met haar wodka. Ze heeft geprobeerd om de groeiende ongerustheid uit haar ogen als de schuur doemde dichterbij.

  Ze begonnen zich een weg te banen door de dichte bossen eromheen; al is het geluid van de partij was overweldigend hun luid ratelen. Snel, bijna te snel voor Sally's gedachten, ze was in het heetst. Kerstverlichting aangehaakt aan een generator ingerichte ruimte. Drie biervaten werden opgericht, met een paar van de jongens als barman in de hoek uitdeelt enorme ladlefuls van een helder blauw drankje.

  Sally gescand de kamer zoekt kom je bij; zij had gehoopt haar vriend zou moeten zitten, maar het leek het meisje hadden gekozen. Naar Sally's minachting echter Geon en zijn bende niet had afgemeld, en ze zag ze ophouden rond in een andere hoek bekijkt, de partij met onmiskenbare bad-boy morlanwelz op hun gezichten. Brommen, Sally wachtten voor Mike te vinden bij de ingang.

  Ze begon te voelen en stranger stranger met ieder tweede. Haar gezicht leek burning up en haar benen voelde tingly en licht. De menigte om haar heen leek te beweegt te snel, dan te langzaam, tijd rekken en ritmisch condenseren. Wanneer Mike verscheen voor haar bedrijf een schuimende kopje bier, ze bijna struikelde in hem weg te nemen.

  "Mike, I don't feel…oh, I Think I'm…I Think I'm sick", zei Sandra zei, de woorden uit haar mond dik. Ze plotseling deathly dorstig en al wat zij wilden was water, het bier leek een noodzakelijk kwaad om de dorst te lessen.

  "Oh?" Mike zei, nippend aan zijn eigen bier, een vreemde glimlach op zijn gezicht. "Nou ja…uh, don't worry, je bent niet."

  "Wat?" Sally gevraagd, leunend naar hem dichter, plotseling zeer geïnteresseerd in de kleur van zijn flanellen jasje. Uit te reiken, ze geaaid, verbaasd te voelen dat het was buttery zacht. Ze voelde een plotselinge drang naar rub haar wang tegen.

  "Je bent niet ziek, baby, je rollend" Mike zei met een nog bredere glimlach, brede gedeelte zijn arm om haar schouder. Sally voelde alsof haar lichaam werd een oceaan, vloeiende en kneedbaar, golven van gevoel rollend door haar als de branding. Maar onder dit alles, of de knoop van spanning groeide en groeit en angst voor elk gevoel in haar lichaam een scherpe rand.

  "Ik ben wat?" vroeg ze, verward.

  "Ik scoorde enkele Molly van Jess' vriend en gaven jullie wat. Het is een speciale avond dus…"

  De angst rose in puntige scherven in Sally's brain. Deze gewaarwordingen die voelde goed opeens verschrikkelijk. De realisatie gecrasht om haar heen.

  "Je gedrogeerd me?!" riep ze duwen zichzelf uit haar vriend in horror. De plastic beker had ze al holding - die ze nu pas besefte was leeg - clattered tot op de grond.

  "Nou, als je dat zelf ook zo," Mike zei, fronsend en proberen dichter bij hem terwijl ze hun handen. "Baby, kalmeren. Het voelt echt goed, je liefde. Gewoon ontspannen en…"

  "Je fucking gedrogeerd me! Oh my god, ik ga sterven! Ik ga sterven, Mike! Oh my God, oh my God," Sally herhaald, haar leven gestopte flash voor haar ogen. Haar hart gaat uit haar borst, haar mond weer droog, haar vingers trillen toen ze hen haar ogen in horror. Strepen van kleur gevolgd alles om haar heen. Toen verwijden, dan weer versnellen. Mike iets zei dat ze niet horen, voorwaarts uitreikend te grissen haar pols. Ze yanked hem weg, angst aanprikken in haar hoofd.

  "Je moet take me home…naar een ziekenhuis…Oh, my God, Mike, hoe kunt u dan…"

  "Kalm de fuck, Sally," zei Mike, boos. "Dit is goed shit. Don't waste it freaking out zonder reden. Ik wilde gewoon ontspannen een beetje. Je bent zo freaking tight ass, je moet gewoon lekker genieten nu eindelijk eens…"

  Sally's mond geopend in een schreeuw maar geen geluid ontsnapt. Mike uitgebreid op haar weer, dit keer rondom hem in zijn armen, op zijn lichaam tegen haar, probeerde te zoenen. Ze voelde iets stijf in zijn broek en worstelden om weg te komen, haar adem in onregelmatige ademhaling, haar hart verwonden van kloppende zo snel.

  "Get me," zegt ze klagen, verliest haar kracht en haar ogen op hetzelfde moment. Met een laatste gigantische inspanning, zij wierpen zichzelf weg van Mike's greep te dalen naar achteren en ga iemand anders. Iemand die groot en hard. Panic fluttered rond haar ogen weer, knieën en benen te schudden. Draaien ze bijna sobbed
toen zij zag Geon's gezicht boven haar hoofd, zijn ogen vast in een dodelijke schittering van Mike.

  "What the hell is going on", Geon gevraagd, ernstig als het graf. Mike trekt zich tot volledige hoogte maar toch leek een schim in vergelijking met Geon is groot.

  "Niets, man, het is geen van uw bedrijf. Uw zus gewoon freaking out zonder reden," Mike zei, puffing zijn borst. Instinctief, Sally krulde zich tegen Geon's Chest. Ze voelde alsof ze was burning up, ervoor dat ze vergiftigd zijn, werkelijkheid knapt meer en meer als zij probeerde te maken van de sensaties in haar lichaam.

  Geon leek warm en gastvrij op dat moment, terwijl ze niet eerder op die manier over hem in jaren. Om haar ontsteltenis, schoof hij haar aan de kant een beetje. Ze kijken naar haar nam hij in haar gedilateerde pupillen en handen schudden voor zijn bek knapte terug naar Mike.

  "Wat heeft zij? Heeft u haar iets, je weinig punk?"

  "Slechts enkele Molly, man, It's good shit, ze is mooi, ze moet gewoon…"

  "Molly? Waarom in godsnaam zou zij? Ze doet niet eens drinken," Geon zei, en terugblikkend op Sally pakte haar kin, haar ogen zijn. Sally vond de zee van emotie kalmerend licht zijn constante blik gevangen genomen. "Hebt u Molly, Sally?"

  "Ik…Ik…Ik wist niet dat hij…hij dat erin…hij zet hem in mijn drinken," zei ze, stotteren, eindigend met een sob. Geon's ogen vonkte gepikeerd en hij bracht haar geforceerd op Mike.

  "Je zoon van een teef," Geon mompelde, handen sluiten in vuisten. "What the hell is wrong with you? Behoefte aan drugs meisjes om hen te willen? Bent u fucking kidding me?"

  "Man, dit is niet een van uw bedrijf" Mike gereageerd, maar Sally kon zien angst werkt in zijn ogen. "Je weet je zus is zo zenuwachtig, ik dacht…"

  Hij nooit voltooide zijn straf uit. Een misselijkmakende crack leek te vullen de lucht als zijn gezicht rondgeblazen opzij, helderrood bloed druipt uit zijn neus. Geon bezit zijn vuist in één hand, masseren de knokkels.

  "zieke zoon van een teef," Geon mompelde, daarna pakte Sandra's hand en leidde haar naar haar trekken door de menigte. Ze keek terug; Mike hield zijn neus in beide handen, riep iets dat ze niet kon horen over het geluid.

  Toen ze in de frisse lucht, zij onmiddellijk begon te voelen een beetje beter. De verwarring in haar ogen gewist, de nervositeit begint te verzachten, haar tintelende ledematen stabiel op haar zijden. Geon sleepte haar mee naar de zijkant van de schuur waar koppels leunde tegen het hout spooraansluiting die of roken. Hij zat haar neer, hurken naast haar.

  "Hoe voel je je?" vroeg hij, de oprechte bezorgdheid in zijn stem verrassend haar. Zij vond dat diezelfde stralende warmte ze voelde eerder vreemd aangenaam gevoel had ze al terug in een langzame curve.

  "Uh," zei ze, nog steeds probeert een manier te vinden om haar ideeën op papier te zetten. "raar. Oke. Raar."

  "Ja, dat is normaal," zei Geon met een zucht. "Man, dat prick…"

  Alsof de droom had ze woonachtig in half uur ineens werkelijkheid werd, dacht ze van Mike's gezicht kloppen aan de kant.

  "Heb je zijn neus?" vroeg ze met een kleine stem, curling haar knieën tegen haar kin.

  "Ik hoop," zei Geon, een eigen stem laag en boos.

  "Oh", zei Sandra squeaked probeert te tempel de onrust groeit in haar ledematen.

  "Do you want to go home?" Geon gevraagd, uit te reiken aan haar schouder in een gebaar dat was verrassend. Toen hij raakte haar, Sally voelde een plotselinge bloei van emotie in haar borst. Zij probeerde te zullen hem weg, bang voor. Ze knikte en schudde haar hoofd.

  "Ik weet niet…Ik weet niet…" zei ze. Geon knikte en ging naast haar. Hij verpakt zijn arm om haar schouder, verspreiden die vreemde warmte die ze voelde. Sally zuchtte, en vond het zo leuk dat ze het deed.

  "Weet je nog dat toen we waren tien en wilde een hond? En we wisten en Todd Jillae nooit zouden ons één, dus we besloten we 'zoeken' en hebben het follow us home?"

  Sally giechelde, de geheugen levendig.

  "Dat arme terrier…"

  "Nou, ik bedoel, het was buiten, en het leek erop dat het niet tot iedereen…"

  "We hebben hem ziek invoeren hotdogs proberen te lokken naar huis!"

  "en gooide de kraag weg!"

  "Oh, we waren zo weinig stottert" Sally zei met een lach. Het gelach voelde goed. Alle bezorgdheid en angst werden opgeslokt door andere gevoelens. Goede. Wanneer was de laatste keer dat zij en Geon hadden geopperd dat dit zonder vechten? Het leek een eeuwigheid…

  Het geluid van voetstappen gooide Sally off for a moment, de wereld vervagen samen vreemd en een scherf van paniek liep door haar.

  "Wat gebeurde er?"

  Zij herkent de stem als Tyler's; hij was Geon's beste vriend, terwijl Sally was ver van zijn grootste fan, ze was tenminste comfortabel met hem.

  "haar idioot vriendje gleed haar enkele E" Geon uitgelegd. Tyler's gezicht opeens doemde groot zoals hij gehurkt naast hen.

  "Lucky", zei hij.

  "Ophalen hier, teef," Geon snauwde. "Je zou het niet leuk vinden als je nog nooit gedaan en wist niet dat je het gebruikt."

  "klopt," zei Tyler. "Nou, hoe ya gevoel, Sal?"

  "Um…oké…denk ik," zei ze, de paniek inzinkbare opnieuw.

  "goed genoeg voor een feestje?"

  "Come on, dude," zei Geon, irritatie in zijn stem.

  "Hier," zei Tyler, inhoudende een kopje bier. "Ik heb dit voor u."

  Geon nam hem en uitgeleefd in enkele grote slikt voordat deze aan Sally, die ontkennen maar voelde dorstig weer.

  "Het helpen u kalmeren," zei Geon. "Ik bedoel, je moet echt gewoon thuis maar…"

  "mama en papa weet", zei Sandra zei, haar hand schudden als hij de beker, nieuwe angst aangrijpend haar hart. Geon zuchtte.

  "Nou, we wachten 'til je voeten weer op de grond en I'll take you home", zei hij.

  Voor de volgende twee uren, Geon zat met Sally, waardoor haar ritje door de intermitterende golven van sensatie en ecstasy en angst en paniek. Vrienden van beide partijen dreven rond, hallo zeggen of controleren op Sally, drankjes voor Geon. Sommige van Sally's vrienden aangemoedigd haar opstaan en dans of proberen te genieten, maar ze voelde zich veilig met haar halfbroer, die leek nog te stralen een ongewone warmte dat andere mensen ontbraken. Tenslotte heeft zij begon te voelen het medicijn effect verflauwt en worstelt met haar voeten zij yawned.

  "Betere?" Geon gevraagd, rijzende bij haar. Sally knikte; ze deed om zich beter te voelen. Althans, Ze voelde zich een beetje slaperig, en de wereld leek baadt in een aangename, pastel gloed in plaats van de vurige neonlampjes had ze al eerder.

  "Ready to go?"

  Sally knikte opnieuw. Plotseling, voor de eerste keer die avond, vroeg zij zich af wat er was gebeurd met Mike. Hij had thuis op verpleegkundige zijn gebroken neus? Als ze liep langs de schuur entree, waar muziek nog kwam in knallende beats, kreeg ze haar antwoord. Mike stond net in de hal, de lippen en schuren met Jess, die leek bombarderende NAVO in de bloedvlekken op zijn overhemd - of het feit dat zijn neus werd op zulk een vreemde hoeken. Volgende Sally's ogen Geon gestuurd.

  "Motherfuckers verdienen elkaar," hij snauwde, pulling Sally richting de weg. Hij had geparkeerd zijn Camaro op straat halverwege Jess' en de schuur. Als ze vertrokken uit het licht en geluid, Sally keek op en hulp hijgde.

  "Kijk naar de sterren!"

  Het kleine stadje was ver genoeg van een stad te bieden heeft een redelijk goed beeld van sterren, maar hier, een mijl buiten de stad, de sterren straalden in volle bloei, die uitkomt in de lucht in elke richting. Op het feestje, Sally was te zeer verstrikt houden zichzelf zelfs op te merken; nu was ze verschrikt en verbaasd. Geon gestopt haar trekken langs de weg voor een moment, en zij stonden hand in hand starend naar boven.

  "Echt leuk", Geon bereikt en hoewel Sally naar verwachting hoort een vleugje sarcasme in zijn stem, ze verbaasd was over zijn authenticiteit. In feite, nu ze echt over nagedacht, alles Geon had gedaan moest die nacht verrast haar. Waar was het koud, gevoelloos, schroef het jongetje had ze leren kennen? Het was bijna alsof ze kinderen weer behalve…behalve…

  Je bent niet kinderen anymore, dacht ze. Je bent
een man en een vrouw?

  Een van de effecten van de drug die Sandra had geprobeerd te negeren was dat zij al haar zintuigen versterkt, haar lichaam voelen als hij was gemaakt van diezelfde sterren die boven hen. Ooit een deel van haar lichaam nog leefde, en bonken met sensatie uit haar vingers naar haar tenen en…alles daartussenin. Blozen nu, ze besefte dat zelfs gewoon Geon's hand gemaakt waarin de warmte naar beneden door haar aderen, schaterlachend haar in haar meest gevoelige plekjes…

  "Let's go," zei ze, verbaasd over de lage, Dikke voicecoil dat kwam toen ze sprak. Ze liet zijn hand alsof het was te heet om aan te raken; Geon keek naar haar, en zij dacht dat zij zag enige droefheid of…iets…in zijn ogen. Maar het was donker, en schreef ze als de uiteindelijke effecten van de drug.

  "Jij bent okay naar huis rijden?" vroeg ze terwijl ze benaderde zijn auto.

  "Meer oke dan u," zei hij en Sally moest toegeven dat het waar was. Toen ze aankwamen, hij draaide op de radio, een lied spelen die Sandra had nog nooit gehoord - maar die ze vond nogal een beetje. Bij de schuur feest, alle geluiden hadden gemixt met een oorverdovende kakofonie. Hier kon ze waarderen de zijdezachte gevoel van de muziek, elke slag seeming ontsteekt een nieuwe rush van het bloed naar haar hoofd. Ze reed home zonder te spreken.

  Als ze geparkeerd, Sally aangeboden snel een gebed uitspreken dat de lichten waren uit, zin haar ouders naar bed waren. Ze verscheen in het huis als inbrekers, het sluiten van het portier met de stilste klik achter hen voordat slingerende de trap op. Het was pas toen Sally had haar hand op de knop om haar kamer dat ze zich realiseerde, zodra ze binnenkwam, zou ze alleen. Alleen met haar lichaam en haar gedachten…en dat omhoog de puntige vrezen dat rondhangt in haar maag. Snel draaien, ze fluisterde in de duisternis.

  "Geon," zei ze, bij het zien van het vage schets van zijn lichaam aan de deur naar zijn eigen kamer. Ze waargenomen terwijl hij draaide, het wit van zijn ogen permanent in de duisternis. "Please…wacht…kom hangen…voor…even…"

  Er was een lange pauze. Een moment waar noch verplaatst. Vervolgens Geon doorkruist de vloerbedekking gang en Sally opende de deur, te klikken op het licht, die leek heel fel. Ze vertrok de gehele kamer, draaien op de zachtere roze licht op haar bureau alvorens terug te keren naar schakel het plafondlicht.

 

‹ Prev