Delphi Complete Works of Juvena

Home > Other > Delphi Complete Works of Juvena > Page 15
Delphi Complete Works of Juvena Page 15

by Decimus Iunius Iuvenalis Juvenal

commune id vitium est: hic vivimus ambitiosa

  paupertate omnes. quid te moror? omnia Romae

  cum pretio. quid das, ut Cossum aliquando salutes,

  ut te respiciat clauso Veiento labello? 185

  ille metit barbam, crinem hic deponit amati;

  plena domus libis venalibus: accipe et istud

  fermentum tibi habe. praestare tributa clientes

  cogimur et cultis augere peculia servis.

  Quis timet aut timuit gelida Praeneste ruinam 190

  aut positis nemorosa inter iuga Volsiniis aut

  simplicibus Gabiis aut proni Tiburis arce?

  nos urbem colimus tenui tibicine fultam

  magna parte sui; nam sic labentibus obstat

  vilicus et, veteris rimae cum texit hiatum, 195

  securos pendente iubet dormire ruina.

  vivendum est illic, ubi nulla incendia, nulli

  nocte metus. iam poscit aquam, iam frivola transfert

  Ucalegon, tabulata tibi iam tertia fumant:

  tu nescis; nam si gradibus trepidatur ab imis, 200

  ultimus ardebit quem tegula sola tuetur

  a pluvia, molles ubi reddunt ova columbae.

  lectus erat Cordo Procula minor, urceoli sex

  ornamentum abaci, nec non et parvulus infra

  cantharus et recubans sub eodem marmore Chiron, 205

  iamque vetus Graecos servabat cista libellos

  et divina opici rodebant carmina mures.

  nil habuit Cordus, quis enim negat? et tamen illud

  perdidit infelix totum nihil. ultimus autem

  aerumnae cumulus, quod nudum et frusta rogantem 210

  nemo cibo, nemo hospitio tectoque iuvabit.

  Si magna Asturici cecidit domus, horrida mater,

  pullati proceres, differt vadimonia praetor.

  tum gemimus casus urbis, tunc odimus ignem.

  ardet adhuc, et iam accurrit qui marmora donet, 215

  conferat inpensas; hic nuda et candida signa,

  hic aliquid praeclarum Euphranoris et Polycliti,

  haec Asianorum vetera ornamenta deorum,

  hic libros dabit et forulos mediamque Minervam,

  hic modium argenti. meliora ac plura reponit 220

  Persicus orborum lautissimus et merito iam

  suspectus tamquam ipse suas incenderit aedes.

  Si potes avelli circensibus, optima Sorae

  aut Fabrateriae domus aut Frusinone paratur

  quanti nunc tenebras unum conducis in annum. 225

  hortulus hic puteusque brevis nec reste movendus

  in tenuis plantas facili diffunditur haustu.

  vive bidentis amans et culti vilicus horti

  unde epulum possis centum dare Pythagoreis.

  est aliquid, quocumque loco, quocumque recessu, 230

  unius sese dominum fecisse lacertae.

  Plurimus hic aeger moritur vigilando (sed ipsum

  languorem peperit cibus inperfectus et haerens

  ardenti stomacho); nam quae meritoria somnum

  admittunt? magnis opibus dormitur in urbe. 235

  inde caput morbi. raedarum transitus arto

  vicorum in flexu et stantis convicia mandrae

  eripient somnum Druso vitulisque marinis.

  si vocat officium, turba cedente vehetur

  dives et ingenti curret super ora Liburna 240

  atque obiter leget aut scribet vel dormiet intus;

  namque facit somnum clausa lectica fenestra.

  ante tamen veniet: nobis properantibus obstat

  unda prior, magno populus premit agmine lumbos

  qui sequitur; ferit hic cubito, ferit assere duro 245

  alter, at hic tignum capiti incutit, ille metretam.

  pinguia crura luto, planta mox undique magna

  calcor, et in digito clavus mihi militis haeret.

  Nonne vides quanto celebretur sportula fumo?

  centum convivae, sequitur sua quemque culina. 250

  Corbulo vix ferret tot vasa ingentia, tot res

  inpositas capiti, quas recto vertice portat

  servulus infelix et cursu ventilat ignem.

  scinduntur tunicae sartae modo, longa coruscat

  serraco veniente abies, atque altera pinum 255

  plaustra vehunt; nutant alte populoque minantur.

  nam si procubuit qui saxa Ligustica portat

  axis et eversum fudit super agmina montem,

  quid superest de corporibus? quis membra, quis ossa

  invenit? obtritum volgi perit omne cadaver 260

  more animae. domus interea secura patellas

  iam lavat et bucca foculum excitat et sonat unctis

  striglibus et pleno componit lintea guto.

  haec inter pueros varie properantur, at ille

  iam sedet in ripa taetrumque novicius horret 265

  porthmea nec sperat caenosi gurgitis alnum

  infelix nec habet quem porrigat ore trientem.

  Respice nunc alia ac diversa pericula noctis:

  quod spatium tectis sublimibus unde cerebrum

  testa ferit, quotiens rimosa et curta fenestris 270

  vasa cadant, quanto percussum pondere signent

  et laedant silicem. possis ignavus haberi

  et subiti casus inprovidus, ad cenam si

  intestatus eas: adeo tot fata, quot illa

  nocte patent vigiles te praetereunte fenestrae. 275

  ergo optes votumque feras miserabile tecum,

  ut sint contentae patulas defundere pelves.

  Ebrius ac petulans, qui nullum forte cecidit,

  dat poenas, noctem patitur lugentis amicum

  Pelidae, cubat in faciem, mox deinde supinus: 280

  [ergo non aliter poterit dormire; quibusdam]

  somnum rixa facit. sed quamvis inprobus annis

  atque mero fervens cavet hunc quem coccina laena

  vitari iubet et comitum longissimus ordo,

  multum praeterea flammarum et aenea lampas. 285

  me, quem luna solet deducere vel breve lumen

  candelae, cuius dispenso et tempero filum,

  contemnit. miserae cognosce prohoemia rixae,

  si rixa est, ubi tu pulsas, ego vapulo tantum.

  stat contra starique iubet. parere necesse est; 290

  nam quid agas, cum te furiosus cogat et idem

  fortior? “unde venis” exclamat, “cuius aceto,

  cuius conche tumes? quis tecum sectile porrum

  sutor et elixi verecis labra comedit?

  nil mihi respondes? aut dic aut accipe calcem. 295

  ede ubi consistas: in qua te quaero proseucha?”

  dicere si temptes aliquid tacitusve recedas,

  tantumdem est: feriunt pariter, vadimonia deinde

  irati faciunt. libertas pauperis haec est:

  pulsatus rogat et pugnis concisus adorat 300

  ut liceat paucis cum dentibus inde reverti.

  Nec tamen haec tantum metuas; nam qui spoliet te

  non derit clausis domibus postquam omnis ubique

  fixa catenatae siluit compago tabernae.

  interdum et ferro subitus grassator agit rem: 305

  armato quotiens tutae custode tenentur

  et Pomptina palus et Gallinaria pinus,

  sic inde huc omnes tamquam ad vivaria currunt.

  qua fornace graves, qua non incude catenae?

  maximus in vinclis ferri modus, ut timeas ne 310

  vomer deficiat, ne marra et sarcula desint.

  felices proavorum atavos, felicia dicas

  saecula quae quondam sub regibus atque tribunis

  viderunt uno contentam carcere Romam.

  His alias poteram et pluris subnectere causas, 315

  sed iumenta vocant et sol inclinat. eundum est;

  nam mihi commota iamdudum mulio virga

  adnuit. ergo vale nostri memor, et quotiens te

  Roma tuo refici properantem reddet Aquino,

  me quoque ad Helvinam Cererem vestramque Dianam 320

 
converte a Cumis. saturarum ego, ni pudet illas,

  auditor gelidos veniam caligatus in agros.’

  SATVRA IV

  Ecce iterum Crispinus, et est mihi saepe uocandus

  ad partes, monstrum nulla uirtute redemptum

  a uitiis, aegrae solaque libidine fortes

  deliciae, uiduas tantum aspernatus adulter.

  quid refert igitur, quantis iumenta fatiget 5

  porticibus, quanta nemorum uectetur in umbra,

  iugera quot uicina foro, quas emerit aedes

  [nemo malus felix, minime corruptor et idem]

  incestus, cum quo nuper uittata iacebat

  sanguine adhuc uiuo terram subitura sacerdos? 10

  sed nunc de factis leuioribus. et tamen alter

  si fecisset idem caderet sub iudice morum;

  nam, quod turpe bonis Titio Seiioque, decebat

  Crispinum. quid agas, cum dira et foedior omni

  crimine persona est? mullum sex milibus emit, 15

  aequantem sane paribus sestertia libris,

  ut perhibent qui de magnis maiora locuntur.

  consilium laudo artificis, si munere tanto

  praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi;

  est ratio ulterior, magnae si misit amicae, 20

  quae uehitur cluso latis specularibus antro.

  nil tale expectes: emit sibi. multa uidemus

  quae miser et frugi non fecit Apicius. hoc tu

  succinctus patria quondam, Crispine, papyro?

  hoc pretio squamae? potuit fortasse minoris 25

  piscator quam piscis emi; prouincia tanti

  uendit agros, sed maiores Apulia uendit.

  qualis tunc epulas ipsum gluttisse putamus

  induperatorem, cum tot sestertia, partem

  exiguam et modicae sumptam de margine cenae, 30

  purpureus magni ructarit scurra Palati,

  iam princeps equitum, magna qui uoce solebat

  uendere municipes fracta de merce siluros?

  incipe, Calliope. licet et considere: non est

  cantandum, res uera agitur. narrate, puellae 35

  Pierides, prosit mihi uos dixisse puellas.

  cum iam semianimum laceraret Flauius orbem

  ultimus et caluo seruiret Roma Neroni,

  incidit Hadriaci spatium admirabile rhombi

  ante domum Veneris, quam Dorica sustinet Ancon, 40

  impleuitque sinus; neque enim minor haeserat illis

  quos operit glacies Maeotica ruptaque tandem

  solibus effundit torrentis ad ostia Ponti

  desidia tardos et longo frigore pingues.

  destinat hoc monstrum cumbae linique magister 45

  pontifici summo. quis enim proponere talem

  aut emere auderet, cum plena et litora multo

  delatore forent? dispersi protinus algae

  inquisitores agerent cum remige nudo,

  non dubitaturi fugitiuum dicere piscem 50

  depastumque diu uiuaria Caesaris, inde

  elapsum ueterem ad dominum debere reuerti.

  si quid Palfurio, si credimus Armillato,

  quidquid conspicuum pulchrumque est aequore toto

  res fisci est, ubicumque natat. donabitur ergo, 55

  ne pereat. iam letifero cedente pruinis

  autumno, iam quartanam sperantibus aegris,

  stridebat deformis hiems praedamque recentem

  seruabat; tamen hic properat, uelut urgueat auster.

  utque lacus suberant, ubi quamquam diruta seruat 60

  ignem Troianum et Vestam colit Alba minorem,

  obstitit intranti miratrix turba parumper.

  ut cessit, facili patuerunt cardine ualuae;

  exclusi spectant admissa obsonia patres.

  itur ad Atriden. tum Picens ‘accipe’ dixit 65

  ‘priuatis maiora focis. genialis agatur

  iste dies. propera stomachum laxare sagina

  et tua seruatum consume in saecula rhombum.

  ipse capi uoluit.’ quid apertius? et tamen illi

  surgebant cristae. nihil est quod credere de se 70

  non possit cum laudatur dis aequa potestas.

  sed derat pisci patinae mensura. uocantur

  ergo in consilium proceres, quos oderat ille,

  in quorum facie miserae magnaeque sedebat

  pallor amicitiae. primus clamante Liburno 75

  ‘currite, iam sedit’ rapta properabat abolla

  Pegasus, attonitae positus modo uilicus urbi.

  anne aliud tum praefecti? quorum optimus atque

  interpres legum sanctissimus omnia, quamquam

  temporibus diris, tractanda putabat inermi 80

  iustitia. uenit et Crispi iucunda senectus,

  cuius erant mores qualis facundia, mite

  ingenium. maria ac terras populosque regenti

  quis comes utilior, si clade et peste sub illa

  saeuitiam damnare et honestum adferre liceret 85

  consilium? sed quid uiolentius aure tyranni,

  cum quo de pluuiis aut aestibus aut nimboso

  uere locuturi fatum pendebat amici?

  ille igitur numquam derexit bracchia contra

  torrentem, nec ciuis erat qui libera posset 90

  uerba animi proferre et uitam inpendere uero.

  sic multas hiemes atque octogensima uidit

  solstitia, his armis illa quoque tutus in aula.

  proximus eiusdem properabat Acilius aeui

  cum iuuene indigno quem mors tam saeua maneret 95

  et domini gladiis tam festinata; sed olim

  prodigio par est in nobilitate senectus,

  unde fit ut malim fraterculus esse gigantis.

  profuit ergo nihil misero quod comminus ursos

  figebat Numidas Albana nudus harena 100

  uenator. quis enim iam non intellegat artes

  patricias? quis priscum illud miratur acumen,

  Brute, tuum? facile est barbato inponere regi.

  nec melior uultu quamuis ignobilis ibat

  Rubrius, offensae ueteris reus atque tacendae, 105

  et tamen inprobior saturam scribente cinaedo.

  Montani quoque uenter adest abdomine tardus,

  et matutino sudans Crispinus amomo

  quantum uix redolent duo funera, saeuior illo

  Pompeius tenui iugulos aperire susurro, 110

  et qui uulturibus seruabat uiscera Dacis

  Fuscus marmorea meditatus proelia uilla,

  et cum mortifero prudens Veiiento Catullo,

  qui numquam uisae flagrabat amore puellae,

  grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, 115

  caecus adulator dirusque ~a ponte~ satelles,

  dignus Aricinos qui mendicaret ad axes

  blandaque deuexae iactaret basia raedae.

  nemo magis rhombum stupuit; nam plurima dixit

  in laeuum conuersus, at illi dextra iacebat 120

  belua. sic pugnas Cilicis laudabat et ictus

  et pegma et pueros inde ad uelaria raptos.

  non cedit Veiiento, sed ut fanaticus oestro

  percussus, Bellona, tuo diuinat et ‘ingens

  omen habes’ inquit ‘magni clarique triumphi. 125

  regem aliquem capies, aut de temone Britanno

  excidet Aruiragus. peregrina est belua: cernis

  erectas in terga sudes?’ hoc defuit unum

  Fabricio, patriam ut rhombi memoraret et annos.

  ‘quidnam igitur censes? conciditur?’ ‘absit ab illo 130

  dedecus hoc’ Montanus ait, ‘testa alta paretur

  quae tenui muro spatiosum colligat orbem.

  debetur magnus patinae subitusque Prometheus.

  argillam atque rotam citius properate, sed ex hoc

  tempore iam, Caesar, figuli tua castra sequantur.’ 135

  uicit digna uiro sententia. nouerat ille

  luxuriam inperii ueterem noctesque Neronis

  iam medias aliamque famem, cum pulmo Falerno

  arderet. nulli
maior fuit usus edendi

  tempestate mea: Circeis nata forent an 140

  Lucrinum ad saxum Rutupinoue edita fundo

  ostrea callebat primo deprendere morsu,

  et semel aspecti litus dicebat echini.

  surgitur et misso proceres exire iubentur

  consilio, quos Albanam dux magnus in arcem 145

  traxerat attonitos et festinare coactos,

  tamquam de Chattis aliquid toruisque Sygambris

  dicturus, tamquam ex diuersis partibus orbis

  anxia praecipiti uenisset epistula pinna.

  atque utinam his potius nugis tota illa dedisset 150

  tempora saeuitiae, claras quibus abstulit urbi

  inlustresque animas inpune et uindice nullo.

  sed periit postquam cerdonibus esse timendus

  coeperat: hoc nocuit Lamiarum caede madenti.

  SATVRA V

  Si te propositi nondum pudet atque eadem est mens,

  ut bona summa putes aliena uiuere quadra,

  si potes illa pati quae nec Sarmentus iniquas

  Caesaris ad mensas nec uilis Gabba tulisset,

  quamuis iurato metuam tibi credere testi. 5

  uentre nihil noui frugalius; hoc tamen ipsum

  defecisse puta, quod inani sufficit aluo:

  nulla crepido uacat? nusquam pons et tegetis pars

  dimidia breuior? tantine iniuria cenae,

  tam ieiuna fames, cum possit honestius illic 10

  et tremere et sordes farris mordere canini?

  primo fige loco, quod tu discumbere iussus

  mercedem solidam ueterum capis officiorum.

  fructus amicitiae magnae cibus: inputat hunc rex,

  et quamuis rarum tamen inputat. ergo duos post 15

  si libuit menses neglectum adhibere clientem,

  tertia ne uacuo cessaret culcita lecto,

  ‘una simus’ ait. uotorum summa. quid ultra

  quaeris? habet Trebius propter quod rumpere somnum

  debeat et ligulas dimittere, sollicitus ne 20

  tota salutatrix iam turba peregerit orbem,

  sideribus dubiis aut illo tempore quo se

  frigida circumagunt pigri serraca Bootae.

  qualis cena tamen! uinum quod sucida nolit

  lana pati: de conuiua Corybanta uidebis. 25

  iurgia proludunt, sed mox et pocula torques

  saucius et rubra deterges uulnera mappa,

  inter uos quotiens libertorumque cohortem

  pugna Saguntina feruet commissa lagona.

  ipse capillato diffusum consule potat 30

  calcatamque tenet bellis socialibus uuam.

  cardiaco numquam cyathum missurus amico

  cras bibet Albanis aliquid de montibus aut de

  Setinis, cuius patriam titulumque senectus

  deleuit multa ueteris fuligine testae, 35

  quale coronati Thrasea Heluidiusque bibebant

 

‹ Prev