Book Read Free

Complete Works of Horace (Illustrated) (Delphi Ancient Classics)

Page 67

by Horace Quintus Horatius Flaccus


  seu deos regesque canit, deorum

  sanguinem, per quos cecidere iusta

  morte Centauri, cecidit tremendae 15

  flamma Chimaerae,

  siue quos Elea domum reducit

  palma caelestis pugilemue equomue

  dicit et centum potiore signis

  munere donat, 20

  flebili sponsae iuuenemue raptum

  plorat et uiris animumque moresque

  aureos educit in astra nigroque

  inuidet Orco.

  Multa Dircaeum leuat aura cycnum, 25

  tendit, Antoni, quotiens in altos

  nubium tractus; ego apis Matinae

  more modoque

  grata carpentis thyma per laborem

  plurimum circa nemus uuidique 30

  Tiburis ripas operosa paruus

  carmina fingo.

  Concines maiore poeta plectro

  Caesarem, quandoque trahet ferocis

  per sacrum cliuum merita decorus 35

  fronde Sygambros;

  quo nihil maius meliusue terris

  fata donauere bonique diui

  nec dabunt, quamuis redeant in aurum

  tempora priscum. 40

  Concines laetosque dies et urbis

  publicum ludum super impetrato

  fortis Augusti reditu forumque

  litibus orbum.

  Tum meae, si quid loquar audiendum, 45

  uocis accedet bona pars, et: ‘O sol

  pulcher, o laudande!’ canam recepto

  Caesare felix;

  teque, dum procedis, io Triumphe!

  non semel dicemus, io Triumphe! 50

  ciuitas omnis, dabimusque diuis

  tura benignis.

  Te decem tauri totidemque uaccae,

  me tener soluet uitulus, relicta

  matre qui largis iuuenescit herbis 55

  in mea uota,

  fronte curuatos imitatus ignis

  tertius lunae referentis ortum,

  qua notam duxit niueus uideri,

  cetera fuluus. 60

  III

  Quem tu, Melpomene, semel

  nascentem placido lumine uideris,

  illum non labor Isthmius

  clarabit pugilem, non equus impiger

  curru ducet Achaico 5

  uictorem, neque res bellica Deliis

  ornatum foliis ducem,

  quod regum tumidas contuderit minas,

  ostendet Capitolio;

  sed quae Tibur aquae fertile praefluunt 10

  et spissae nemorum comae

  fingent Aeolio carmine nobilem.

  Romae principis urbium

  dignatur suboles inter amabilis

  uatum ponere me choros, 15

  et iam dente minus mordeor inuido.

  O testudinis aureae

  dulcem quae strepitum, Pieri, temperas,

  o mutis quoque piscibus

  donatura cycni, si libeat, sonum, 20

  totum muneris hoc tui est,

  quod monstror digito praetereuntium

  Romanae fidicen lyrae;

  quod spiro et placeo, si placeo, tuum est.

  IV

  Qualem ministrum fulminis alitem,

  cui rex deorum regnum in auis uagas

  permisit expertus fidelem

  Iuppiter in Ganymede flauo,

  olim iuuentas et patrius uigor 5

  nido laborum protulit inscium

  uernique iam nimbis remotis

  insolitos docuere nisus

  uenti pauentem, mox in ouilia

  demisit hostem uiuidus impetus, 10

  nunc in reluctantis dracones

  egit amor dapis atque pugnae;

  qualemue laetis caprea pascuis

  intenta fuluae matris ab ubere

  iam lacte depulsum leonem 15

  dente nouo peritura uidit:

  uidere Raeti bella sub Alpibus

  Drusum gerentem; Vindelici — quibus

  mos unde deductus per omne

  tempus Amazonia securi 20

  dextras obarmet, quaerere distuli,

  nec scire fas est omnia — sed diu

  lateque uictrices cateruae

  consiliis iuuenis reuictae

  sensere, quid mens rite, quid indoles 25

  nutrita faustis sub penetralibus

  posset, quid Augusti paternus

  in pueros animus Nerones.

  Fortes creantur fortibus et bonis;

  est in iuuencis, est in equis patrum 30

  uirtus neque inbellem feroces

  progenerant aquilae columbam;

  doctrina sed uim promouet insitam

  rectique cultus pectora roborant;

  utcumque defecere mores, 35

  indecorant bene nata culpae.

  Quid debeas, o Roma, Neronibus,

  testis Metaurum flumen et Hasdrubal

  deuictus et pulcher fugatis

  ille dies Latio tenebris, 40

  qui primus alma risit adorea,

  dirus per urbes Afer ut Italas

  ceu flamma per taedas uel Eurus

  per Siculas equitauit undas.

  Post hoc secundis usque laboribus 45

  Romana pubes creuit et impio

  uastata Poenorum tumultu

  fana deos habuere rectos;

  dixitque tandem perfidus Hannibal:

  ‘Cerui, luporum praeda rapacium, 50

  sectamur ultro, quos opimus

  fallere et effugere est triumphus.

  Gens, quae cremato fortis ab Ilio

  iactata Tuscis aequoribus sacra

  natosque maturosque patres 55

  pertulit Ausonias ad urbes,

  duris ut ilex tonsa bipennibus

  nigrae feraci frondis in Algido,

  per damna, per caedes ab ipso

  ducit opes animumque ferro. 60

  Non hydra secto corpore firmior

  uinci dolentem creuit in Herculem,

  monstrumue submisere Colchi

  maius Echioniaeue Thebae.

  Merses profundo, pulchrior euenit; 65

  luctere, multa proruet integrum

  cum laude uictorem geretque

  proelia coniugibus loquenda.

  Carthagini iam non ego nuntios

  mittam superbos; occidit, occidit 70

  spes omnis et fortuna nostri

  nominis Hasdrubale interempto.

  Nil Claudiae non perficient manus,

  quas et benigno numine Iuppiter

  defendit et curae sagaces 75

  expediunt per acuta belli’.

  V

  Diuis orte bonis, optume Romulae

  custos gentis, abes iam nimium diu;

  maturum reditum pollicitus patrum

  sancto consilio redi.

  Lucem redde tuae, dux bone, patriae; 5

  instar ueris enim uoltus ubi tuus

  adfulsit populo, gratior it dies

  et soles melius nitent.

  Vt mater iuuenem, quem Notus inuido

  flatu Carpathii trans maris aequora 10

  cunctantem spatio longius annuo

  dulci distinet a domo,

  uotis ominibusque et precibus uocat,

  curuo nec faciem litore dimouet,

  sic desideriis icta fedelibus 15

  quaerit patria Caesarem.

  Tutus bos etenim rura perambulat,

  nutrit rura Ceres almaque Faustitas,

  pacatum uolitant per mare nauitae,

  culpari metuit fides, 20

  nullis polluitur casta domus stupris,

  mos et lex maculosum edomuit nefas,

  laudantur simili prole puerperae,

  culpam poena premit comes.

  Quis Parthum paueat, quis gelidum Scythen, 25

  quis Germania quos horrida parturit

  fetus incolumi Caesare? Quis ferae

  bellum curet Hiberiae?

  Condit quisque diem collibus in suis

  et uitem uiduas ducit ad arbores; 30

  hinc ad uina redit laetus et alteris

&
nbsp; te mensis adhibet deum;

  te multa prece, te prosequitur mero

  defuso pateris et Laribus tuum

  miscet numen, uti Graecia Castoris 35

  et magni memor Herculis.

  ‘Longas o utinam, dux bone, ferias

  praestes Hesperiae!’ dicimus integro

  sicco mane die, dicimus uuidi,

  cum sol Oceano subest. 40

  VI

  Diue, quem proles Niobea magnae

  uindicem linguae Tityosque raptor

  sensit et Troiae prope uictor altae

  Pthius Achilles,

  ceteris maior, tibi miles impar, 5

  filius quamuis Thetidis marinae

  Dardanas turris quateret tremenda

  cuspide pugnax.

  Ille mordaci uelut icta ferro

  pinus aut inpulsa cupressus Euro 10

  procidit late posuitque collum in

  puluere Teucro;

  ille non inclusus equo Mineruae

  sacra mentito male feriatos

  troas et laetam Priami choreis 15

  falletet aulam;

  sed palam captis grauis, heu nefas, heu!

  nescios fari pueros Achiuis

  ureret flammis, etiam latentem

  matris in aluo, 20

  ni tuis flexus Venerisque gratae

  uocibus diuom pater adnuisset

  rebus Aeneae potiore ductos

  alite muros.

  Doctor argutae fidicen Thaliae, 25

  Phoebe, qui Xantho lauis amne crinis,

  Dauniae defende decus Camenae,

  leuis Agyieu.

  Spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem

  carminis nomenque dedit poetae. 30

  Virginum primae puerique claris

  patribus orti,

  Deliae tutela deae, fugacis

  lyncas et ceruos cohibentis arcu,

  Lesbium seruate pedem meique 35

  pollicis ictum,

  rite Latonae puerum canentes,

  rite crescentem face Noctilucam,

  prosperam frugum celeremque pronos

  uoluere mensis. 40

  Nupta iam dices: ‘Ego dis amicum,

  saeculo festas referente luces,

  reddidi carmen docilis modorum

  uatis Horati.’

  VII

  Diffugere niues, redeunt iam gramina campis

  arboribus comae;

  mutat terra uices et decrescentia ripas

  flumina praetereunt;

  Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet 5

  ducere nuda chorus.

  Inmortalia ne speres, monet annus et almum

  quae rapit hora diem.

  Frigora mitescunt Zephyris, uer proterit aestas,

  interitura simul 10

  pomifer autumnus fruges effuderit, et mox

  bruma recurrit iners.

  Damna tamen celeres reparant caelestia lunae:

  nos ubi decidimus

  quo pater Aeneas, quo diues Tullus et Ancus, 15

  puluis et umbra sumus.

  Quis scit an adiciant hodiernae crastina summae

  tempora di superi?

  Cuncta manus auidas fugient heredis, amico

  quae dederis animo. 20

  Cum semel occideris et de te splendida Minos

  fecerit arbitria,

  non, Torquate, genus, non te facundia, non te

  restituet pietas;

  infernis neque enim tenebris Diana pudicum 25

  liberat Hippolytum,

  nec Lethaea ualet Theseus abrumpere caro

  uincula Pirithoo.

  VIII

  Donarem pateras grataque commodus,

  Censorine, meis aera sodalibus,

  donarem tripodas, praemia fortium

  Graiorum neque tu pessuma munerum

  ferres, diuite me scilicet artium 5

  quas aut Parrhasius protulit aut Scopas,

  hic saxo, liquidis ille coloribus

  sollers nunc hominem ponere, nunc deum.

  Sed non haec mihi uis, non tibi talium

  res est aut animus deliciarum egens. 10

  Gaudes carminibus; carmina possumus

  donare et pretium dicere muneri.

  Non incisa notis marmora publicis,

  per quae spiritus et uita redit bonis

  post mortem ducibus, non celeres fugae 15

  reiectaeque retrorsum Hannibalis minae,

  non incendia Carthaginis impiae

  eius, qui domita nomen ab Africa

  lucratus rediit, clarius indicant

  laudes quam Calabrae Pierides, neque, 20

  si chartae sileant quod bene feceris,

  mercedem tuleris. Quid foret Iliae

  Mauortisque puer, si taciturnitas

  obstaret meritis inuida Romuli?

  Ereptum Stygiis fluctibus Aeacum 25

  uirtus et fauor et lingua potentium

  uatum diuitibus consecrat insulis.

  Dignum laude uirum Musa uetat mori,

  caelo Musa beat. Sic Iouis interest

  optatis epulis impiger Hercules, 30

  clarum Tyndaridae sidus ab infimis

  quassas eripiunt aequoribus rates,

  ornatus uiridi tempora pampino

  Liber uota bonos ducit ad exitus.

  IX

  Ne forte credas interitura quae

  longe sonantem natus ad Aufidum

  non ante uolgatas per artis

  uerba loquor socianda chordis:

  non, si priores Maeonius tenet 5

  sedes Homerus, Pindaricae latent

  Ceaeque et Alcaei minaces

  Stesichoriue graues Camenae;

  nec siquid olim lusit Anacreon,

  deleuit aetas; spirat adhuc amor 10

  uiuuntque commissi calores

  Aeoliae fidibus puellae.

  Non sola comptos arsit adulteri.

  crines et aurum uestibus inlitum

  mirata regalisque cultus 15

  et comites Helene Lacaena

  primusue Teucer tela Cydonio

  direxit arcu; non semel Ilios

  uexata; non pugnauit ingens

  Idomeneus Sthenelusue solus 20

  dicenda Musis proelia; non ferox

  Hector uel acer Deiphobus grauis

  excepit ictus pro pudicis

  coniugibus puerisque primus.

  Vixere fortes ante Agamemnona 25

  multi; sed omnes inlacrimabiles

  urgentur ignotique longa

  nocte, carent quia uate sacro.

  Paulum sepultae distat inertiae

  celata uirtus. Non ego te meis 30

  chartis inornatum silebo

  totue tuos patiar labores

  impune, Lolli, carpere liuidas

  obliuiones. Est animus tibi

  rerumque prudens et secundis 35

  temporibus dubiisque rectus,

  uindex auarae fraudis et abstinens

  ducentis ad se cuncta pecuniae,

  consulque non unius anni,

  sed quotiens bonus atque fidus 40

  iudex honestum praetulit utili,

  reiecit alto dona nocentium

  uoltu, per obstantis cateruas

  explicuit sua uictor arma.

  Non possidentem multa uocaueris 45

  recte beatum; rectius occupat

  nomen beati, qui deorum

  muneribus sapienter uti

  duramque callet pauperiem pati

  peiusque leto flagitium timet, 50

  non ille pro caris amicis

  aut patria timidus perire.

  X

  O crudelis adhuc et Veneris muneribus potens,

  insperata tuae cum ueniet pluma superbiae

  et, quae nunc umeris inuolitant, deciderint comae,

  nunc et qui color est puniceae flore prior rosae

  mutatus Ligurinum in faciem uerterit hispidam, 5

  dices, heu, quotiens te speculo uideris alterum:

  ‘Quae mens est hodie, cur eadem non puero fuit,

  uel cu
r his animis incolumes non redeunt genae?’

  XI

  Est mihi nonum superantis annum

  plenus Albani cadus, est in horto,

  Phylli, nectendis apium coronis,

  est hederae uis

  multa, qua crinis religata fulges, 5

  ridet argento domus, ara castis

  uincta uerbenis auet immolato

  spargier agno;

  cuncta festinat manus, huc et illuc

  cursitant mixtae pueris puellae, 10

  sordidum flammae trepidant rotantes

  uertice fumum.

  Vt tamen noris quibus aduoceris

  gaudiis, Idus tibi sunt agendae,

  qui dies mensem Veneris marinae 15

  findit Aprilem,

  iure sollemnis mihi sanctiorque

  paene natali proprio, quod ex hac

  luce Maecenas meus affluentis

  ordinat annos. 20

  Telephum, quem tu petis, occupauit

  non tuae sortis iuuenem puella

  diues et lasciua tenetque grata

  compede uinctum.

  Terret ambustus Phaethon auaras 25

  spes et exemplum graue praebet ales

  Pegasus terrenum equitem grauatus

  Bellerophontem,

  semper ut te digna sequare et ultra

  quam licet sperare nefas putando 30

  disparem uites. Age iam, meorum

  finis amorum

  (non enim posthac alia calebo

  femina), condisce modos, amanda

  uoce quos reddas; minuentur atrae 35

  carmine curae.

  XII

  Iam ueris comites, quae mare temperant,

  impellunt animae lintea Thraciae,

  iam nec prata rigent, nec fluuii strepunt

  hiberna niue turgidi.

 

‹ Prev