Sports Romance: Feeling The Heat

by Michelle Roberts

  Hij was niet lachen. "Gevoel beter? ', Begon hij.

  Zijn die bloemen verondersteld om me beter te voelen? Wacht, die misschien niet eens voor mij. Ze knikte en hij liep langzaam voor haar en zat op de tegenovergestelde bank.

  "Katie", begon hij. Toen stopte hij zichzelf.

  Katie maar over haar boek en deed haar best om te kijken naar hem, en toen keek ze naar de bloemen. Toen keek ze naar de kleine snijwonden op zijn armen en een kras op zijn kin. Ze wilde om uit te reiken en raak hem.

  "Dit zijn voor u, door de manier waarop. Het is niet aan de foyer of iets dergelijks. "

  "Hoe gaat het? 'Vroeg ze hem opnieuw bekeek.

  Zijn ogen volgde haar spoor van gezicht en zag ze er naar te kijken de kleine bezuinigingen op hem. "Ik voel me goed," zei hij snel.

  Ze fronste haar wenkbrauwen. "Ik heb niet zien die de andere dag."

  "Laten we gewoon zeggen dat je bezig waren. Maar dit zijn normale sneden. Ik krijg deze veel als ik loop Olive, "zei hij, verwijzend naar zijn hyperactieve husky.

  "Ik gaf je normaal gashes en ik vind het niet leuk."

  "Zoals ik al zei, ik ben in orde. Ik ben bezorgd over jou, dat wel. Hoe gaat het met je?"

  "Ik ben in orde, denk ik. Niets pijnstillers niet kunnen beheren. "

  "Kijk uit voor die. Het is wat de oorzaak van mijn eigen vader en moeder te breken, "grapte hij. Hij zag haar glimlach een beetje. "Er is die glimlach ik graag zien."

  'Wat probeer je te doen, Josh?' Vroeg ze plotseling.

  "Ik ben op zoek naar jou te winnen."

  "Omdat we gingen door iets traumatisch samen? '

  "Laat me raden, je dat ergens gelezen?" Zei Josh.

  Ze knikte. "Ik realiseerde me dat het een spiegel geval van wat er gebeurd is om u een jaar geleden."

  'Je hield mijn hand, en ik die dag nooit vergeten. En dat was de dag dat ik besefte dat ik van je hield. "

  Katie langzaam keek op. "Je houdt van me?"

  "Denk je niet?" Zei hij.

  Ze was stil, haar handen waren nu geklemd. Ze hield van hem. En hij hield van haar. Het was in de cirkel rond. Dat rustige gevoel te veranderen in iets heel luid en echt nu. Hij hield van haar.

  "Het is echt een simpel ja of nee," zei hij, verbaasd over haar zwijgen.

  "Ik dacht er gisteravond. Als je op dezelfde manier zou voelen voor mij, zelfs na dat. Ik weet zeker dat het maakte je dingen te realiseren. "

  Hij knikte. Hel, het maakte hem beseffen veel. "Ik wilde niet dat je gisteren verlaten, maar Kat was er en ik dacht dat je misschien niet leuk vinden als ik daar was ook."

  "Ik wilde niet dat je om te gaan. Niets veranderd, behalve misschien voor het feit dat je nu weet dat ik van je hou. "

  Hij bevond zich glimlachend, zijn gezicht roodheid een beetje. "Man," mompelde hij, onbewust aanraken van zijn nek. Hij keek op en glimlachte naar haar, dat vertederende glimlach die ze kon niet uit de weg te houden. "Wacht, je hebt mijn vraag niet beantwoord. Is het een ja of een nee? '

  "Is het niet voor de hand liggende nog? De manier waarop ik liep daar, niet te willen om je te zien. "

  "Ik was in de war. Ik dacht dat het de hele Denise zaak. "

  "Het was nooit over haar."

  "Toen ik gelijk met je praten in de boekhandel was," Josh vertelde haar.

  Ze keek naar het litteken op zijn wenkbrauw weer, zonder twijfel, zou de nieuwe sneden littekens toe te voegen. "Uw litteken geeft u een duivel kan zorg kijken, 'zei ze, off-topic.

  "Maakt het me kijken handsome- nee, knapper?"

  "Je bent al goed uit."

  "Okay op zoek? 'Deed alsof hij op zoek te kwetsen," je bent geen supermodel jezelf. "

  "Maar je nog steeds denkt ben ik leuk."

  "Ik denk dat je vrij bent."

  'Je flirten met mij?' Grijnsde ze.

  "Ik heb geprobeerd te flirten met je ontelbare keren. Je bent ook echt geen idee of je liefde dom om te spelen. "

  "Ik wil niet dom te noemen."

  "Je bent niet, 'glimlachte hij naar haar," als u was, zou ik zelfs gedacht hebben van het nastreven van je?'

  "Er is dit hele deel waar je denkt ben ik leuk," Katie hem in herinnering. "Zelfs als ik eruit als Kat."

  'Jullie zijn anders, meer dan iedereen zich realiseert. Wacht, heb je Kat vertellen? '

  Ze knikte en legde haar nek tegen een kussen.

  Hij wilde niet al te kijken in het minst verstoord. Net als hij had geweten dat ze zou haar tweeling te vertellen dat in een hartslag. "Hoe ging het?"

  Ze keek hem opzij. "Het ging vrij goed."

  "Door oke?"

  'Ze was cool over het, "zei Katie met een flauwe glimlach," is iets wat ik niet had verwacht was. "

  "En ik houd van Kat nog meer," Josh grijnsde.

  "Josh, wat je vader denken? Wat zal Debbie denken? "

  Hij haalde zijn schouders op. "Ik weet het niet en ik wil niet nu over nadenken. Hij is er nu niet en hij heeft geen invloed op wat we nog voelt voor elkaar. Zoals voor mijn moeder, ze gaat naar Debbie, alle ondersteunend te zijn. "

  Ze knikte, wetende dat er was enige zin om dit. Ze was niet te ontkennen wat haar vader zou kunnen voelen, zou hij opgetogen of teleurgesteld voelen, maar hij hield Josh hoe dan ook, het zou tellen voor iets. Een andere gedachte sloeg haar hoofd.

  Hij verschoof en verhuisde om dichter bij haar te zijn, zat naast haar. Ze wist niet af te stappen. Hij hield haar hand, de goede hand, zonder de verstuiking en zei niets anders, tevreden met de stilte tussen hen, wetende dat ze voelde hetzelfde.

  Een paar minuten aangekruist en Josh keek haar weer.

  "Ik hoop dat we dit niet stil zijn, terwijl we bent dating, Katie."

  Ze lachte. 'God nee, ik denk dat we een heel wat om over te praten. Ik bedoel niet meer lastig silences- ook niet veel onhandigheid. Ik denk dat we kunnen inhalen beter. We hebben geleefd onder hetzelfde dak voor twee jaar en ik denk dat ik minder dan duizend woorden tot u gesproken heeft. "

  "Goed, ik kan niet stil voor lang verblijf," ademde hij met een lach.

  "Ik zal zo gezellig mogelijk te zijn," Katie verzekerde hem.

  Hij kneep haar hand zachtjes. "Ik heb geen spijt van je te kussen die dag, toen het leidde tot dit. Ik wilde gewoon niet het hele deel ongeval. "

  "Je wilde echt om me te kussen dat slecht? '

  "Ja. Je hebt geen idee hoe slecht ik wilde je kussen. Ik wachtte je kussen in dezelfde tijd dat te weten wat ik voelde voor jou begon serieus te krijgen. Je hebt serieus geen idee dat ik was dicht bij chickening uit. Maar ik moest gewoon. Ik moest weten of je in ieder geval voelde iets voor mij. Als je begon te kiss me, wist ik dat ik was niet de enige in. "

  Katie's gezicht werd rood.

  "Waar ben je gisteren? Wanneer u ons links in het ziekenhuis? '

  "Ik liep naar huis. Het was een goede ontspannen wandeling en het gaf me meer tijd om na te denken over hoeveel je voor mij betekende. "

  "We zijn twee heel verschillende mensen."

  "Ik weet. Het geeft me de vastberadenheid om harder te werken voor ons, en ik hoop dat je hetzelfde gevoel. "

  "Zijn we niet een beetje te jong om de ware liefde te belijden, dat wel? '

  'Screw al te jong. Ik had nooit het gevoel dat zeker in mijn hele leven. Toen ik je hand gehouden in de ambulance, wist ik dat ik was in het voor de lange termijn, en kan me niet schelen wat iedereen denkt. "

  'Je zegt het zoals het is zo makkelijk. "

  "Falling in love en een verblijf in de liefde is nooit gemakkelijk, kijk naar onze ouders. Maar ik ben bereid om te werken voor het, koste wat het kost. "

  'Denk je dat dit gaat om een lang en gelukkig voor ons?'

  "Alleen de tijd zal het leren, Katie. En dit duurt twee mensen om het te laten werken. Ik ben niet vragen voor iets groots, zullen we de dingen rustig aan doen. Wat onze tempo is nu, ik ben goed met haar. Ik wachtte voor u voor twee jaar en ik vond het helemaal niet erg. "

  Josh keek naar Katie en glimlachte naar haar, zijn warme ogen smelten in de hare. Ze hoefde niet om iets te zeggen voor hem te weten dat ze zo ernstig over hem was toen hij serieus over h
aar was. Hij voelde dat hij nodig had om iets, iets om de deal af te dichten zeggen.

  "Het kostte me minder dan een adem uit te vinden ik echt leuk vond, en het kostte me minder dan een hartslag om te weten dat ik niet wil je verliest," Josh begon, "en ik hoop dat je mijn oprechtheid acceptabel vinden . Ik hou van je, Katie Hunter, en ik zal niets beloven gek, maar ik wil gewoon dat je weet dat ik zal doen wat ik kan om je gelukkig maken. En als ik je huilen, ik geef u toestemming om me te schoppen waar het het meest pijn doet. "

  Katie lachte. "Sluit en kus me, wil je? '

  En Josh leunde in om haar de liefste kus die ze ooit had te geven.

  EINDE

  Bonus Book # 2

  Feeling The Burn

  Hoofdstuk een

  "Absoluut niet." Kirsten gaf Katrina een strenge verblinding. "Ik doe het niet."

  Katrina's bruine ogen, dezelfde als Kirsten verbreed. Ze tuitte haar lippen. "Alsjeblieft! Alsjeblieft! Wat als we niet gaan en het is de reden dat we nooit krijgen opgepikt door een label? "

  Kirsten legde haar hand op haar heup en schudde haar hoofd. "Je kunt hier krijgen ondertekend, Kat. Het is niet alsof we leven in een musical vacuüm. "

  "Maar Londen, sis! 'Haar ogen fonkelden. "We konden krijgen ondertekend in SoHo opnamestudio en breng de zomers daar. Ik zou je dan vliegen en u kennismaken met alle leuke Britse kunstenaar jongens die ik ken. "

  Kirsten zuchtte, zitten op chaise van haar zus en ontspannen terug naar het. "Het zou nooit werken, Kat. Ik weet niets over de sportgeneeskunde weten. Ik weet niets over medicijnen of sport in het algemeen te leren kennen. Ik zal worden gevangen in een paar seconden. "

  Katrina zat naast haar zus en vouwde haar handen in haar eigen land. "Er zijn maar twee klanten deze week. Ik zal u door hun verwondingen en het behandelplan zo grondig dat u up and running in een mum van tijd zal zijn. Eerlijk gezegd, het is niet zo moeilijk. "

  Kirsten snoof. "Zegt het meisje dat acht jaar op school."

  "Maar je hoeft niets te complex te doen! Een massage hier, een oefening of twee is er, het is echt niet zo moeilijk. "

  Kirsten bezorgd op haar onderlip. "Maar ze zullen erachter te komen dat ik je niet."

  Katrina schudde haar hoofd. "Geen van de mensen daar weet dat ik een tweeling. Als iemand vraagt, kun je gewoon zeggen dat je een slechte week. Ik ga in en doe damage control nadat ik terug ben. "

  Kirsten was nog niet overtuigd. Het was een slecht plan. Ze wilde Katrina te helpen. Ze wilde altijd om daar te zijn voor haar zus. Het probleem was dat deze keer Kat te veel van haar vroeg. Alle omdat ze niet wilde haar contract te verliezen, terwijl ze maakte een vuist weg reis naar Londen voor een Battle of the Bands.

  Als Katrina's band gezogen, zou Kirsten haar hebben verteld om gewoon de strijd sloot. Maar haar band was eigenlijk heel goed, en ze zou waarschijnlijk te maken vrij ver. Dat was het slechtste deel. Als Kirsten dit niet voor haar zus deed, zou ze ofwel missen de kans van je leven of verliest haar baan. Ondertussen was het niet graag Kirsten had een baan die ze nodig had scherp voor te blijven. Ze had onlangs ontslagen, en woonde met haar zus, terwijl ze dingen uitgezocht.

  "Ik betaal je twee grootse, 'bood Katrina. "Dat is een enorme hoeveelheid geld voor een week de moeite waard van half werk."

  Kirsten overdacht het aanbod in haar hoofd. Dat was een verschrikkelijk veel geld voor iemand die geen loonstrookje had gehad in meer dan twee weken. En wie wist toen haar volgende zou zijn, hoe dan ook. Het begon te lijken Katrina's half witted plan van misschien wel profiteren beiden.

  Ga figuur.

  "Fijn," zei Kirsten, zuchtend. "Ik doe het. Maar je me nu betalen. En je gaat echt grondig in het onderwijzen van me wat ik bedoeld om te doen te zijn. Kan geen van deze half-assed bullcrap die mij wilt laten afsnijden van het gevoel van iemand te hebben is terug, omdat ik niet weet waar te drukken. "

  "Eerlijk genoeg."

  Katrina ging naar haar salontafel en pakte een paar bestanden. Ze gaf ze aan Kirsten, die begon te sorteren door hen. "Dit zijn de jongens Ik ben verantwoordelijk voor deze week? '

  Katrina knikte.

  Kirsten leek meer op de voet. De eerste was een grote, gespierde man genaamd Larry. Hij was een linebacker. Hij werd genoemd als zijnde zes-mond-vijf en 240 pond. Ze keek naar Katrina. "Deze man zou me vermoorden."

  Ze lachte. "Larry is een lieverd, 'zei ze. "Maak je geen zorgen over hem."

  Kirsten pakte het volgende bestand. Brad Pritchard, de quarterback. Hij was iets minder gigantisch op 6'2 "en 225 pond. Nog steeds niet het soort man ze wilde te knoeien met. Of liegen.

  "En Brad? 'Vroeg ze. 'Is hij een lieverd ook? "

  Katrina probeerde een grijns te verbergen. "Hij is eh ... hij is een interessant karakter. Niet zo vriendelijk als misschien wel de rest van het team, maar zijn verwondingen zijn vrij eenvoudig, zodat u waarschijnlijk moet hem minder te zien. "

  Kirsten maakte een mentale notitie extra aardig tegen hem te zijn. Het laatste wat ze nodig had was met haar kap geblazen, omdat ze haar zenuwen onder druk verloren en gemorst de bonen.

  "Heb je zelf foto's van hen ergens? Dus heb ik ze niet in de war te krijgen? "

  Katrina zetten haar vinger en griste haar telefoon uit de salontafel, het intypen van een paar dingen en vegen op het scherm. Ze stak de telefoon in de richting van Kirsten. Op het was een foto van een grote kale man met een gemiddelde op zoek gezicht en armen zo dik als stalen balken.

  "Ik neem aan dat Larry", aldus Kirsten.

  Katrina lachte. "Bingo." Ze trok de telefoon terug en voerde een andere actie, dan duwde hem weer naar haar zus.

  Kirsten hapte naar adem. "Holy shit, 'zei ze. "Hoe moet ik om te werken met dat?"

  Op Katrina's telefoon was een beeld van de heetste man die Kirsten ooit had gezien. Hij had donker haar en doordringende blauwe ogen, met een kaaklijn die zag eruit alsof het werd gebeeldhouwd uit marmer. Zijn haar werd verstoord in de foto, alsof hij zojuist had genomen van zijn helm. Hij had een vastberaden blik op zijn gezicht die ervoor zorgde dat Kirsten aan melty voelen bij de gedachte dat het ontvangende einde van een blik als dat.

  "Echt?" Vroeg Katrina, terugtrekken van de telefoon en kijken naar het. "Ik bedoel, hij is warm, ja. Ik denk niet dat hij de aarde-shatteringly hot. "

  Kirsten schudde haar hoofd. "Er is niet een persoon op aarde die goed uit. Ik kan het niet doen. "

  "Wat?"

  Kirsten schoot omhoog van de bank en deinsde achteruit. "Je hebt me gezien rond hete jongens, Katrina! Je weet hoe ik krijg. "

  Katrina volgde haar. 'Maar je bent niet je-je hebt me! Vergeet niet dat ik nooit zou dateren of slapen met een van deze jongens. Denk niet van hen als dat. Denk maar aan hen als tv's die moeten de vaststelling. "

  "Maar wat als de TV is zo storend dat ik een hamer door zijn scherm?"

  Katrina gaf haar zus een onbeleefd grijns. "Echt, Kirsten? Je bent zo goed met mensen, en het is gewoon een paar dagen. Het is geen big deal als je raar bent. Als ik terug zal ik ze vertellen dat ik had een zwangerschap schrikken of iets dergelijks. "

  Kirsten kreunde. "Ik kan niet geloven dat ik akkoord te gaan met dit. 'Ze tikte haar hoofd achterover en zuchtte. "Dit gaat vreselijk te gaan."

  "Het is niet alsof je iets anders te doen heb," Katrina berispte.

  "Bedankt voor de herinnering."

  Katrina stapte over naar haar zus en wreef haar handen op de toppen van haar armen. "Je helpt me achtervolgen mijn droom, sis. En je maakt een nette winst. Het is de ultieme win-win situatie. "

  Kirsten heeft ervoor gekozen om te vermelden dat er een enorm potentieel voor het naar uitgegroeid tot een lose-lose in het knipperen van een oog. In plaats daarvan, glimlachte ze botweg naar haar zus en vertelde haar om aan de slag leerde haar hoe je een sport-fysiotherapeut.

  Het was mogelijk om dat te doen in drie dagen, toch?

  Hoofdstuk twee

  Brad was een slechte dag. Om de zaken nog erger te maken, het was de meest stereotiepe soort slechte dag dat een persoon zou kunnen hebben. Hij had koffie gemorst op zijn shirt in de ochtend, laat voor een vergadering geweest,
en toen werd lastiggevallen op straat door een bos van meisjes die te jong dus flirterig te zijn waren.

  Nu voor het ergste. De ultieme bekroning van alle slechte dagen-zijn fysio afspraak. Hij had zijn coach vertelde dat hij niet nodig had. Zijn schouder gaf hem alleen maar verdriet elke keer in een tijdje nu, en hoe dan ook de stress van het moeten zien Katrina waarschijnlijk verergerd is meer. Maar Coach zou het niet horen. Hij vertelde dat hij zijn spullen bij elkaar te krijgen en te houden zijn schouder in topconditie.

  Dus hij was naar haar kleine kantoor met uitzicht op Brittany Park, wachtend op het volgende uur van zijn leven te komen en gaan. Katrina was vrij nieuw op de scène, maar Coach dachten dat ze was verdomme knieën van de bij. Ze had een aantal deskundige kinesiologist als haar mentor en was co-auteur van wat momenteel was de toonaangevende studie over verwondingen vergelijkbaar zijn. Ze was ook een pijn in zijn kont.

  Brad en Katrina had nooit langs gekregen. Brad was een man die passie en gedrevenheid gewaardeerd, en Katrina min of meer leek te hebben gleed in haar rol en vonden het genoeg om aan te blijven. Maar hij, blijkbaar, was de enige die er zo over dacht.

  Voor de eerste keer ooit, Katrina hem niet laten wachten. Ze stapte in de wachtkamer op precies 04:00, met een klembord en kijken over hem appraisingly.