Delphi Complete Works of Sophocles
Page 92
[ ca. 12 ll. ]ασκοντα τῇ ‘μῇ μωρίᾳ
[ ca. 11 ll. ο]ὐδέν, ἀλλὰ παιδιᾶς χάριν.
355 [ ca. 12 ll. ]νεισεμ’ εὐδίαν ἔχων
[ ca. 12 ll. ]μ’ ἤ τι κερδαίνειν δοκεῖς
[ ca. 12 ll. ]χαζε καὶ τέρπου φρένα·
[ ca. 11 ll. ]ντα τοῦ Διὸς σαφεῖ λόγῳ
[ ca. 11 ll. ]ων ἐν νέῳ νέον λόγον·
360 [ ca. 11 ll. ] π̣ρὸς πατρὸς κλέπτης ἔφυ
[ ca. 11 ll. μ]ήτρωσιν ἡ κλοπὴ κρατεῖ.
[ ca. 10 ll. ]ις ἐστι, τὸν κλέπτην σκόπει
[ ca. 7 ll. ].α̣ρπον τοῦδε δ’ οὑπανᾷ†δόμος
[...]ει γένος πρόσαπτε τὴν πονηρίαν
365 [...]. ὅντιν’ ἥκει· τῷδε δ’ οὐχ οὕτω πρέπει.
ἀ[λλ’] αἰὲν εἶ σὺ παῖς· νέος γὰρ ὢν ἀνὴρ
π[ώγ]ωνι θάλλων ὡς τράγος κνήκῳ χλιδᾷς·
παύ̣ου τὸ̣ λεῖον φαλακρὸν ἡδονῇ πιτνάς.
[ο]ὐκ ἐκ θε̣ῶ̣ν τὰ μ̣ῶ̣ρ̣α καὶ̣ γέλοια χρὴ
370 [χ]ανόντα κλαίειν ὕστερ’, ὡς ἐγὼ γελῶ.
‹ΧΟ.› στρέφου λυγίζου τε μύθοις, ὁποίαν θέλεις ἀντ.
βάξιν εὕρισκ’ ἀπόψηκτον· οὐ
γάρ με ταῦτα πείσεις,
‹ὅ›πως τὸ χρῆμ’ οὗτος εἰργασμένος
375 ῥινοκόλλητον ἄλλων ἔκ̣α̣ρ̣-
ψεν βοῶν που δοράσ̣ [γ’ ἢ] ‘πὸ τῶν Λοξίου.
[μ]ή με τᾶ[σδ’ ἐ]ξ ὁδοῦ βίβαζε·
[
δ̣ηγ̣υνη̣[
380μ̣ανιων .[
ὦ παμπονη[ρ
[.].ᾳ τάχ’ ὀργα[
[τ]ἀ̣λη̣θὲς εἰ.[
[..]ο̣υσ̣ γαρ[
385 [ὁ] π̣αῖς κλο[π
[..]τοι πονη[
[κ]ακῶς ἀκου[
[ε]ἰ δ’ ἔστ’ ἀλη[θ
[ο]ὐ̣ μ̣ὴ ταδ’ [
390 ‹ΧΟ.› [
‹ΚΥ.› τ̣[
‹ΧΟ.› ι̣[
‹ΚΥ.› .[
‹ΧΟ.› [
395 ‹ΚΥ.› δ̣[
‹ΧΟ.› ..[...]...[
‹ΚΥ.› π̣ο̣λ̣λαὶ βόες νέμουσι τ[
‹ΧΟ.› π[λ]ε̣ί̣ους δέ γ’ ἤδη νῦν [
‹ΚΥ.› τ[ί]ς, ὦ πόνηρ’, ἔχει; τί πλε̣[
400 ‹ΧΟ.› ὁ π̣α̣ῖ̣ς ὃς ἔνδον ἐστὶν ἐγκεκλη[ιμένος.
‹ΚΥ.› [τὸ]ν παῖδα παῦσαι τοῦ Διὸς [
‹ΧΟ.› π[α]ύοιμ[‘ ἄ]ν [, εἰ] τὰς βοῦς τις ε[
‹ΚΥ.› ἤδ̣η με πνίγεις καὶ σὺ χα[ἰ βόες σέθεν.
‹ΧΟ.› [...]λεισε..[...]υ[. ἐ]ξελαυν̣[
405 desunt versus tres, ut vid.
435 .υ...[
ἄγ’ εἷα νυ̣[ν
μυχῷ σκ[
πα̣ν̣’[
[
440 [
[
α̣[
ἰοὺ ἰοὺ [
ἥν τ’ ἔφησ̣ .[
445 οὗτος οὐ φ[
ωλ̣[
ιωλ̣[
ὦ Λοξία, δε[
καὶ παρη[
450 τῶν [β]οῶ[ν
ΑΠΟΛΛΩΝ· [.]νυ.[
ε[..]ει[
βο̣[
οπο[
455 πρ[.]φ̣[
μισθον̣ [
ἐλευθερο̣[
τὸν ἐγ̣[
...
[ ].[
[]ο̣ν̣· ὄ[
[].[
...
...
[]ν̣αλ̣[
[]ελα.[
[ ]ε̣ι [
...
...
]εδ[
]σσᾳ[
...
...
].[
]ο[
...
...
].λ̣π̣[.].[
]ι..[
...
...
]ο[
]ά̣ι̣[
...
...
[ ]ω̣[
[].ο[
...
...
]π̣[
]τ̣[
...
...
]υ̣.[
...
...
]υτικ[
]..ν̣[
...
...
]..[
]υσ̣[
].[
...
...
[]ατ̣ο̣[
[ ].[
...
...
[]ι̣ομ̣[
[ ]σ̣ε.[
...
...
]ο̣[
].[
...
...
]ατ̣[
].[
...
...
].ν̣[
]ω̣[
...
...
]σ̣.[
...
...
[ ]α̣μ̣[
[ ].ων[
[]σ̣σ̣υ̣.[
...
...
[]ν βοω[
[ ]ανε̣ξ̣[
[]στιτο[
[ ]τ̣α̣σ̣[
...
...
]
]
]
].υν[
5 ].ε·
]αι
...
...
[ ]..[.].[
[ ]ρ̣υε̣ι̣[
[]ο̣νθο[
[]η̣λ̣λ̣[
[]...[
...
]βωνα[.].[
]πονήσα̣[
...
]πό[
]σα[
...
...
]υ̣κεχ[
]ιμαζ[
]ξυνα[
]χμον[
...
...
]. αξ[
]λιθι̣[
]στρ[
]μ̣ηπ̣[
] Ϡ [
...
] βραβευμ[
...
[].ι̣ανει φρασ̣[
[ ]ρ’ ακ̣[..].[
...
...
[]δ[.].[
[]τοιο[
[ ]κτ[
...
...
]φ[
]παια[
]εσ̣τι̣[
...
...
[]
[]αρου[
[ ]ονα̣[
[]λ̣ε̣ι
[ ˉ]ν
[ ]
[ ]
...
...
]
]ρο̣τ[
]ρια[
]ευθυ̣[
]α̣τω̣[
...
[ ].
[]φλεβο̣[
[]
[ ]μη[
>
...
...
[ ]
[ ]
[]ατον
[ ]ς
[ ]
[ ]ελεας
[]
[ ]ν̣αν̣
...
...
[ ]ρ̣α[
[ ]
[ ]ο̣υθα.ο̣[
[]
[ ]
...
...
[ ]επ̣[
[]ιδια[
[ ]
[ ]
[ ]
...
...
[ ]οι̣
[ ]ταχα̣[
[ ]ι
[]δεμο[
[ ]ονη
...
...
[]ατημε[
[].υνιου β[
[ ]μη φυ[
[]̣.’.[
...
...
[ ]...[
[ ]ρ̣ ὁ κτειν̣[
[]α· τισιμο[
[]· οὐδ’ ὁ .[
...
ῥικνοῦσθαι
(Mercurius) βοόκλεψ
ΙΩΝ
ἐσθλοῦ πρὸς ἀνδρὸς πάντα γενναίως φέρειν
ἐν Διὸς κήποις ἀροῦσθαι μόνον εὐδαίμονας ὄλβους
κείμενος μὲν() βουστάδας αὐλὰς ‹χερσεύει›
ἀξέστους
ΚΑΜΙΚΟΙ
ὄρνιθος ἦλθ’ ἐπώνυμος
πέρδικος ἐν κλεινοῖς Ἀθηναίων πάγοις
ἁλίας στραβήλου τῆσδε, τέκνον, εἴ τινα
δυναίμεθ’ εὑρεῖν
τὴν οὔτις ᾔδειν ἐκ θεοῦ κεκρυμμένην
πιστοί με κωχεύουσιν ἐν φορᾷ δέμας
ΚΕΡΒΕΡΟΣ
ἀλλ’ οἱ θανόντες ψυχαγωγοῦνται μόνοι
ΚΗΔΑΛΙΩΝ ΣΑΤΥΡΙΚΟΣ
καὶ δή τι καὶ παρεῖκα τῶν ἀρτυμάτων
ὑπὸ τοῦ δέατος
μαστιγίαι, κέντρωνες, ἀλλοτριοφάγοι
τοῖς μὲν λόγοις τοῖς σοῖσιν οὐ τεκμαίρομαι,
οὐ μᾶλλον ἢ ‹’ν› λευκῷ λίθῳ λευκῇ στάθμῃ
ὅ τι ἄν τι γίνηται†τὰ πάντ’ ὄνου σκιά
αὐτοκτίστους δόμους
τερθρία πνοή
ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ
τὸν δὲ ἀνταῖον περιδινέοντα οὐχ ὁρᾶτε
ΚΟΛΧΙΔΕΣ
ἀπῇξε πέμφιξ Ἰονίου πέλας πόρου
κἂν ἐθαύμασας
τηλέσκοπον πέμφιγα χρυσέαν ἰδών
ἦ φῂς ὑπομνὺς ἀνθυπουργῆσαι χάριν;
ὑμεῖς μὲν οὐκ ἄρ’ ᾖστε τὸν Προμηθέα
ΑΙΗΤΗΣ· ἦ βλαστὸς οὐκ ἔβλαστεν οὑπιχώριος;
ΑΓΓΕΛΟΣ· καὶ κάρτα· φρίξας γ’ εὐλόφῳ σφηκώματι
χαλκηλάτοις ὅπλοισι μητρὸς ἐξέδυ
ἔχοντας εὐζώνους
ἔστασαν ἱματίων ἐπιζώστρας
Ganymedes μηροῖς ὑπαίθων τὴν Διὸς τυραννίδα
καλὸν φρονεῖν τὸν θνητὸν ἀνθρώποις ἴσα
ἐπαλλαχθεῖσα
κυνάρα
νεοσφαδᾴστων
ΚΡΕΟΥΣΑ
ταῦτ’ ἐστὶν ἄλγιστ’, ἢν παρὸν θέσθαι καλῶς
αὐτός τις αὑτῷ τὴν βλάβην προσθῇ φέρων
ὅστις δὲ τόλμῃ πρὸς τὸ δεινὸν ἔρχεται,
ὀρθὴ μὲν ἡ γλῶσσ’ ἐστίν, ἀσφαλὴς δ’ ὁ νοῦς
καλὸν μὲν οὖν οὐκ ἔστι τὰ ψευδῆ λέγειν·
ὅτῳ δ’ ὄλεθρον δεινὸν ἁλήθει’ ἄγει,
συγγνωστὸν εἰπεῖν ἐστι καὶ τὸ μὴ καλόν
ΧΟ. οὔτε γὰρ γάμον, ὦ φίλαι,
οὔτ’ ἂν ὄλβον ἔκμετρον
ἔνδον εὐξαίμαν ἔχειν·
φθονεραὶ γὰρ ὁδοί
καὶ μή τι θαυμάσῃς με τοῦ κέρδους, ἄναξ,
ὧδ’ ἀντέχεσθαι. καὶ γὰρ οἳ μακρὸν βίον
θνητῶν ἔχουσι, τοῦ γε κερδαίνειν ὅμως
ἀπρὶξ ἔχονται, κἄστι πρὸς τὰ χρήματα
eθνητοῖσι τἆλλα δεύτερ’. εἰσὶ δ’ οἵτινες
αἰνοῦσιν ἄνοσον ἄνδρ’· ἐμοὶ δ’ οὐδεὶς δοκεῖ
εἶναι πένης ὢν ἄνοσος, ἀλλ’ ἀεὶ νοσεῖν
τί δ’, ὦ γεραιέ; τίς σ’ ἀναπτεροῖ φόβος;
κάλλιστόν ἐστι τοὔνδικον πεφυκέναι,
λῷστον δὲ τὸ ζῆν ἄνοσον, ἥδιστον δ’ ὅτῳ
πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ’ ἡμέραν
ἄπελθ’, ἄπελθε, παῖ· τάδ’ οὐκ ἀκουστά σοι
ἀνέκτημαι
ἰσοθάνατον
ΚΡΗΤΕΣ
ΚΡΙΣΙΣ ΣΑΤΥΡΙΚΗ
καὶ δὴ φάρει τῷδ’ ὡς ἐμῷ καλύπτομαι
ΚΩΜΟΣ
ΚΩΦΟΙ ΣΑΤΥΡΟΙ
ˉ κυλισθεὶς ὥς τις ὄνος ἰσόσπριος
Φρύγες (sc. Dactyli Idaei)
ΛΑΚΑΙΝΑΙ
στενὴν δ’ ἔδυμεν ψαλίδα κοὐκ ἀβόρβορον
θεοὶ γὰρ οὔποτ’, εἴ τι χρὴ βροτὸν λέγειν,
ἄρξασι Φρυξὶ τὴν κατ’ Ἀργείους ὕβριν
ξυναινέσονται· ταῦτα μὴ μάχου βίᾳ
ἐν ᾗ παύσετ’ ἀμερῶν μόχθων καὶ δανοτῆτος†
ἀνηλόκισμαι
ΛΑΟΚΟΩΝ
λάμπει δ’ ἀγυιεὺς βωμὸς ἀτμίζων πυρὶ
σμύρνης σταλαγμούς, βαρβάρους εὐοσμίας
Πόσειδον, ὃς Αἰγαίου νέμεις
πρῶνας ἢ γλαυκᾶς μέδεις εὐανέμου
λίμνας ἐφ’ ὑψηλαῖς σπιλάδεσσι στομάτων†
ΑΓΓΕΛΟΣ· νῦν δ’ ἐν πύλαισιν Αἰνέας ὁ τῆς θεοῦ
πάρεστ’, ἐπ’ ὤμων πατέρ’ ἔχων κεραυνίου
νώτου καταστάζοντα βύσσινον φάρος,
κύκλῳ δὲ πᾶσαν οἰκετῶν παμπληθίαν·
συνοπάζεται δὲ πλῆθός οἱ πόσον δοκεῖς,
οἳ τῆσδ’ ἐρῶσι τῆς ἀποικίας Φρυγῶν
πόνου μεταλλαχθέντος οἱ πόνοι γλυκεῖς
μόχθου γὰρ οὐδεὶς τοῦ παρελθόντος λόγος
καταρράκτης (de aquila dictum)
&n
bsp; ΛΑΡΙΣΑΙΟΙ
πολὺν δ’ ἀγῶνα πάγξενον κηρύσσεται (sc. Acrisius),
χαλκηλάτους λέβητας ἐκτιθεὶς φέρειν
καὶ κοῖλα χρυσόκολλα καὶ πανάργυρα
ἐκπώματ’, εἰς ἀριθμὸν ἑξήκοντα δίς
Λάρισα μήτηρ προσγόνων Πελασγιδᾶν
καί μοι τρίτον ῥίπτοντι Δωτιεὺς ἀνὴρ
ἀγχοῦ προσῆψεν Ἔλατος ἐν δισκήματι
μηδὲ τῷ τεθνηκότι
τὸν ζῶντ’ ἐπαρκεῖν αὐτὸν ὡς θανούμενον
ὡς καὶ τύραννι πὰς ἐγγίζεται†φυγεῖν
Κρανειάτης
ΛΗΜΝΙΑΙ
ὦ Λῆμνε Χρύσης τ’ ἀγχιτέρμονες πάγοι
πάντας Σοφοκλῆς ἐν ταῖς Λημνιάσι τῷ δράματι καταλέγει τοὺς εἰς τὸ Ἀργῷον
εἰσελθόντας σκάφος, καὶ ὁ Αἰσχύλος ἐν Καβείροις (fr. 47 M.)
Φερητίδης τ’ Ἄδμητος ἠδ’ ὁ Δωτιεὺς
Λαπίθης Κόρωνος
ἄπλατον ἀξύμβλητον ἐξεθρεψάμην
ταχὺ δ’ αὐτὸ δείξει τοὖργον, ὡς ἐγώ, σαφῶς
ἀσάλπικτον ὥραν
ΜΑΝΤΕΙΣ Η ΠΟΛΥΙΔΟΣ
ΠΟΛΥΙΔΟΣ· ὦ φ[........]ν ἡλί̣ου .[
ὥς [.....]...ν̣ τέρψιν [
ν̣ῦν [.]. σκοπ̣οῦμαι χώ.[
ὡς ἄσμενός σ’ ἐσεῖδον̣ .[
οὐ γὰ̣[ρ π]α̣τὴρ ἐσεῖδε π[
[.....].θ....[.].σ[
[.......].α̣..[
[.......]εγ̣ω̣[
[........]̣σ’ [
10 [.........].ω[.]η̣σ̣.[
[........]..ς· γη.[
[........]ο̣.[ ]̣π̣.[
ὁρῶ πρόχειρον Πολυΐδου τοῦ μάντεως
οὐκ ἔστιν εἰ μὴ Πολυΐδῳ τῷ Κοιράνου
Ξάνθας Φαμενὸς ‹καὶ› Τειρεσίου παῖς
ψυχῆς ἀνοῖξαι τὴν κεκλῃμένην πύλην
τὰς μαλλοδέτας κύστεις
πρῶτον μὲν ὄψῃ λευκὸν ἀνθοῦντα στάχυν,