Delphi Complete Works of Sophocles
Page 93
ἔπειτα φοινίξαντα γογγύλον μόρον,
ἔπειτα†γῆρας λαμβάνει σφ’ Αἰγύπτιον
(de avibus quibusdam)
τοὺς γλαμυροὺς κατὰ φορβάν
οὔτοι ποθ’ ἥξει†τῶν ἄκρων ἄνευ πόνου
ἦν μὲν γὰρ οἰὸς μαλλός, ἦν δ’ ἀπ’ ἀμπέλου
σπονδή τε καὶ ῥὰξ εὖ τεθησαυρισμένη·
ἐνῆν δὲ παγκάρπεια συμμιγὴς ὀλαῖς
λίπος τ’ ἐλαίας καὶ τὸ ποικιλώτατον
5 ξουθῆς μελίσσης κηρόπλαστον ὄργανον
ὁ πρόσθεν ἐλθὼν ἦν ἀραῖός μοι νέκυς
δεῖμα προσπέοντα†ἀνταίας θεοῦ
ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ
συὸς μέγιστον χρῆμ’ ἐπ’ Οἰνέως γύαις
ἀνῆκε Λητοῦς παῖς ἑκηβόλος θεά
στεφάνοισι κρᾶτα καταμπυκοῖς
ἰξοφόρους δρύας
κυάμῳ πατρίῳ
ἀντίβοιον
ὀπισαμβώ
ΜΕΜΝΩΝ
ΜΗΔΕΙΑ
ΜΙΝΩΣ
οὐκ ἔστι τοῖς μὴ δρῶσι σύμμαχος τύχη
ΜΟΥΣΑΙ
ψαλίδας, τιάρας καὶ σισυρνώδη στολήν
ἄβολον ἵππον
ΜΥΚΗΝΑΙΑΙ vide ΑΤΡΕΥΣ
ΜΥΣΟΙ
ὡς τοῖς κακῶς πράσσουσιν ἡδὺ καὶ βραχὺν
χρόνον λαθέσθαι τῶν παρεστώτων κακῶν
ἄμοχθος γὰρ οὐδείς· ὁ δ’ ἥκιστ’ ἔχων
μακάρτατος
Ἀσία μὲν ἡ σύμπασα κλῄζεται, ξένε,
πόλις δὲ Μυσῶν Μυσία προσήγορος
πολὺς δὲ Φρὺξ τρίγωνος ἀντίσπαστά τε
Λυδῆς ἐφυμνεῖ πηκτίδος συγχορδία
ἀφθίτους γνώμας
ἀπόβαθρα (vel ἀποβάθρα)
ἀποδρύφει
ἀπύρου
ἀστραφής
ΜΩΜΟΣ ΣΑΤΥΡΙΚΟΣ
ἄμφιον
ἀναστῦψαι
ἄνθρῳσκε
ἀποσκόλυπτε
ἅρπην
ΝΑΙ(Α)ΔΕΣ
ΝΑΥΠΛΙΟΣ ΚΑΤΑΠΛΕΩΝ et ΝΑΥΠΛΙΟΣ ΠΥΡΚΑΕΥΣ
Ζεῦ παυσίλυπε καὶ Διὸς σωτηρίου
σπονδὴ τρίτου κρατῆρος
ἀλλ’ ἀσπιδίτην ὄντα καὶ πεφραγμένον
ὡς ἀσπιδοῦχος ἢ Σκύθης τοξεύμασιν;
ἐπίκοτα
καὶ πεσσὰ πεντέγραμμα καὶ κύβων βολαί
ναύκληρον πλάτην
κάτω κρέμανται, σπίζα τὼς ἐν ἕρκεσιν
ΝΑΥΠΛΙΟΣ· οὗτος δ’ ἐφηῦρε τεῖχος Ἀργείων στρατῷ,
σταθμῶν, ἀριθμῶν καὶ μέτρων εὑρήματα
τάξεις τε ταύτας οὐράνιά τε σήματα.
κἀκεῖν’ ἔτευξε πρῶτος, ἐξ ἑνὸς δέκα
κἀκ τῶν δέκ’ αὖθις ηὗρε πεντηκοντάδας
ὃς χίλι(α) εὐθὺς ὃς†στρατοῦ φρυκτωρίαν
ἔδειξε κἀνέφηνεν οὐ δεδειγμένα.
ἐφηῦρε δ’ ἄστρων μέτρα καὶ περιστροφάς,
ὕπνου φυλάξει(ς) (στι)θόα†σημαντήρια
jνεῶν τε ποιμαντῆρσιν ἐνθαλασσίοις
ἄρκτου στροφάς τε καὶ κυνὸς ψυχρὰν δύσιν
ἐπεύχομαι δὲ νυκτὶ τῇ κατουλάδι
τῷ γὰρ κακῶς πράσσοντι μυρία μία
νύξ ἐστιν, εὖ παθόντα δ’ ἡμέρα φθάνει
πάγας ὑποπύρους
ἀνόρεος πόλεμος
νυμφικὸν Ἐλύμνιον
ὁλκία (πηδάλια)
ΝΑΥΣΙΚΑΑ Η ΠΛΥΝΤΡΙΑΙ
πέπλους τε νῆσαι λινογενεῖς τ’ ἐπενδύτας
ὄχημά μοι
ἐπᾶραν ἡσύχως ἀναρροιβδεῖ πάλιν
λαμπήνη
ΝΕΑΝΙΣΚΟΙ
ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
ΝΙΟΒΗ
...
[ ]ε̣[
[ ].[
[ ]ο̣υσα̣. α̣ιδος ἠχώ.
‹ΑΠΟΛΛΩΝ·› ὁρ]ᾷς ἐκείνην τὴν φο̣βουμένην ἔσω,
5 τ]ὴ̣ν ἐν πιθῶνι κἀπὶ̣ κυψέλαις κρυφῇ
μό]νην κ̣αταπτήσσουσαν; ο[ὐ] τ̣ενεῖς ταχὺν
ἰὸ]ν κατ’ αὐτὴν πρὶν κεκρυμμ̣ένην λαθεῖν;
‹ΧΟ.› ἀπαπαπαῖ ἐέ.
βραχύ τι τοὐν̣ μέσῳ διοίσει γονᾶς
10 μόρος ἀπ’ ἀρ[ς]ένω̣[ν ἀδα]μάτοις κόραις.
ἐπὶ μέγα τόδ̣ε φλ[ύει κα]κόν
...
[ ]..[
[ ].[.].[...]ε.ε̣μανιαδ[
ˉ ].α Φοίβου τῆς θ’ ὁμο̣σπόρο[υ ˘ˉ
] ἐ̣ξελαύνεις δωμάτων τ[ˉ˘ˉ
5 ]αστοχίζῃ π̣λευρὸν εἰσε.[ˉ˘ˉ
ˉ˘ ]...α̣ τὴν πολύστονον.[˘ˉ
ˉ ]εκεῖσε τῇδ’ ἐπουρίσω πόδα
[ ]..δ̣ε̣ μυχαλὰ Τάρταρα τε̣[
[ π]ο̣ῖ πόδα καταπτήξω;
10 ˉ˘ˉ ]α̣ λ̣ί̣σσομαι, δέσποιν(α)[(˘)ˉ
ˉ˘ˉ ]α̣ι τό̣ξ̣[α] μηδέ̣ μ̣ε̣ κ̣τα[ν -
ˉ˘ˉˉ˘ αθ]λ̣ία κόρ̣η
[ ].μα̣στ[
[ ]...ν χόλ[
15 [ ]π̣αροιθετ[
[ ].δωσω.[
[ ].νε[..]..[
...
...
[ ]..[...].[
[ἵ]π̣πων [
[.]σ̣ γὰρ .[
[.]πισκ.[
5 [.].μαλ̣λο.[
[.]ελεαι̣ χ̣[
[..]οξυν[..]ε̣α̣[
[..]ηκε π[α]ῖ̣ς σὸς εἰς κ.[
[ χ]ωρ̣εῖ δ’ ἐπ’ αὐτὸν .[
10 [ .]γ̣.[.]ρ̣ε̣μοι ξίφοσ..[
[ν]έη̣[κ]ε̣ς ἡμιλλήσ̣[ατ’
[ ]κ̣ἄ̣μ̣φω δ̣ο̣ρα̣[
...
(...)
[ ].[...].
[ ] [ ]
[ ].εν.[.]υσιαι
[ ]
�
� 5 [κ]α̣ὶ̣ λόγων ὑπέρτερον
[].ει πῶλ̣ος ὣς ὑπὸ ζυγοῦ̣
[].ο̣υμεν ἀρτίως καὶ συγγ[ον
[ ].[.] α̣ὖ φο̣β̣ῇ ν̣έ̣ο̣ν̣ μ[
...
...
[ ]...ων μ̣.[
[ ]ο̣τοτ̣οτοτοτοτ̣[
ˉ˘ˉ ] αὖ τάσδ’ ὁρῶ [ˉ˘ˉ
ˉ˘ˉ ]αν τηνδε̣[ˉˉ˘ˉ
[ ].αγρ[ο]υ̣ φω[
[ ]...λ[
[ ]..[
summa papyrus deperdita
[ ].νο.[
...
...
[ ].σε̣..[
[ ].γ..αδεκ.[
[ ].ε̣.εκα...[
[ ]..π̣εισαβα.[
[ ]ων ἐν̣ πτερ̣[
[ ].ι̣ο̣σσυτον [
[]δαισεισαιμα̣[
[ ].ομαιαστ[
[ ]ηρ̣ος παρθεν[
10 [ ]αιθεροσ.[.].[
[ ]υσα.[
ἦ γὰρ φίλη ‘γὼ τῶνδε τοῦ προφερτέρου
τῶν Νιοβιδῶν βαλλομένων καὶ θνῃσκόντων ἀνακαλεῖταί τις τὸν ἐραστήν·
ὦ ἀμφ’ ἐμοῦ στεῖλαι
δερμηστὴς ἔσθων
ἔλυμοι
ΝΙΠΤΡΑ
τὴν παρουσίαν
τῶν ἐγγὺς ὄντων
ΞΟΑΝΗΦΟΡΟΙ
ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΑΚΑΝΘΟΠΛΗΞ
ποδαπὸν τὸ δῶρον ἀμφὶ φαιδίμοις ἔχων
ὤμοις ...;
ὤμοις ἀθηρόβρωτον ὄργανον φέρων
Δωδῶνι ναίων Ζεὺς ὁμί[ ]ος βροτῶν
τὰς θεσπιῳδοὺς ἱερέας Δωδωνίδας
νηδὺς ... ἐλαιάεσσα (de Cyclope)
εἰ μέν τις οὖν ἔξεισιν· εἰ δὲ μή, λέγε
νῦν δ’ οὔτε μ’ ἐκ Δωδῶνος οὔτε Πυθικῶν
γυ[άλων] τις ἂν πείσειεν
καὶ τὸν ἐν Δωδῶνι παῦσον δαίμον’ εὐλογούμενον
ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ
πάντ’ οἶσθα, πάντ’ ἔλεξα τἀντεταλμένα·
μῦθος γὰρ Ἀργολιστὶ συντέμνει βραχύς
κρεκτοῖσι νόμοις
ἐμπερής
ἀμαλάψαι
θριάζειν
μαγνον†
ΟΙΚΛΗΣ
λινορραφῆ τυλεῖα
ἀλλ’ ἴθι χαίρων, καὶ πράξειας
κατὰ νοῦν τὸν ἐμόν, καί σε φυλάττοι
500 Ζεὺς Ἀγοραῖοσ
ΟΙΛΕΥΣ
ΟΙΝΕΥΣ
ΟΙΝΟΜΑΟΣ
παῖδ’ ἡ μὲν ὡς ἳ θάσσον’, ἡ δ’ ὡς ἳ τέκοι
ὅρκου δὲ προστεθέντος ἐπιμελεστέρα
ψυχὴ κατέστη· δισσὰ γὰρ φυλάσσεται,
φίλων τε μέμψιν κεἰς θεοὺς ἁμαρτάνειν
Σκυθιστὶ χειρόμακτρον ἐκκεκαρμένος
ΙΠΠΟΔΑΜΕΙΑ·
τοίαν Πέλοψ ἴυγγα θηρατηρίαν
ἔρωτος, ἀστραπήν τιν’ ὀμμάτων, ἔχει·
ᾗ θάλπεται μὲν αὐτός, ἐξοπτᾷ δ’ ἐμέ,
ἴσον μετρῶν ὀφθαλμόν, ὥστε τέκτονος
5 παρὰ στάθμην ἰόντος ὀρθοῦται κανών
διὰ ψήκτρας σ’ ὁρῶ
ξανθὴν καθαίρονθ’ ἵππον αὐχμηρᾶς τριχός
γενοίμαν αἰετὸς ὑψιπέτας,
ὡς ἀμποταθείην ὑπὲρ ἀτρυγέτου
γλαυκᾶς ἐπ’ οἶδμα λίμνας
λήθουσι γάρ τοι κἀνέμων διέξοδοι
θήλειαν ὄρνιν, πλὴν ὅταν τόκος παρῇ
ΟΙΝΩΝΗ
ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ
εὔφημος ἴσθι μοῦνον ἐξορμωμένη
οὐ λιμὸν οὗτος τῶνδ’ ἔπαυσε, σὺν θεῷ
εἰπεῖν, χρόνου τε διατριβὰς σοφωτάτας
ἐφηῦρε φλοίσβου μετὰ κόπον καθημένοις,
πεσσοὺς κύβους τε, τερπνὸν ἀργίας ἄκος;
ἄκεστρον
δρωπά
ΠΑΝΔΑΡΟΣ
ΠΑΝΔΩΡΑ Η ΣΦΥΡΟΚΟΠΟΙ
καὶ πρῶτον ἄρχου πηλὸν ὀργάζειν χεροῖν
καὶ πλῆρες ἐκπιόντι χρύσεον κέρας
τρίψει γέμοντα†μαλθακῆς ὑπ’ ὠλένης
βλιμάζειν
ἐνουρήθρα
χήλευμα
ΠΕΛΙΑΣ
ΠΗΛΕΥΣ
Πηλέα τὸν Αἰάκειον οἰκουρὸς μόνη
γερονταγωγῶ κἀναπαιδεύω πάλιν·
πάλιν γὰρ αὖθις παῖς ὁ γηράσκων ἀνήρ
τὸ μὴ γὰρ εἶναι κρεῖσσον ἢ τὸ ζῆν κακῶς
ὁμορροθῶ, συνθέλω,
συμπαραινέσας ἔχω
ἴτω δὲ Πυθιὰς βοά
βοάσομαι τἄρα τὰν ὑπέρτονον
βοάν· ἰώ, πύλαισιν ἤ τις δόμοις;
βασιλεὺς χώρας τῆς Δωτιάδος
μὴ ψεῦσον, ὦ Ζεῦ· μή μ’ ἕλῃς ἄνευ δορός
καὶ ξηραλοιφῶν εἵματος διὰ πτυχῶν
Κυκνῖτις
λιποψυχεῖν
ΠΛΥΝΤΡΙΑΙ vide ΝΑΥΣΙΚΑΑ
ΠΟΙΜΕΝΕΣ
ΕΚΤΩΡ· ἡδὺ ξανῆσαι καὶ προγυμνάσαι χέρα
βοὴν Κυκνῖτιν
οὐ χαλκός, οὐ σίδηρος ἅπτεται χροός
ΚΥΚΝΟΣ· καὶ μὴν ὑβρίζοντ’ αὐτίκ’ ἐκ βάθρων ἐλῶ,
ῥυτῆρι κρούων γλουτὸν ὑπτίου ποδός
ἑωθινὸς γάρ, πρίν τιν’ αὐλιτῶν ὁρᾶν,
θαλλὸν χιμαίραις προσφέρων νεοσπάδα,
εἶδον στρατὸν στείχοντα παραλίαν πέτραν
ἔνθ’ ἡ πάροικος πηλαμὺς χειμάζεται
πάραυλος Ἑλλησποντίς, ὡραία θέρους
τῷ Βοσπορίτῃ· τῇδε γὰρ θαμίζεται
κημοῖσι πλεκτοῖς πορφύρας φθείρει γένος
τούτοις γὰρ ὄντες δεσπόται δουλεύομεν,
καὶ τῶνδ’ ἀνάγκη καὶ σιωπώντων κλύειν
τειχέων καὶ δὴ τοὺς Ποσιδείους
θριγκοὺς ‹ˉ› ἀποσεισαμένη
ˉ] τ̣ριταῖος ὥστε πῦρ ἀφί[
κρυμὸν �
�έρων γναθ̣μοῖσιν ἐξ ἀμφημέρου
λόγῳ γὰρ ἕλκος οὐδὲν οἶδά που χανόν ...
κυνὸς πελλῆς τε μηκάδος βοὸς ῥηνέων†
ἔμισ[γ’] ὅσον δὴ̣ [π]ηλὸν ὀργάσαι ..[...]ν
ἴδεν δήπογε μηλοτρόφω ἀγενηλιτὴει τὴν τῆς Ἴδης†τριολύμπιον ἅρμα
ἀμύρους τόπους
Βερέκυντα βρόμον
Φοινικίοις γράμμασι
ΧΟ. ἰὼ βαλλήν
ἀναλῶσαι
βαρίβας
γραῖκες vel Γραῖκες
Ἴαινα
παρασάγγαι
ψό
ΠΟΛΥΙΔΟΣ vide ΜΑΝΤΕΙΣ
ΠΟΛΥΞΕΝΗ
ΜΕΝΕΛΑΟΣ·
σὺ δ’ αὖθι μίμνων που κατ’ Ἰδαίαν χθόνα
ποίμνας Ὀλύμπου συναγαγὼν θυηπόλει
ΨΥΧΗ ΑΧΙΛΛΕΩΣ·
ἀκτὰς ἀπαίωνάς τε καὶ μελαμβαθεῖς
λιποῦσα λίμνης ἦλθον, ἄρσενας χοὰς
Ἀχέροντος ὀξυπλῆγας ἠχούσας γόους
οὐ γάρ τις ἂν δύναιτο πρῳράτης στρατοῦ
τοῖς πᾶσιν εἶξαι καὶ προσαρκέσαι χάριν.
ἐπεὶ οὐδ’ ὁ κρείσσων Ζεὺς ἐμοῦ τυραννίδι
οὔτ’ ἐξεπομβρῶν οὔτ’ ἐπαυχμήσας φίλος·
βροτοῖς δ’ ἂν ἐλθὼν ἐς λόγον δίκην ὄφλοι.