Mystery: Suspense: Hell Money: : A Private Investigator Mystery Crime Thriller: (horror, thriller, science fiction, mystery, police, murder, dark, conspiracy) ... (Marie Avalon Mystery Crime Series Book 2)

Home > Other > Mystery: Suspense: Hell Money: : A Private Investigator Mystery Crime Thriller: (horror, thriller, science fiction, mystery, police, murder, dark, conspiracy) ... (Marie Avalon Mystery Crime Series Book 2) > Page 145
Mystery: Suspense: Hell Money: : A Private Investigator Mystery Crime Thriller: (horror, thriller, science fiction, mystery, police, murder, dark, conspiracy) ... (Marie Avalon Mystery Crime Series Book 2) Page 145

by Josh Law


  "Ik kan niet leven zonder jou, hoor. Beggars can't worden choosers, broer. Je gaat moeten komen met een plan en vasthouden. Het is ofwel we onszelf offeren aan Ashe te koop onze familie of we iets bedenken waarmee we wonen. Dat is gewoon hoe het moet." Alex lachte tot dof de pijn.

  Bacardi was schudt haar hoofd en zwaaiend met haar vingers.

  "Nee! Als mijn moeder achterhaalt verkocht ik u Ashe rooked haar, ze hebben me gekookt in varkensvet! Dit is voor ons drieën, geniaal! Onthoud, ik afgeveerde!" Bacardi zwaaide haar vuist in Nick's borst. Toch heeft hij het meisje door een schouder en maakte haar blik hem in het gezicht.

  "Luister, dit is niet echt een boodschap! Ashe is de definitie van wanhopig. Als ze wil haar hel geld offer slecht genoeg, dan kan ze instemmen met bepaalde voorwaarden. Ik kan kopen u getuigenbescherming!"

  Bacardi bevroor. Ze kon zien dat de waanzin in Nick's ogen. De jongen raakte een gezond, lang leven als een goed persoon, maar het was te snel meer wens dan een waarschijnlijkheid.

  "Is er nog een manier waarop je kunt kopen me een audiëntie met Ashe het Verdrag?" Nick geteld zijn adem te blijven scherpgesteld ogen wereldwijd breed met zijn innerlijke strijd.

  "Er is een gentlemen's club voornamelijk voor moordenaars in deze stad. Mijn moeder heeft haar hoofdkantoor hier om oorvijg die mensen in het gezicht. Ze doorkruist ze meerdere malen. Een deelprobleem dat zou echt graag hebben dat mooie gun terug."

  Nick keek naar het Jericho, ogen vol verbazing. Bacardi glimlachte.

  "Ze gaf dat aan uw vader na een van hun "sessies". Het behoorde toe aan mijn prostituee/pistool verpakking mother's enige echte liefde, een man met de bijnaam van "Cipriano de dood engel". Hij was de ultieme sicario om ooit met de Acapulco bendes. Hij nam het leven vanwege haar is toevertrouwd zijn pistool tot haar behoud. Zij verraden en dat is hoe je vader langs kwam. I don't know how you got it, maar ik zou zeggen het was een zegen van goddelijkheid. U kunt kopen zijn bescherming van deze stad. Hij kan ons tot haar hoofdkwartier in Acapulco".

  Hoofdstuk 6:

  Zij nauwelijks de weg vrijgemaakt voor de poorten van Mexico. Marilyn zwoer ze hoorde ratelslangen'sgedistilleerd in het stof dat de gevild Demon's ramen.

  Renee was leunend over de backseat, volledig nuchter nu. Ze had de aartsengel rustend op de backseat en streven uit het raam. Anahi had meer kerels in haar hoek dan Bonnaroo had volgelingen.

  "hebben we zelfs een uitnodiging naar deze party?" Renee vermoeid trok de rifle's nachtschoot terug voor de zoveelste keer het stof werd geschopt door vicieuze wielen in haar tanden.

  "Ik denk dat we de eregast." Marilyn uitweek om een grenscontrole truck die hadden gekregen gevangen in het vizier.

  Kans opgerold naast haar en leeggezogen zijn raam. Hij had een magazine dichtgeklemd tussen zijn tanden en een pistool in enerzijds dat hij probeerde te herladen tijdens het manoeuvreren van de machine gun regen.

  "De term voor deze spreidt echt snel, missen! We waarschijnlijk zouden worden op nationale TV!" kans gooide zijn hoofd naar achteren kijken, de stof die geschilderd zijn wangen baksteen en grijs. Er was het onheilspellende donder van een raketwerper. Een van de betonnen wanden omgeven de Mexicaanse grens spuugde vonken en kwam op instorten als gebakken modder.

  "Goed! Meer publiciteit voor de Durango Drop wetenschap proeven. Indien we erin slagen me ergens met koffie en wifi, dan kom ik stuur een e-mail aan de jury ter verklaring van mijn afwezigheid. Mijn persoonlijke interview over de draad." Marilyn glimlachte met geforceerde hopefulness. Ze had haar telefoon in de ene hand en haar pistool in met de uiteinden van de vingers niet te proberen en te sturen. Ze keek lukrake neer op het scherm GPS promotieartikel dat Nicky-pictogram niet had bewogen in meer dan twee uur. Het pictogram in het midden van een snelweg. No Secret lab.

  "Come on, Nicky. Niet de held uit te hangen. Alleen in deze tijd niet speelt cowboys en indianen met me, jongen!" Marilyn laat de telefoon schuif aan de vloerdelen, gevoel tranen cardanolie in haar ogen. Ze wist haar zoon. Hij had een manier gevonden om de Devil's Swan en nu was hij koken stelsels van hemzelf. Die ongetwijfeld inbegrepen een soort gung-ho jeugd neiging tot martelaar.

  Hij was van plan om het te doen. Wat het kostte om ze op te slaan en dit alles vanuit één vrouw en de mensen die ze was rat race tegen de dood cure fortune. Dat was Nicky, zoals onbaatzuchtige zoals hij was roekeloos en crafty genoeg trek zo'n koopje. Een paar jaar kon hij een episch zakenman of diplomaat. Marilyn zelfs dacht dat hij de beste President ooit, en niet alleen omdat hij haar zoon. Hij had meegemaakt wat beschadigd regeringsbeleid en out-of-control ambtenaren in staat waren. Hij zou het beter doen.

  De auto wielen naar links. Kans in de vrachtwagen heeft opgelopen. De hakmolens nu stikt ze honden uit de hel. Ofwel Marilyn was immers een prachtige afslag of ze gingen gijzelaars.

  "denken als Nicky." Ze trok een diepe ademhaling. Het ging om haar met een kleine grijns. Nicky zou worden opgeladen bij hen niet wegvluchten, indien zij haar leven aan de lijn.

  Ze draaiden in een donut sweep en geponst hem recht voor hun neus.

  "Hey! Hallo, Avalon? Ik krijg opeens weggericht van de vijandelijke linies?" Renee leunde uit het geweer verward.

  "Hang on, Renee. I'm Going to shake deze rodeo clowns en krijgen we terug naar op zoek naar de jongens."

  Het verrassingselement is een verweerd kaart in de stapel die nooit verliest zijn kick. De biker's roerei te missen het oplaadlampje Demon en uitweek regelrecht in de blaze. Gegil en chaos ontstond. Voor een moment de grenspolitie werden afgeleid door probeert te zien dat hun verdachten werden levend te arresteren.

  Marilyn ingeworpen hot rod rond opnieuw post in een hot-blood run van Acapulco.

  "Een op een miljoen! U volledig eigendom!" Renee knalt de rifle's butt met Parforce-jacht lachen.

  "Je hoorde de term, breekt u het gekocht? Ja, ik denk dat ik net begonnen met een straat battle over het hele Mexicaanse kaart. De veiligheidsgordel vastgespt. The Boss lady gaat bill me behoorlijk snel. Dit betekent oorlog."

  Hoofdstuk 7:

  La Cantina Golgotha verborgen in de achterkamertjes van een oude katholieke kerk ergens in het historische deel van de stad.

  Nick heeft zijn ademhaling. Bacardi was in het midden van een hush-gestemde debat met de uitsmijter aan de achterdeur die verkapte zichzelf als de groundskeeper en was het gras rond oude grafstenen.

  Het meisje toverde haar boot en omhooggetrokken een handvol goudgekleurd pokerchips. De jongens wisten niet zeker wat dit betekende maar wisten het toch wel een soort toelating tot de club. De bouncer glimlachte, het belichten van een hap van gouden tanden.

  "Okay, dus u wilt praten met de baas, hè?" De bouncer geduwd verleden Bacardi en leunde dichter bij Nick. De jongen squared zijn schouders, opstelling naar volle indrukwekkende hoogte.

  "Dat hangt er van af aan wie je naam de baas. I'm here to talk naar Senor Cipriano 'death engel'." Nick gooide zijn hoofd zeker en flitste de Jericho had hij aan zijn riem.

  De bouncer's ogen gingen wijd.

  "Rechts. Er is maar één baas hier, Señor. Kom mee."

  Godslastering afgetapt uit de muren voor al die dingen die Latijns katholicisme te heilig. Kruisbeelden ijzeren zwaaiden uit het plafond. Ze clattered samen onheilspellend, waardoor Alex sprong van zijn huid. Hij was niet helemaal in. Door zijn broer om deze overstap was als een lam naar de slachtbank.

  De Bouncer leidde hen door vele rokenkamers waar mannen zaten aan lange tafels gevlochten auto onderdelen bijeengehouden door prikkeldraad. Cleary de plaatselijke bendes hadden aaneengebrachte alles wat ze konden scratch omhoog vanaf de stoep een opgave van hun werkelijke street power. Er was een gedeelte in het midden van de balk, die was afgesloten door geweerproppen upon geweerproppen van geroest, bloed bevlekt razor wire. Er was een geluid net grommend uit de andere zijde. De jongens uitgewisseld een oogopslag. Waren ze echt door te gaan met deze?

  Ze abrupt bevonden zich aan de bar. Bacardi sprak in snelle Spaans aan een man die zijn rug naar de jongens.

  Hij langzaam omdraaide. Rond 50 iets had hij kin lang zwart haar en de ouds
te, meest droevige ogen van iedereen die in Nederland woont. Hij droeg een zwart lederen jas die zag eruit alsof er doorheen het vuur verbrand in vele blotchy plaatsen die nog in vlokken met witte ashes alsof het gebeurde zeer onlangs. Zelfs spijkerbroek en cowboylaarzen werden getekend, maar zo slecht als het jasje. Hij rookte een te amo nonchalant en keek ze omhoog en omlaag.

  "Het meisje vertelt me u wilt met mij praten over een opdracht? Banen gelijk dineros, eh? Geen gratis lunches, amigos." Hij wreef zijn vingers naar elkaar toe.

  Nick watertanden impishly.

  "Oh, ik wil u, Señor. Let's Talk munt." Hij maakte de Jericho.

  Cipriano zat, jaw hebben laten varen.

  "Ay! Waar haal je dat?!"

  "Nou, het is een beetje een verhaal. The Devil's Swan gaf het aan mijn vader die hem begraven in de modder buiten een kindertehuis in Durango, Colorado."

  Cipriano leunde op zijn hielen Anahi vloeken onder zijn ademhaling.

  "Ah, dus ik zie. Je hem gevonden. Nu wilt u koopt mijn diensten met iets dat thuishoort bij mij?"

  "bezit is 9/10ste van de wet, nee? Het is in mijn bezit. Je kan hem terug. Goedkope. Het enige wat je hoeft te doen, is mij Ashe."

  Cipriano schudde zijn hoofd, een lange trek zijn sigaar.

  "U wilt betalen met mijn pistool om u te helpen zelfmoord te plegen? Je moet erg wanhopig, muchacho." begon hij te rek met afschuw ophoest.

  "Oh, we zijn. Genoeg om te suggereren menselijke offer te koop onze familie is vrijheid. Als het pistool niet genoeg is, dan hebben we een soort betaling. Let's Talk prijs." Alex optrad, vouwen zijn armen. Cipriano gezien moet hebben de wanhopige blik in de boy's ogen. Hij keek uit één broer naar de volgende en knikte langzaam.

  "Desperados…ja, ik weet het. Ik was een jongen eenmaal te weinig keuze. Je leger Prescott's zonen zijn?"

  "Twee van de vele." Nick zwaaide het pistool in de lucht, waarbij het aanbod werd aangevraagd.

  Cipriano knikte.

  "Bacardi. Vermeng enkele Palomas voor de jongens en mij. Doe ze in mijn gespecialiseerde glaswerk." Hij knapte zijn vingers. Bacardi gebarsten haar vingers en ging achter de bar.

  "Mijn natuurlijke habitat." Ze geschitterd met girlish giechelt dat afgestraft haar jonge leeftijd, knallend open een fles tequila en een paar Jarritos Toronja sodawater. Zij vervolgens getrokken een klein melk krat uit onder de toonbank. De jongens hebben hun tanden. Het was gevuld met menselijke schedels die waren gespreid open te houden rotsen en highball bril. Ze trok drie highballs dat had de kleine schedels van jonge mannen. Hun tanden was bezaaid met goud en waren nu ingediend voor mug-achtige omgaat als ze het glas omslachtig.

  "Kijk niet zo verbaasd. Ze waren zeer behendig tegenstanders en ik moest nakomen. Ik drink op hun geheugen elke keer als ik een drankje dat vaak. Het ietwat maakt hun moord of tenminste, houdt me uit geloofsovertuiging. Ik doe geen moeite om toch te gaan. Mijn ziel werd zwart gemarkeerd lang geleden." Cipriano sloot zijn ogen strak en dronk diep van de te amo zodat de rook roil uit zijn neusgaten. Hij was een gevallen engel in elk opzicht. Een draak met gebroken vleugels.

  Nick en Alex zat. Bacardi doorbijters een kalk in vijf kleine sneetjes brood. Stak ze de limoen voor Nick's glas langs de tanden van zijn glas' schedel.

  "Zijn naam was Enrique. Hij heeft altijd graag una Paloma na een lange dag werken. Mijn moeder hield van hem omdat hij goed betaald. Ze haatte hem omdat hij haar gekocht op krediet hij verschuldigd haar rivaliserende gang. Dat is toen ze gebeden haar dood Angel en voegden we hem naar het Golgotha glaswerk." Bacardi winked, giechelend bij Nick's nauwelijks onderdrukte horror.

  Alex knikte en opgedronken zijn drankje in stilte. Nick liet de beker en geroosterd tot het sicario's geamuseerde verbazing.

  "We moeten allemaal sterven ergens. Als je net als mij soms betekent vaak. In het recente verleden en de nabije toekomst blijkbaar." Hij knikte en nam een lange trekken uit de drank. His Eyes blinked snel. Renee zou vermoorden als ze wist hij drinkt.

  Cipriano studeerde Nick aandachtig. Hij liep zijn duim over zijn kin in contemplatie.

  "Je lijkt me een slimme jongen. Een mooie reden om gooien je leven weg naar de huisarts, nietwaar? Uw broer gezin. Misschien wilt kleur voor mij?"

  "Mijn moeder. Ze is er op de mix van dingen, daar twijfel ik niet. Probeert aan Bevolkingsbeperking draken en bespaar me opnieuw. Ik vind het echt heel duidelijk, Señor. Er is geen opslaan van mij. Maar misschien als ik kun je onderhandelen met Ashe, als ze wil me aan haar boodschap naar de hel slecht genoeg om deze prijs te betalen ik naam en mijn moeder, foster moeder, broers en zussen kunnen halen zonder offed door Mafia Mexicana!"

  Hij beat zijn vuist op de balie, onvermurwbaar dat hij doorging met dit ondanks de duidelijke angst die aan het zwemmen was in zijn ogen net onder het oppervlak. Alex kon niet zijn ogen van hem. Hij wist dat zijn broer herinneren dood. Deze keuze werd volledig bewust, omdat de pijn van de dood was een feit dat hij wist dat geheel en niet de grote mysterie de rest van de mensheid te verwachten met afgrijzen vervult.

  De oude sicario knikte, knippert een getande glimlach. Alex heeft zijn adem in houden van schreeuwen. Cipriano's tanden waren gebrand in zijn hoofd. Ze waren verkoold zwart en Amarillo rondom de caps, sommige holte vullingen met gesmolten en uitlopen op zijn tandvlees. Zelfs zijn tong was bedekt met gesmolten/re-geharde messing.

  "Ja, u hebt gezien Hel, eh? Bent u bereid om meer zien? Erg wanhopig en met het lef om een echte man someday, als je al mogen wonen. Maar de hel is voor kinderen zoals Benatar zou zeggen, mijn verkeerde jonge vriend. Waar Ashe stuurt u maakt de hel eruit de kiddy pool. Ik denk dat je al hebt geraden ." Hij opgedronken zijn drankje, grinniken laag in zijn keel.

  "Yeah. Ik ben niet stom. Je hebt geraden dat veel. Dat is nog een reden waarom ik u hard nodig. Iemand moet leren dat ik gelijk heb. U en ik hebben beiden de hel, maar ik weet niet de taal spreken. Make Me fluent in Native Damned spreken. U kunt het pistool en ik kan u vertellen waar u meer kunt vinden. Naam uw prijs en ik kom tot de it."

  Cipriano gooide zijn hoofd terug lachen tot de tranen rolden over zijn dak-lantaarn verlicht jaagde wangen.

  "Ah, kid! Energiek. Ik heb niet gezien waar mestizo's in een lange tijd. Weet je wat, geef me mijn pistool. Dan heb je mijn test. Je niet te studeren en je hebt geen idee waar of wanneer ik spring op je. Het gaat niet om winnen, alleen een beetje inleiding te bewijzen dat je bolide. Je zult even moeten leren mijn touwen. Als je hebt het in je, dan zal ik u begeleiden naar uw dame en we zien als ze hoort u bieden."

  Hoofdstuk 8:

  "Wanneer je hebt gelijk je hebt gelijk, Avalon." Renee's gezicht was zwart geschilderd door de Charred Council restanten van een limo doorgeslagen naar de hel.

  Het moederschap had betekend oorlog met de Mexicaanse maffia. Oorlog betekende dikwijls shuffling van plek naar plek proberen te vermijden de andere ruitjes op een niet-specifieke spelregels. Het was twee dagen geleden dat ze gekruist in Mexico. Twee dagen van kat en muis, driving the Demon van paden waren nooit bedoeld om, uitwisseling drive-by brand hier en daar op de horror van vele dorpelingen als de vijand te dicht naderde.

  Uitputting maakte het moeilijk om adem te halen deze stad smoggy air. Marilyn squinted omdat ze geprobeerd te kijken naar de rook. Haar keel throbbed en haar maag vrij met honger. Ze zou al non-stop, slapen in 20 minuten herhaald toen ze stopten bij een benzinestation of dook achter straatverkopers te vermijden de Anahi rondzwervende ogen. Het was zelfs meer omdat ze gegeten hadden. Ze kon me niet herinneren dat ik de laatste keer had ze had een douche. Een beetje geestelijke inventaris van deze willekeurige feiten brachten haar naar de variabele conclusie dat zij had haar tweede wind en was einstein voor een derde of vierde. Deze hele zaak was wanhopig buiten haar ergste nachtmerries. Hij had de Durango incident lijken hoge school. Dit was Vietnam in vergelijking.

  Ze ontstond door de adrenaline van een vrouw wanhopig om terug te keren naar het enige dat ooit had gezien haar leven een hogere betekenis. Nu zij stelden haar prachtige kind als haar eigen had hij in het brandpunt van haar gehele universum. De wereld op een as alleen uitgebalanceer
d door Nicolas' welzijn. Ze liever sterven dan vertragen. Ze zou niet slapen of zelfs ademen totdat hij weer veilig.

  Nu ze wist wat liefde was.

  De kracht van haar liefde alleen al om haar hier staan, rook uit een auto bombardementen wafting in haar gezicht. Ze kon nog niet eens worden hier door alle rechten. Zij moest worden bij het proces. Dit was hier niet kennisveld. Ze was een privédetective voor Amber Alert Program geen buitenlandse activist tegen de oorlog. Het was meer dan één vrouw kunnen ageren tegen, vooral een op volle toeren draait als ze was. Dit was niet zomaar een gangwar zoals Marilyn eerst had verwacht. Ze kon zien dat de hand van uitgeputte American Spec Ops in deze scène. Er was geen manier dat zelfs de vuurwapens zwarte markt konden komen door deze tech. Dat was waarschijnlijk, want het was meer of minder opgeleide techniek die had verzonden dit blok van Mexico-stad in rook opgaan.

  De rook van de brandende luxe auto rolde helemaal de pinnacle aan de voeten van de engel van Liberty. Zij verbrand koper-rood en zwart voor wat leek een eeuwigheid te duren, maar was slechts een minuutje breuk. Toen hij kwam schrijnend vanuit het centrum.

  Hij was gekleed in het zwart een kogelvrij vest met hem als militair. Er is een slinger van razor draad gewikkeld rond zijn nek. Ze konden niet gissen naar de bedoeling van dit recht. Op zijn schouder, hij voerde een M72. Marilyn besloten dit was het schouderstatief raketwerper die had de grens achterwand als ze eerst voor in Mexico. Anahi's jongens waren voormalige leden van de Prescott-project.

  "Welkom in de stad die altijd vergaan!" Hij gooide zijn hoofd, met een lach kan curdle a dead man's bloed. Renee stapte voor Marilyn en trainde de aartsengel van de soldaat.

  "Oef. Ben je daar niet een beetje weerloos tegenover de vijand, zus?" Hij hield zijn handen in mock surrender.

  "Misschien. Ik hoop dat jullie sake dat u ze draagt een beker. Ik kan nog steeds vult uw vlieg met leiden als je een stap richting mijn BFF en my baby brother!" Ze spuwde op de grond. De man stopte, kantelbaar zijn hoofd opzij.

 

‹ Prev